Өлең, жыр, ақындар


Керсең,
Алып тор жолды парақтай,
Жайсаң,
Қатарлап сызған жолақтай.

Кереге



Жетпiс екi найзаны,
Бiрiктiрiп ұстап тұр,
Ата-бабаның қай жаны,
Ие болса оған – ұшпақ бiр.

Шаңырақ



Төбедегi көзiнен,
Күн сәулесi түседi.
Бұрышы жоқ төрiнен,
Самал еркiн еседi.

Киiз үй



Аяғы жер тiреп,
Таяғы көк тiреп тұр.

Киiз үй



Көзi көп қабырға,
Бiлiнбес жамауы.
Тұмсығын шатырға
Тығады сабауы,
Байланар ақырға,
Бұйдалы танауы.

Киiз үй



Ұқсайтын шеңберге
Қабырғасы жиылып, керiледi.
Жиһазы мол кең бөлме,
Төбесiнен жұлдыздар көрiнедi.

Киiз үй



Жүз мүйізі бар,
Үстінде киізі бар.

Киіз үй