Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер

Көршілер

Қаланып бiр қалған бетон-өлеңдей,
тұрмыз қазiр көп қатарлы әлемде...
Оң жағым да, сол жағым да көршiлер,
көршi, көршi – төменiм де, төбем де.

Толық

Демографиялық өлең

Жоғын жоқтап отырғам жоқ жоқтықтың!
Дегенменен шегi бар ғой сақтықтың, –
есiгiнде бес құлып бар осы үйден
иiсi аңқиды тоғышарлық, тоқтықтың.

Толық

Қулық

Тiлi — түбiт —
сұғатұғын бiзi жоқ,
өрттей ыстық,
қаритұғын мұзы жоқ,

Толық

Намыс

Түкiрiп туған жерiме
өзiмдi кетсе табалап,
тигiзiп тiлiн тегiме
жармасса бiреу жағама —

Толық

Бейтанысқа

Өте алмастан қалған жандай кермеден
қалш-қалш етiп қолын сiлкiп сермеген
күйiп-пiсiп бұлқан-талқан боп тұрған
бейтаныс жан,

Толық

Сараң

Бiр күнi жоқ отыратын жыланбай,
әлi жүр ол бiр тиын да шығармай.
Осыншалық молшылықта көл-көсiр
бар ғой әлi шық бермейтiн Шығайбай.

Толық

Қызғаныш

Қызғаныш-ай,
бiрiсiң қасiреттiң!
Қаншама рет жанымды осып өттiң.
Мың сан түрлi шарғысы,

Толық

Маскүнем

Жұмысыңды жiберетiн еңсерiп,
қарашы оны –
тұлғаға ие еңселi...
Келе жатыр

Толық

Ерлік

Азаттыққа құрық сап
қаратпастан бетiне
ойран ашып,
бүлiк сап

Толық

Өсек

Әне жерден жылт етiп,
мына жерден жылт етiп,
әне жерден бұрқ етiп,
мына жерден бұрқ етiп.

Толық

Тоғышар

Адам едi,
адам едi кәдiмгi,
айтатұғын әңгiмеңдi, әнiңдi.
Бiрде мұңлы, ендi бiрде көңiлдi

Толық

Қайырымдылық

Ол келсе егер –
түн iшiнде таң атар,
таң атқызып жарығын ол таратар.
Сонда, сонда ең бiр асыл ақ жүрек,

Толық

Мақтаншақ

Дәйегi жоқ дәлел айтып қаптаған
мысығын да,
күшiгiн де мақтаған,
дүниенiң кiндiгi боп бiр өзi

Толық

Қарапайым адам

Неткен бай ол сабыр менен төзiмге,
жүре алады ол өз даңқын да сезiнбей.
Қарапайым
тiршiлiгi, тынысы,

Толық

Жалқаулық

Тас дәуiрiнен ұйықтап жатыр Жалқаулық.
Әр нәрсенi сылтау етiп, қалқан ғып,
қорылымен дүниенi көшiрiп
тас дәуiрiнен ұйықтап жатыр Жалқаулық.

Толық

Еңбек

Бiледi, бiледi оны терлеп көрген,
терлесең кетер онда кернеп кеудең.
Адаммен бiрге туып басталады ол
талпыну,

Толық

Жазар кезде өлеңдi

Жазар кезде өлеңдi
тылсым жұмбақ күш кернейдi денемдi.
Бар айналам толып кетер жарқылға.
Дәл сол сәтте секiрсем

Толық

Құс жолы

Туған жердi аңсап жүрек тiлiнер.
Жата алмаспын ондай кезде түнiмен –
сол бiр сәтте жұлдыздары шаңытқан
Құс жолына түсiп алып жүгiрем.

Толық

Бiр жүректiң көлеңкесiн көрдiм мен...

Бiр жүректiң көлеңкесiн көрдiм мен...
Отыр едiм ойлар тартып әр күннен
ең асылын, ең керегiн тердiм деп...
Көтерiлген бармақтай-ақ бұлт болып

Толық

Өзегiмдi өртеп егер алсам да

Өзегiмдi өртеп егер алсам да,
айтарымды айта алмастан қалсам да,
көтерем де телефонның тұтқасын
Алматымен сөйлесемiн мен сонда.

Толық

Ұсақ-түйек күйкi тiрлiк, бәрiнен

Ұсақ-түйек күйкi тiрлiк, бәрiнен
мезi болып безiнемiн, жерiнем.
Жерiнем де балалық шақ арқылы
сапар шегем Күнiкей қыз елiне!

Толық

Махаббатқа естелік

Әлi есiмде сол көктемнiң сол түнi
нөсер шуы,
найзағайлар жарқылы.
Көз алдымда сол түндi

Толық

Жапырақтан өлең көрдiм мен бүгiн

Жапырақтан өлең көрдiм мен бүгiн.
Айтатұғын тiрлiктiң тар, кеңдiгiн,
жапырақтан өлең көрдiм мен бүгiн.
Дiр-дiр еттi ол сыбыр ма әлде, күбiр ме

Толық

Ұйқастар

Ұйқастар iздеп,
ұйқастар iздеп келем мен
тұңғиық түпсiз тереңнен,
теңiзден долы толқынын атқан кемерден,

Толық

Мұз құрсапты бiр сөздi!

Мұз құрсапты бiр сөздi!
Мүлде өлдiге телiген
алсын қайта танып ел –
жүрегiмнiң демiмен

Толық

Оранып ап жап-жасыл шарқатына

Оранып ап жап-жасыл шарқатына
көктем келдi тағы да Алматыма.
Газондар мен бульварлар өрттей ыстық
қызыл, сары гүлдердiң толды отына.

Толық

Дүниенi дүрлiктiрiп жұлқылап

Дүниенi дүрлiктiрiп жұлқылап,
Қара дауыл соқты дейсiң бұрқырап,
Ұшырардай екпiнiмен тасты да.
Соқты дауыл

Толық

Шағын разъезд

Шағын ғана разъезд.
Түн iшi.
Неге ғана тарылады тынысым,
неге ғана кетiп жатыр тынышым

Толық

Қыстың соңғы күнінде жазылған өлең

Ертең көктем —
көз алдымда нұр аппақ,
көктем неткен қуатты-ақ.
«Көктем» деген сөзден түскен сәулеге

Толық

Парк

Ағаш-ағаш —
бар айналаң ағаштар.
Ұшар басы көк аспанмен таласқан,
дүниемен,

Толық

Құм көші

Үш күн бойы жатты сусып құм көшiп.
Күйдiрген соң тас төбеден күн тесiп,
кеуiп қалған мына дала тигiзсең
лап етердей оттың ұшқын бiлтесiн...

Толық

Тымық кеш

Тып-тынық кеш.
Ұйып тұр заңғар аспан
бәсең тартып дауыс та ән толастар.
Алып шамдар секiлдi бозарады,

Толық

Өттi күн, өттi күн...

Өттi күн, өттi күн...
Өзен боп сарқырап,
нұр болып жарқырап,
болашақ iстердi

Толық

Желді күнгі жалғыз ағаш

Сiңiрiп ап күннiң бойға шапағын,
киiп алып жапырақты шапанын,
бұрқап соққан желмен шалқып,
будақтап

Толық

Салмақ салып қу тағдыр таланыңа

Салмақ салып қу тағдыр таланыңа
түскен кезде сыны мен сарабына.
Айтар сөздi айтпастан тұншықтырып,
қанша сөздiң қалдық бiз обалына.

Толық

Пойыздар

Қиырға зулап ұштым деп
темiржолдармен сабылып,
жұп-жұмыр жердiң үстiнде
пойыздар жатыр ағылып.

Толық

Нөсер алдында

Жүгiрдi ана сырттағы баласына,
келдi бiреу жаға ұстап тобасына.
Салдыр-гүлдiр домалап әлдене жүр,
бұлт пенен аспанның арасында.

Толық

Жүрегiңмен

Жүрегiңмен,
санаңмен ұғынысқан,
қанат берiп шаттыққа,
мұңын ұштар

Толық

Түйелер

Өткен күнi,
азабы шалғай қалған
шыға келер жазық пен баурайлардан,
жапан кезiп жүретiн жануарым

Толық

Осынау өмiр, жалғанда

Осынау өмiр, жалғанда
азайсын деймiз бүлiктер.
Көбейсiн деймiз Армандар,
көбейсiн деймiз Үмiттер!

Толық

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер