Өлең, жыр, ақындар


Жиегiне қағылар,
Әр есiктiң қалы бар.
Ол болса қақпа да
Ашылып-жабылар.

Топса



Қақпаның қалы,
Оның да бар
Оң мен солы.

Топса



Күзетем деп үйдi,
Жұдырығын түйдi.

Құлып



Көмейлете iндi,
Сүңгiтiп ем тiлдi.
Темiр кiсен дiнi,
Кейiн қарай шегiндi.

Кiлт



Үйден
Ең соңынан шығатын кiм?
Үйге
Ең алдымен бас тығатын кiм?

Кiлт



Келсең жолды ашады,
Кетсең жолды жабады.

Есік



Түбiнен үзген,
Қатарлатып тiзген,
Сүйрiктi тұттым,
Таза ауа жұттым.

Ши



Даланың тайраңын,
Қаз-қатар тұрғызып,
Отыз жерден байладым.

Ши



Көк тiреп тұрған,
Көп таяқты буған.

Басқұр



Дөңгелек үйдiң
Қара-шұбар жыланмен
Белiн будым.

Белдеу



Қабырғаның кең төрi,
Ажыратпай ұстап түр.
Жұмыр болат шеңберi.

Белдеу



Дәу шеңбер шатырлы,
Төрт тамырлы,
Ақ жаулық жамылды.

Түңлiк, оның төрт бауы



Түрiлiп тұрар бiр басы,
Бұрышсыз үйдiң мұржасы.

Түңлiк



Ұшы екi айыр ақ таяқ,
Сүйенiп тұр жатпай-ақ.

Бақан



Тақиялы сүмбi тал тiзбегi,
Ақ шапан жамылды жүн тегi.

Үзiк



Имек бүйiр ұшының,
Бұйдасы бар.
Қырлы сүйiр ұшының
Ұясы бар.

Уық



Тұмсығын тесiп,
Жүннен бұйда есiп.
Қазыққа байладым.

Уық



Ортасы ашық,
Шомбал төрт қазық.
Тiк тұрар күн ұзын,
Екеуi тым ұзын.
Бiрi – онда.
Бiрi – солда.
Қатар жатқан таласа,
Екеуiнiң бойы аласа.
Бiрi төбемде,
Бiрi еденде,
Осы төрт қазықтың,
Iшiндегi жазықтың.
Үстiн жапқан шап-шағын,
Ашсаң тақтай қақпағын.
Жол бередi кiсiге,
Кiресiң үй iшiне.

Қос жақтау, маңдайша, табалдырық, есiк



Қабырғасы тор көз,
Төбесiнде зор көз.

Кереге, шаңырақ



Керсең,
Алып тор жолды парақтай,
Жайсаң,
Қатарлап сызған жолақтай.

Кереге