Тебесің сен бір,
Тебемін мен бір.
Түсі теңбіл,
Көнбіс зат ең бір.
Тебесің сен бip,
Тебемін мен бip,
Көнбіс зат ең бip.
Қозғамасаң — құлайды,
Сүйемесең — сұлайды.
Құйымшақта ері бар,
Бұл не деген жануар?
Жазда жатса тыныстап,
Дейді қыста «жұмыс тап!»
Тауға шықсаң жетекте,
Қашады алып етекке.
Алпыс төрт тең бөлмеде
Отыз екі тұрғын бар:
Ақ, қара ғып бөлгенде
Бірін бірі қуғындар.
Ханы үшін де, жаны үшін
Бермейді олар намысын.
Жылға дер ем — ақпайды,
Жылан дер ем — шақпайды.
Алпыс төрт бөлмеде
Отыз екі тұрғын бар
Ақ қарағып бөлгендер
Бірін-бірі қуғандар
Ханы үшін де, жаны үшін де
Бермейді олар намысын.
Табаныма байладым,
Қос таяқпен айдадым.
Жазда қайрандайды,
Қыста сайрандайды.
Ойға қарай зулайды,
Сенсіз өрге бармайды,
Жетелесең қалмайды.
Шіркіннің өзіне обал-ақ,
Жүреді аяқта домалап.
Қыстай жегіп қос атты,
Көктем шыға босаттым.
Әуеде
Дәу қарынды үрдім де,
Аузын байлап бүрдім де,
Төмен қарай сүйредім,
Ауада еркін биледім.
Біздің үйде бір қыз бар,
Көзі бар, көрмейді,
Аузы бар, жемейді,
Қолы бар, ұстамайды,
Аяғы бар, жүрмейді.
Ақ шатыр,
Ақ шатырдың ішінде
Ақ ала көйлек қыз жатыр.
Жазда жатса тынысып,
Дейді қыста жұмыс тап,
Тауға шықсаң - жетекте,
Қашады алып етекке.
Қос аяқ жүрген қуып,
Жел шықтан үрген қуық,
Бірде жөн, бірде лағып,
Қашады зыр-зыр қағып.
Ұрсаң қатты зырлайды,
Жерге қарғып тұрмайды.
Тиіп кетсе басыңа,
Еш бір зиян қылмайды.
Өзі кішкене дөп-дөңгелек,
Тапшы, қане біле алсаң.
Өзіңнен де биікке асады,
Мықтап жерге ұра алсаң.
Нәзік белі бұралған,
Ұшы біздей қадалған.
Қар үстінде жорғалап,
Басқан ізін бояған.
- Освальд Шпенглер
- Освальд Шпенглер
- Освальд Шпенглер
- Освальд Шпенглер
Барлық авторлар