Ұлы сезім
Өзіңізді теңейтін ем ұлы ханға,
Басқарған Алтын Орда, жары бар да.
Мені де ұқсатыпсыз сондай ханның,
Тағдыр қосқан қосағы, жан жарына.
Мен қазақтың тілі едім,
Қараша мұңын ханға айтқан.
Қос ішектің үні едім,
Шер нала мен зарды айтқан.
Бұ шаһарда бүгін де, кеше де өнер,
Қызығына тоймайтын көшедегі ел.
Париж халқы қызғанып қалар, бәлкім,
"Әсем қала" - Алматым десем егер.
Жыр тапқаным болмаса осында кеп,
Санама сыймас ойлар басымда көп.
Кең пейілі тарылған тас қалада,
Мына менің, шынында, досым да жоқ.
Дауысы жоқ әншідей
Қырылдатқан көмейді.
Ұйқасы жоқ, көп қате
Өлеңдер неге көбейді?
Нұрлы ақыл, жылы жүрек , ыстық қайратты,
Сара апамыз жаны жайсаң жан –жақты.
Мейіріммен сусындатып баршаны,
Қадірлі де, рухани бай, асыл текті ардақты.
Жезкиік сәні болған даласының,
Жезді өлке Жезқазғанның баласымын.
Жезқазған Отаныма беріп жатыр,
Қойнауынан шығатын бар асылын.
Тамсандырып таңқалдырған талайды
Алты алашым даңқты ақынға балайды
Өлеңі мен өнегесін қалдырған
Мен де жаттап өсіп келем Абайды.
Бұл да заң;
Біреу берер, біреу алар,
Қолтықтан біреу демеп, біреу шалар.
Бұртима: «Өлеңіңді қайтемін?» - деп,
Қазақпын мен,айтқанынан қайытпайтұғын,
Қазақпын мен,дұшпандарды таптайтұғын.
Қазақпын мен,адал досты сатпайтұғын,
Қазақпын мен,берген сертті ақтайтұғын.
Оңтүстіктің ең шырайлы қаласы
Оған енді əркімнің бар таласы
Жайнап тұрған қып-қызыл боп қызғалдақ
Əйгілі еткен шет елдерге символы.
Тәкәппар ойым кептелді менің
Тәуелді болып кеткенді реңің
Мың ойларыма үстемдік жасап,
Соңына қойдым леп белгілерін.!!
Осы күзден көңілде қала ма шық?
Жағаласып..
Мұң мен бақыт кетті ғой араласып.
Осы жылдың ең соңғы күзінде бір,
Алматыдан көшіріп бас қаланы,
Елбасы таңдап алды Сарыарқаны.
Есілдің жағасынан бой көтертіп,
Аз уақытта салып шықты Астананы.
Жетімхана іші толған балалар,
Олар сонда ер жеткенше паналар.
Мөлдіреген жәудіреген көздер-ай,
Қатігезсің тастап кеткен аналар.
Тұрсада қанша алдына келіп ажалы
Қалам мен қағаз болғанды бар базары
Жүрек егер сыз етіп дамыл бермесе
Қаламды арнап мұңын шертіп жазады
Мен тұрмын Ана қамығып!
Жаза алмай Сізге жырымды.
Тынысым кетті ау тарылып
Ақтарып жүрек мұңымды.
Мен қазақ қыздарына қайран қалам,
Батылдықпен биіктікті армандаған.
Сұлулыққа даналықты теңестірген,
Оларға бар құшағын жайған ғалам.
Қазақ халқы бұрын сен қандай едің?
Жолбарыстай қайратты батыр едің!
Ер жүрек болатұғын еркек кіндік,
Жау шапқанда әрқашан қорғар елін.
Түсім бе?
Түсінбейм, белгі ме берілген?
Жанымда ару тұр бұрымы өрілген.
Нұсқады қолымен «Мұқият қара!»-деп,
Алдын ала білер тағдыр ісін кім?
Жанарыңнан талай тамшы түсірдім
Сені мендей қинай алмас өзгелер
Мені сендей сүйе алмайды...
Өмірді мынау сүргісі келер бекер кім?
Жетерсің сен де межеге мен де жетермін
Жараспай мінез,келіспей пікір қалса да
Бауырым саған жақсылық тілеп кетермін
Жазда қысты,көктемде тағы күзді аңса
Күпірлігіңнен қайтесің жүрек сызданса?
Уақытқа құлмыз,уақытша жүрміз...жалғанда
Өмірді мынау сүреміз дейсің біз қанша?
Сана ояу, көңілдегі күй тұман
Зер саламын сүреңсіз мына сиқыма
Өткен-кеткен сәттегі ойға шырмалып
Ояу жатып, кетемін терең ұйқыға
Құйшы досым
Ішейік құлағанша...
Өткізсек те өмірдің соңғы кешін
Жалғанның жарты тасын көтере алмай
Ел болған шақта "бауырыңмын" дей сала
Жер болған шақта селдете ме кей сана?
Иығыңнан су кеткен сәтті көрмесе
Достықтың ондай қайтейін күйін "бейшара"
Қазақ деген-кеше кім ед (і),бүгін кім,
Қазақ десең ұялардай бүгінгің.
Еркектерің сырға тағып боянса
Қытайларға түскені ғой күніңнің.
Бұл өмірге кім келіп, кім кетпеген
Әр минутыңды санап жүру міндет пе екен?
Өмірде осы біліп пе ең, адамзат,
Құритынын күнің арақ деген індеттен.
Жолым болмайды неге менің,
Жаны жоқ мына қуыс кеудемнің.
Алысам деп жалған дүниемен
Таусылып бітті іштегі демім.
Ойы жүйрік, ісіне жоқ шамасы,
Ол бір жүрген ойсыз адам баласы
Жайнайды екен күшейтіп, қосып айтылған
Сөзіне қарай көзінің ақ пен қарасы
-
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі