Өлең, жыр, ақындар


Ешбiр бұйым тiкпеген,
Үстi толған көк тебен.

Кірпі



Үстi толы ине,
Бiрақта, iс тiгiп,
Қадамайды түйме.

Кірпі



Тастамайды бiр елi,
Үйiн сүйреп жүредi.

Тасбақа



Жер қопарған тiсiмен,
Сескенесiң түсiнен.

Қабан



Борық iздеп iшiнен,
Қара жердi
Беткейдi
Қопарады тiсiмен,
Бiрақ егiн екпейдi.

Қабан



Төрт түлiктiң рэкетi,
Түзде жүрер көк серi.

Қасқыр



Сұрғылт тартқан түсi бар.
Ақсиған көп тiсi бар
Тыным таппай жүгiрiп,
Сiлекейi шұбырған,
Қыстау маңын ториды,
Ауылдың өш бар итi.

Қасқыр



Адамға серiк,
Күзетке берiк.

Ит



Мұртын сипап күн бойы,
Бетiн сусыз жуады.
Тысырды аңдып түн бойы,
Тышқанды көп қуады.

Мысық



Денесiне қапталған,
Сырты түбiт тоны бар.
Дыбыссыз кiрiп-шығады,
Бүкiрейген жоны бар.

Мысық



Ерiксе,
Құйрығымен ойнайды.
Зерiксе,
Ұйқыға бiр тоймайды.

Мысық



Қоңырқай жүнi бар,
Терiсi өте бағалы
Аязды күнi жылынар,
Киiм тiккен жағалы.

Жанат



Сұм жүздi,
Құралай көздi,
Киiкше секiрген,
Бура санды,
Жолбарыс тонды.

Құрбақа



Тастан салған үйi бар,
Көшiп жүрер асықпай,
Қыста ұйықтап бұйығар,
Тамақ iздеп, ашықпай.

Тасбақа



Қалдырмай баласын бiр елi,
Қалтаға салып-ап жүредi.

Кенгуру



Қорыққанда жел аяқ,
Отырғанда томардай-ақ.

Қоян



Жылқы тұмсық,
Ешкi құйрық,
Есек құлақ,
Түйе ерiндi,
Төрт аяғы тең емес,
Бiрi ұзын,
Бiрi қысқа,
Қорқақ өзi,
Қыли көзi.

Қоян



Сылдырдан қорқады,
Шошынып жортады.

Қоян



Жылқыны қарына қыстырып,
Түйенi ернiне қыстырып,
Есектi құлағына қыстырып
Қасқырды ат қып мiнiп,
«Әйт!» дегенде жүре берген.

Қоян



Қырда жүрер ол жортып,
Iнi де жоқ бармайтын.
Құйрығымен бұлтартып,
Қандай аң ол алдайтын?

Түлкі


Пікірлер