О дүние!
О дүние! Қайда жылжып барады екен..
Келіп пенде, қайта кетіп барама екен?!
Жетім қолма, жылатпа деп адамды
Мың қайтара мен сұрадым Алла сенен
Өлең үшін, жүре алмаймын әдепті боп,
Өлең үшін,оқымаймын газетті көп.
Ойыма оралғанды түртіп өтем.
Тақырып іздеудің де қажеті жоқ.
Мұны көрген балалар не оңады,
КЕріссе, жанарында ата-анасы,
Қазақ қазір, болмысынан ажыраған,
Соны ойласам ішімде дауыл жел тұрады.
Өлең жазбаймын -дүние сұрағым кеп,
Өлең жазбаймын- біреуге үнағып кеп.
Өлең жазам бұд өміреде шабытым кеп-
Шексіздіктен жаралған жұмағымдеп.
Еркетай боп еркелеп жүретұғын,
Еркетай жыр арнайды міне бүгін.
Әкешім еш ауырма асырағын
Үйді ойлап көрмедің-ау мүлде тыным.
Дүние,сірә,өтеді де кетеді,
Тіршілікте жалған өмір кешеді.
Уақытында ғибадатты қылмайды,
Бейнамаз боп,бұл өмірден өтеді.
Қыз бала болып жаратылғанмын,
Ақ анамнан дара туғанмын.
Кей сәттерді көріп көзбенен,
Қарауға ,тіпті ,мен бата алмадым.
Өміріңнің өткелін де өткердің,
Болашағы зор ,мына байтақ текті елдің.
Тумысынан жігерлі еді,өр еді,
Әр қазаққа үлгі етер ер еді.
Жылап жүрмін...
Әлі де жылап жүрмін.
Жылағанмен,бәріне шыдап жүрмін.
Шыдап жүрмін,бәрін де көріп үнсіз,
Ал ұста, Әлмағамбет, қолға қалам,
Денсаулық, берсін қуат, Хақ Тағалам!
Артыңа аз да болса, бір сөз қалдыр,
Бір нұсқа шежіре сөз, келсе шамаң.
Жазуға түрік нәсілі алдым қолға,
Жәрдем ет, Жаратушы, өзің оңла.
Патшасы патшалардың бір өзіңсің
Сала гөр, қате кетсем, тура жолға.
Оянамыз таң нұрымен,
Аттанамыз бақшаға.
Қарсы алады ән-жырымен
Бақшамызда жақсы ана.
Тәрбиеші: Күй сандықты ашайық:
Балалар: До, до, до.
Тәрбиеші: Тілдерін біз басайық:
Балалар: До, до, до.
Басында керегенің үрген қарын,
Демалмастан көтердім соның бәрін.
Көп қатын сиыр сауып, май алмайды,
Шіркей сауып май алдым алты қарын.
Сен – аспансың, мен – жұлдыз,
Еркелеймін құшағында.
Сен – даласың, мен – бір құс,
Көтерілем сонау шыңға.
Күн нұрын төккен,
Самал жел боп өпкен,
Сен бе едің еркем, ұнатқан?
Баурады көзің,
Кеудем өкінішке толы, білемін,
Алайда көндіге алмай келемін.
Сағынышпен өткен әр күнімде,
Әкетай сізге өлең жазып жүремін.
Дайым менің мінгенім мұз көк ала-ай,
Сала алмас осы әнге өзге бала, аги-гай.
Қыл өтпес арамыздан тату едік-ай,
Арадағы айрылдық сөзге бола, аги-гай.
Қиылған құндыз кірпік, қолаң шашты,
Көргенде туған асыл қарындасты,
Ойымда тоқсан түрлі толқын туып,
Көңілден мазам кетіп, ұйқым қашты.
Қарағым, айналайын, мінезіңнен-әй, Абайкөк!
Келмесең шақырғанда, кінә өзіңнен,
Әй, бір көрсем сені, арманым жоқ!
Толғатып тоқсан әйел ұл тапса да, Абайкөк.
Сылаң қаққан сипатын көрмегендей, Абайкөк,
Денесі мен мүсіні сөйлегендей, ай-ай деп.
Сұлу сымбат жайдары балбыраған, Абайкөк,
Еш адамға көз қиып бермегендей, ай-ай деп.
Абайкөкті жараттым әдейі арнап, Абайкөк.
Көңлім менің қалқатайым түнде бармақ, ояу деп.
Тәуекелге белімді бекем байлап, Абайкөк,
Суда жүрген ақ қайраңға салдым қармақ, ай-ау, деп.
Кел, жігіт, кел, жігіт,
Бұған бата бер, жігіт!
Ауылыңның қонғаны
Жылға-жылға сай болсын.
Жазмыш жолдарында өмір жүр
Түз бауырым.
Жанарлар кешіп жатқандай
Мұз дәуірін.
Нұр шашылған үнемі
Айдай толған жүзінен
Судан таза, сүттен ақ
Жүрегің ақ мейрімді.
Баласы қасқа айғырды өлтіріпті,
Құдайым айтқызбасын өтірікті.
Мың кісі бір тышқанға міңгесіпті,
Бәрін де тура тасқа тышқан өлтіріпті.
Ас беру парыз екен мұсылманға,
Дауыс айтып мұң шағып сояр малға.
Өлгенге иман, тіріге бақыт бер деп,
Сиынып қол жаятын мұсылманға.
Жетім-жесір атану
Лайық па еді біздерге?!
Жыл айналды келмеді,
Болмады күдер үзбеуге.
Өрнегін өрген іздеп пендемін, ашып көмбеген,
Жылады деп сөкпе, жұрт, иесі кетті төрдегі.
Жасым тоқсанға келді, жылайын, сөксең де, халқым,
Бұрынғы заман маған жоқ, арпаға бидай ексең де!
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі