Сенің ғана
Көздеріңмен сырласқан қиғаш қасың,
Жанарыңды көңілсіз күй баспасын.
Адал аппақ, ақкөңіл мінезіңмен,
Қымбат жансың жаныма сыйласқасын!
Көздеріңмен сырласқан қиғаш қасың,
Жанарыңды көңілсіз күй баспасын.
Адал аппақ, ақкөңіл мінезіңмен,
Қымбат жансың жаныма сыйласқасын!
Мен қазақ қыздарына қайран қалам,
Жанары, жаны жаздай жайраңдаған.
«Қыз өссе елдің көркі» деген сөзді
Қапысыз қалай айтқан қайран бабам.
«Бісімілә рахман рахим –
Әуелі бастар сөз еді.
Асыл сөзді түсінер
Қазағым дархан ел еді.
Ежелгі аңқау, момын қара өлеңім,
Томсарып тамыршыдай табар емін.
Ыстығым аса қалса жалбызға орап,
Тигізген тынысыма жылы демін.
Табиғат бір суретші епті шебер,
Жер-топырақ бетіне нұрын төгер,
Күннің қызыл бояуы қандай жақсы,
Күн бір ерке сұлу сал бақыт берер.
Есіме түседі жаңа оянған бір бүркіт,
Қаңтарда сұп-суық тас үстінде отырып.
Ақын болсам егер, айтар едім:
Ежелгі жыр-эпостардан мысал келтіріп.
...Нұх мінген кеме,
Қайнарға енген
Қазығұрт емей қай маңға келген?!
Топан су соңы тобықтан аспай,
Адамды адам айналды аямасқа,
Арызымды айтамын қай Алашқа?
Қорамсаққа қол салғым кеп тұрады
Айнамкөлде қос аққу аяласса.
Дел-сал денем...
Деліқұлға дегбірсіз «дем сал...» деп ем:
Үшкірді де түшкірді Ол бетіме.
Жел жүгіріп өткендей көл бетіне:
Ғашық болу...
Емес ол тасып-толу.
Қамкөңілдің дауасы—қасықтағы у.
«Көлеңкемді көмген жан өлмесін...» деп
Енді маған бүршіктеу жоқ, бүрлеу жоқ,
Жанған шоқты жан-жағымнан үрлеу көп.
Әлем-жәлем Мәйшатхана тәрізді
Тастөбеме жұлдыздарын ілген көк.
Жаныма азық болдың аз ғана күн...
Жанбадым,
Жалынбадым,
Маздамадым.
Достан да, дұшпаннан да қалған көңіл
Аңсап жүр аққулы әуен, арман көлін...
Күнгейге Күнікейдей қызды ұзатып,
Танакөз тағдырымды таңнан көрдім.
«Қыстың желі ызғырып, терезені шертеді...»
Дені қашқан денеде дегбірсіздік дертеді.
Әлімсақтан ақиқат аманаты Алланың:
Тірі жүрген пендеге өлу де бір серт еді...
Жер неге қимылдайды, теңселмейді?
Теңселгенмен, бәрібір, ел сенбейді.
Қимылдасын,
теңселсін,
Кел, балалар, келіңдер,
Қолдарыңды беріңдер,
«Мысық-тышқан» ойнайық.
Мысық пенен тышқандай
Тіл деген -өнер-білім есігі ғой,
Тіл деген- Абай, Мұхтар есімі ғой.
Тіл деген- менің қазір талантымды,
Танытып тұрған жалғыз есілі ғой.
Үлкенге құрмет кішіден,
Достарым мұны білгейсің!
Сыйлаған құрмет ісіңмен,
Өзгеге тәлім бергейсің.
Ұғындырған ұлылықтың не екенін.
Құлын шағым кісінесе қырлардан
Желпілдеген жел боп саған жетемін!
Құнан кезім күркіресе, күндей боп
…Кісі таңдап араласу – сән болды,
Жоқтың жолы – кеседі деп бар қолды.
Ол қырттарға өкпе де артпай, наз да артпай,
Тамашалап жүріп келем тар жолды.
Ойдан басқа серiгiм жоқ. Сенделгем.
Түсiмде де ойлар маза бермейдi…
Жұмыр жерден сыр жасырғым келгенмен,
Жүрегiме кiр жасырғым келмейдi.
Қарғам-ау, себеп көп-ті мына өмірде,
Себепсіз жүре алмайсың біреуің де.
Бағың жүр.., жақсылардың жүрегінде,
Сорың жүр.., жамандардың тілеуінде.
Бұ дүниенің сахнасында
Құдай қойған драмадай күрделі,
Тағдырым бар мүлде бөлек сүрлеуі.
Кісендеулі жүрегіме қарамай,
Бір-ақ күнде бақ та жайнар, сор қайнар.
Бір-ақ күнде жөнсіз сөзің — жол байлар.
Дəн теріп жүр жапасынан сиырдың,
Біздер, əлгі… бұлбұл дейтін торғайлар…
Досым бар ма, бiлмеймiн, жауым бар ма?
Тамырымнан бүгiлем дауылдарда.
Бауырымды жегiзiп “ит пен құсқа”,
Ақыл айтсам, сосын кеп, бауырларға.
Ауылдан Алматыға кеше келген,
Ізетті қыз екенсің шеше көрген.
Еркіндіктің есігін ерте ашыпсың,
Сүрінеді екенсің неше жерден?
Қолға алып домбырамды аттанайын,
Көңілде не бар екен ақтарайын.
Жібекке меруертті қолмен тізіп,
Нақыштап сөз өрнегін тақталайын.
Ал ұста, ойды тербеп, қолға қалам,
Жалқау боп, жүре бермей, болма сараң.
Артыңа аз да болса бір сөз қалдыр,
Бар болса, баста пікір, ойда санаң.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі