Туған тіліме
Етектегi тасыңды
өрге апарсам деп едiм,
есiктегi басыңды
төрге апарсам деп едiм,
Өлiм деген iс болды үйреншiктi:
бүгiн де бiр жас қыршын үйден шықты,
жыламсырап тiрлiк тұр жасты көзбен
iшкен сәби секiлдi күйген сүттi.
Бiз өткенде жылама да жоқтама,
«Ақын едi!» - десең, - жетер жоқ баға.
Күнәмiздi Құдай өзi кешiрер,
Кешпей жатса ара түсiп, ақтама.
Сiлкiндiрiп Семейдiң жасыны жердi,
Құпия, жұмбақ өлiмдер ғасыры келдi.
Ауылда менiң бiрге өскен достарым аз,
Алтауы бiрдей асылып өлдi.
Уақытты кiм жаратты екен
жылдам ғып?..
бала кезде бұлықсыдық, бұлдандық,
жiгiт шақта қызық қуып, қыз қуып,
Мәлiм маған мынау жақ:
мынау көше, мынау бақ,
мен сырғанақ тебетiн
мұрша тапқан мұзойнақ,
Өздерi өткен көпiрлерiн
өртеп кеткен ағалар-ай.
өткел таппай өкiнгенiм,
өзен бойын жағалап-ай...
Ала жаз өте шықты сайран қуып,
Алқынып қала бердiм айлам құрып.
Алдыма алып келдi
Алхимик - күз
Тыщу лет не удивляет никого -
Так уже сделан человек.
Ныне, присно о вовек
Царствует над миром воровство.
Сүйгенiң қандай дейсiң сен:
Күндi көр де - өзiн көр,
Түндi көр де - көзiн көр.
Айды көр де - қасын көр,
Біз - түркілерміз...
Біз - түркілерміз!
Көк аспандай жарқылдап, күркірерміз,
Көк аспанның бұлтындай сілкінерміз,
Стюардесса, сүрт менің көз жасымды,
Сүйемін деп туған жер қалды бүгін.
Қапсырады ақ ұшақ өз басымды,
Қайдан сыйсын іштегі жаңғырығым.
Сен мені жек көресің,
Сорым да көп демегей.
Өмірге кектенесің,
Өзіңе өкпелемей.
Ойлаймын: өзің ғана
Жанымды емдер едің.
Сабылып кезіп қала,
Сені іздеп сенделемін.
Махаббат жалған ба деп,
Қападар күйге енем мен.
Саған бір барған да – әлек,
Арманда – сүймегендер.
Мініп жатып көлігіме тоқтадым...
Қабағыңда – қамырықты жоқ па мұң?
Балқан таулар, бұйырмаңыз айыпқа
Талқандалған өмірімнің соқпағын.
Ынтықта алтын тапшы,
Ырдуан бір егінді...
Ызғарсыз салқындатшы
Ыстықта – жүрегімді.
Биіксің бе, күйіксің бе, білмедім,
Бір керемет жүрегімде тұр менің.
Қос жанарың бара жатқан жұмылып
Үңірейген есігіндей түрменің.
Қайтейін, өкінішті,
Кетпеппін күйіп бірден.
Біреулер сөзі күшті
Бұрымнан сүйіп жүрген.
Елден кеткен бір өкініш, шалады мұң,
Қандай болды, – деп ойлаймын, – дала бүгін.
Шалғай жатқан ауылда қалды менің
Шалқып-тасқан перзент шақ, балалығым.
Сен де бәрін білесің,
Мен де ерте түсіндім.
Бұл өмірдің күресін
Бір-ақ түнде ұсындым.
Қыр гүлдері – мизам шуақ түркілік –
теңселеді қамырығып, бір күліп,
ессіз өткен қызықтардың кешегі
есігінде енді бүгін тұр құлып.
Қамықпай жет, қалқажан, қасыма бір,
Қызғалдақтай бұрқырап шашың әтір!
Қаз омырау, қаз мойын...
Қаз-қалпында –
Көңілден кетпей қойып кіреуке мұң,
Кеудеме қонып алған біреу менің,
Басқаның бауырынан пана іздеген
Ғұмырым, әлдекімге тіреу ме едің?
Жарасатын еркелік бұла айдындарға,
Көздерінде көлдердің бір айбын бар ма?
Көңілсіз-ақ.
Сендер де,
Ер демеу сендей ұлды болар айып!
Еркіндік құн туса деп, cop азайып,
Ақиқат алдаспанын сілтеуші едің,
Қайдасың, ақын Свет Оразаев?!
Алашым деп арман-мұң, қиял әнім,
Абай аға, ақ қағаз сияладым.
Жарлы емеспін, зарлымын мен де сендей,
Ұлтым деуге жат жұрттан ұяламын.
Асықтық сауық,
тойларға
Ұмытып жадау жоқтықты,
Еркін бір шалқып ойнауға
Самалдап, сағымданып туған аймақ,
Тамызда кетуші еді
жылда жайнап...
Ішіне шыт көйлектің жел толтырып,
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі