Өлең, жыр, ақындар


Суда — көлік,
Құмда — өлік.

Қайық



Темір тайым,
Тамақты еш жоқтамайды.

Велосипед



Көше бойлап аяңдайды,
Адам тасып аялдайды.

Автобус



Шұқысаң көзін,
Көрсетіп төзім,
Арашаға
Біреуді шақырар,
Өзі тыныш отырар.

Телефон



Шұқысаң көзін,
Көрсетіп төзім,
Арашаға
Біреуді шақырар,
Өзі тыныш отырар.

Телефон



Жалғаған ел ортасын,
Жатыр тосып арқасын.

Көпір



Жол үстінде төсек,
Оны таба алмаған есек.

Көпір



Жол үстінде пөстек,
Оны таппаған естек.

Көпір



Тайпаңдайды бүгіліп құла жорға,
Маңызданып аяғын басар зорға.
Неше күн дамыл алмай жүрсе-дағы,
Иіліп жерден шөпті жемес сонда.

Шана



Табаны жалпақ боз жорға,
Тайпалсын десең, сал жолға.

Шана



Бір жұмбағым бар, асты қар,
Қадамы жоқ, ізі бар,
Мойнында жібі бар.

Шана



Екі таяқ көтердім,
Ортасынан итердім.

Арба айдау



Болғанда екеу аға, төртеу ала,
Жиырма сегіз екен тапқан бала.
Өзімен ол көп жүкті көшіреді,
Қандайлық мықты болған жүзі қара.

Арбаның екі жетегі, төрт дөңгелегі,шабақтары



Елде артын барлайды,
Жүгірсе артын жарлайды,
Ми айналып қалмайды.

Арбаның дөңгелегі



Төрт бала бірін-бірі қуалады.

Арбаның дөңгелегі



Тарақ сияқты ергенек,
Ай сияқты дөңгелек.

Арбаның дөңгелегі



Қадамы жоқ ізінің, аяғының,
Созса ұшы жетпейді таяғының.
Екі қолын айуанға артып алып,
Әніне салады екен баяғының.

Арба



Қырда ағаш,
Ойда ат.

Арба



Ербегей де сербегей,
Иесіз үйге кірмегей,
Атсыз сірә жүрмегей.

Арба



Үсті тақтай, асты тақтай,
Балалары ойнайды,
Барып тоқтамай қоймайды.

Паром