Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер

Таң да атар, күн де батар

Таң да атар, күн де батар... кешқұрым. Сол
бір тірлік қалыпты.
Ай да туар, сақалындай ешкінің. О да
өзгермес, жарықтық.

Толық

Жаза

Көбелектің қызықтап бұла шағын,
көтереді бәйшешек шынашағын.
Желге ілесіп, күнұзақ дала кезер,
желкілдетіп шудасын түйе-сағым.

Толық

Шексіздіктен Сен де бірде оралдың, Шексіздіктен

Шексіздіктен Сен де бірде оралдың, Шексіздіктен
Мен де бірде оралдым...
Жанарына құйып алып ғаламды, біздің ортақ
Тағдырымыз жаралды!

Толық

Шағантайым, тәңірім

Шағантайым, тәңірім,
Қасың сенің – қайқы қылыш!..
Қалқан – дәтім жамылып қалдым
аман...

Толық

Болады сәл қулары

болады сәл қулары.
Сағаты мен күндерін алмастырып,
саған да өстіп айтады мен туралы...
Күллі тамыры күрсініспен түйрелген –

Толық

Сыбырлар...

Шаттанғандай, ұқпаймын, торыққандай,
шатасамын, Сен қарсы жолыққанда-ай!
Өңшең сыбыр өлтірді Өлөңімді.
О сен әлі білмейсің, халық қандай!..

Толық

Алдап әлі келе ме көлгір өмір?..

Алдап әлі келе ме көлгір өмір?.. Айтып
берсең қайтеді-ау сен бір емін! Космосқа
көзелер көкірекпен көздеріңе өлгенше
телміремін.

Толық

Сезік

Отыр едім мен бірде, жүрек – ояу, тіл – сұлық,
күле келді ол маған, қысық көзде күн сынып
– Жүдеулісің... немене, жүрсің бе әлде ауырып?
Күтінуге біздің де мұршамыз жоқ, бауырым.

Толық

Хаттарыңа, қалқатай, хал сұраған

Хаттарыңа, қалқатай, хал сұраған,
жырларымның жұлдызы тамшылаған. Қу
тірліктің есігін құр күзетіп,
жүре алмайды бұлайша шамшыл ағаң!

Толық

Иә, біздер жаз бойы хат алыстық

Иә, біздер жаз бойы хат алыстық. Ал,
алғашқы кездесу – одан ыстық: кезіп
жүріп тірліктің кеңістігін, кездейсоқтық
жаратқан о Таныстық!..

Толық

Хатыңды оқығанда

Жасырарың көп менен жансың, айым.
Жазғаныңнан көргім бар жан шырайын.
Қадаламын хатыңның әр жолына,
қан сонарда із кесер аңшыдайын.

Толық

Нендейлік қалып тұр зіл?..

нендейлік қалып тұр зіл?.. Парық –
тылсым...
Дауысың талықтырсын:
– Амансың ба!.. қайдасың?.. Ал,

Толық

Олар дым

Өзім де елге көптен бері көсемсуді
доғардым. Сен туралы Оймен ғана
өлшенеді әр адым. Кемпірқосақ-үмітімді
жүрегіме орадым. Құштар еттің...

Толық

Ашу биін билей ме

(көрінбейді бет-жүзі,
сағымданып!..) Ашу биін билей ме
тамырларым, ажырая, деміге
мықтанамын. Сұқтанамын:

Толық

Сол бір қыздың соңынан бақ шұбалып!

Сол бір қыздың соңынан бақ шұбалып!..»...
Ойлай берем: «сол ғана – нақ сыңарым...»...
Көмекейім көзеден «қақшып алып»,
жатыр едім біруақ өксіп алып...

Толық

Түңілу

…Бəрі солай болатынын ұқтырып,
Қаңтар өтті, көзқарасы сұп-суық.
Жалғыз шырақ –
(Жана-жана білтедей)

Толық

Алғашқы қар немесе қоштасу

Нәп-нәзік алақанда еріген қар,
Тамшылап таусылатын өмір болар.
Жыл өтер, Жын басылар бой билеген,
Сол тамшы жанарыңнан сенің де ағар.

Толық

Қоштасу

Маңдайыңа қолым бастым, сұп-суық…
Мола жақтың жолын бастым, сұп-суық…
Мен өзіңді іздеп қайта тапқанша,
Сағыныштан арылмаспын сұп-суық.

Толық

Ант

Қайыршы тартқан сыбызғының сырлы сазындағы, Өлең,
Шоқ бұлттың үлпа үкісіне құдыретті қолмен жазылған, Өлең,
Жасынның жүзінен жап-жасыл нұр боп тараған, Өлең,
Ай астында жалы бұрқырап жортқан абадан, Өлең,

Толық

Үңіл маған?!

Үңіл маған?!
Кектен мейлі...
Үңілме,
Мен өзіңе тәуелсізбін бүгін де!

Толық

Жалаңаш жалаулар, ұрда-жық ұрандар

Жалаңаш жалаулар, ұрда-жық ұрандар,
және де тұмандар,
тұмандар – Күмәндар.
Шаң басқан балағын шәкене Қазақтар,

Толық

Сезімтал боп кеттік пе біз-ақ бүгін?..

Сезімтал боп кеттік пе біз-ақ бүгін?..
Сыртта – жаңбыр.
Басқандай Күз аптығын.
Телефоның... нөмірің... Гудогының

Толық

Сағымсыз – Шыңғыстаудың атырабы

Сағымсыз – Шыңғыстаудың атырабы.
Саратан салқынында жатыр ауыл.
Сені ойлап, сонау-у жолдың қарасына
көзімнің қарашығын матырамын.

Толық

Шіркін-ай, шексіз болса ғұмыр деген!..

Шіркін-ай, шексіз болса ғұмыр деген!..
көкшіл кеш, көбелектер күбірлеген.
Өзіңе жазар хатты бастай алмай,
отырмын иек сүйеп іңірге мен.

Толық

Таңға дейін тағы да ұйықтамадым

Таңға дейін тағы да ұйықтамадым.
(жо, жоқ, кешір, ештеңе «ұрттамадым»)
Сені ойлаумен боламын түні бойы,
түні бойы тау жақта бұлт тоңады.

Толық

Сені ғашық дейді ғой?

– Сені ғашық дейді ғой?..
– Ол кім тағы?..
– Болды, болды, айта бер, тартынбағын...
– Бәлкім, сорым, білмеймін, бәлкім, бағым,

Толық

«Есіміңді ерітіп» тіл ұшында

«Есіміңді ерітіп» тіл ұшында,
қала бергем вокзалдың бұрышында.
Содан бері ылғи да іңір бағам.
Жан жылуы сол болса,.. бұйырмаған.

Толық

Мұңға айналып кететін міні ұдайы

Мұңға айналып кететін міні ұдайы –
тағдыр шығар?..
Не берсін қыңыраю.
Жұртқа – бәрібір, дүние өз орнында:

Толық

Көк аңқыған кез еді...

...Автовокзал. Кешқұрым.
Өмір – елес...
Көпшіліктің гуіне көмілер Ес.
Құлағымның ұшында – қызыл іңір:

Толық

Ыза қандай іштегі, тоқтам қандай?

Ыза қандай іштегі, тоқтам қандай?
Ықылассыз жандар бар шоқпар-маңдай!
Қайық етіп қайғыға қабағыңды,
есуге енді ескегің жоқ болғандай,

Толық

Өмір?

– Уақытқа, айтыңыз, құлмыз ба, аға? –
десе қайтем бүгінгі ұл-қыз маған?
Итшілеткен тірлік-ай, көршіңнен де
хал сұрауға мойныңды бұрғызбаған!

Толық

Тозақта

Сауапты су елестеп, баталы бел,
бір қиялдың шетіне тақалып ем...
салақтатып тілдерін әр көлеңке,
ойнап жатыр Сәскенің сақалымен.

Толық

Сілкініс

Үндемеуге шыдайды қалай дәтің,
қызыл сөзге жанулы талайда тіл.
Бір тірегім – Шешем ед, қартайған-ау,
Өлөң емес, өлімді кім айтады.

Толық

Мұхит-мұңымның ұлулары

Төрт түлігі қоңданған күйістеніп
ел байлығын елеуге тиісті ері.
Арқарлар жоқ, тұяғын тұман жуған.
Бар қалғаны – шаңырақ-мүйіздері.

Толық

Уға айналған көз майы

Шуыл құрап қалың ши, ызың құрап,
жолға шықтым іңірде қызылқұлақ.
Дауылдатқан дәл осы күн секілді.
өзімнің де келеді бұзылғым-ақ!

Толық

Қойшы

Кеулемей ме жегідей жанды шүбә?
Өз тірлігі өзіне мәнді шығар:
өмір-бақи келеді мал соңында.
Қаланы бір, оллаһи, көргісі бар!

Толық

Ажал даласындағы тірі тас

Сөз сүйегін өлшеме, мұңды өлшегін,
Ой – көп, қобыз-ділімнің түртер ішегін.
Сары Дала дөңбекшіп Күн астында,
сайтан-сағым сорады бұлт емшегін.

Толық

Мен өзімді іштегі шермен езем

Мен өзімді іштегі шермен езем.
Ой-арманы жоқ адам, ол да – бәрібір –
орманынан айырылып өлген өзен!
Талай төніп санама мұнар-сұрақ,

Толық

Көп ағайын мені, әттең, түсінбед

Көп ағайын мені, әттең, түсінбеді.
Қысым ба еді ол сонда, түсім бе еді?..
Өлөң үшін әбігер болды ма олар?
Бәрі де әлде өздері үшін бе еді?..

Толық

Жансусар

Қыбыр етпес аптапта сусар шілік.
Тау – ұйқышыл, ит – тыныш, жусан – сұлық.
Шаңырақтан тік түскен найза-сәске
сүйегіне сандықтың тұр шаншылып.

Толық

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер