Белестегі бес бие,
Бақылдайды, құрылдайды;
Құйрықтары қара ала,
Қанаттары сары ала.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Жақпар тастың астында
Қызыл тонды қыз жатыр.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Ыржаяды, күледі,
Басқан ізді біледі.
Таусылмайтын шабысы,
Жұртқа мәлім жүрісі.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Мақұлық бар екен даусы зор,
Адамға ұқсап бойында аяқ пен қол,
Мекені тас бұлақтың төңірегінде,
Мынаны тапқан жанның ақылы мол.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Айтайын мен бір жұмбақ тым тамаша,
Тыңдама жұмбағымды ұнамаса.
Бойы бар бір құлаштан астамырақ,
Басында мүйізі бар оннан аса.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Түсі түйенікі,
Аяқ-басы сиырдікі.
Құйрығы ешкінікі,
Мүйізі ғана өзінікі.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Тауда жүрген құмайды,
Көрген адам сынайды.
Жыл айналып толғанда,
Он екі бұтақ болғанда,
Балта тимей құлайды.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Бар екен бір айуан көпке таныс,
Мекені жүрер оның тау мен қамыс.
Бұл өзі ойласа көп, шапшаң, епті,
Жүректі бір айуанға қойса бетті.
Қайтпайды жара алмаса не өледі,
Өлмесе тынбайды ол алмай көкті.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Жануар мақұлықтың біреуі өзі,
Іркілмей жұмсайтұғын ірі тісті.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Бір нәрсе қайраты көп, болған күшті,
Басынан өткізеді әрбір істі.
Жануар мақұлықтың біреуі өзі,
Іркілмей жұмсайтұғын ірі тісті.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Тоң мойынды жуан көк,
Желіп, жортып бүкеңдеп,
Несібесі даладан,
Еңбек қылмай жүрер тек.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Жол бойында жортқан,
Сыбызғысын тартқан.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Тоғайда айғыр кісінейді,
Ауылға сірә келмейді.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Бір күні елден,
Он күні жерден.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Аузы бейне шалғы орақ,
Шөп емес, бірақ мал орады.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Түссе күннің шуағы
Көзді еріксіз жұмады.
Жылы жерді сүйеді,
Беті-қолын жуады.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            От басында бүкір шал,
Құдайына шүкір шал.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Мұрты бар, иегінде сақалы жоқ,
Тоны бар, киерінде шапаны жоқ.
Пайдасы үй ішінен табылған соң,
Далаға кіріп-шығар сапары жоқ.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            От басында құмған,
Екі көзін жұмған.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Бір балық көрер көзге жүні майда,
Тимейді майдалықтан ешбір пайда,
Қаруы денесінде бір-ақ жерде,
Саны бар, сапасы жоқ сида-сида,
Ибарат да тіршілік ойына алмайды,
Қонып, түнеп, жатады әлде қайда.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                				
             
        
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі