Өлең, жыр, ақындар

Мендегі төрт мезгіл

Менде — көктем.
Көктем менде тап қазiр.
Тасып жатыр өзен болып ақпа жыр.
Құстар бiткен Аңсау атты көлiм мен

Толық

Алапат бiр күш бұрқанған

Алапат бiр күш бұрқанған
бойымды келiп кергенде –
болады бейне алып бiр
бәйтерек өсiп тұрғандай

Толық

Тегiстелiп аңғарлар да, жолдар да

Тегiстелiп аңғарлар да, жолдар да
аппақ қарлар түскен кезде жондарға,
аппақ қардан аппақ шәлi жамылған
дайындалам бару үшiн орманға.

Толық

Бұлттар

Көлегейлеп Алатаудың асқарын
бұлт бiткен бiрiн-бiрi жастанып,
аунақшиды тас төбемде,
бейне бiр

Толық

Қыс айындағы ақ жаңбыр

Жауады төгiп ақ жаңбыр
далада гүлдер жоқ бiрақ.
Жауады төгiп ақ жаңбыр
шықпайды бiрақ алдынан

Толық

Күзгi шуақ

Күзгi шуақ. Жоқ бүгiн желдерiм де,
маужырап тұр тоғайым, көлдерiм де
Төңкерiлiп көшетiн ақ бұлттар
мақташылар жөнелткен аспанменен.

Толық

Жүрудi маған жазбаған

Жүрудi маған жазбаған
тымырсық күндей тым-тырыс
Жел болып шалқып,
теңiз боп толқып қозғалам.

Толық

Саф Самалдар, басқамен

Саф Самалдар, басқамен
кезiктiң бе,
жабырқаттың әйтеуiр кешiктiң де,—
дәл осындай кездерде тереземнен

Толық

Қысқы ауа райының мәліметі

Телевизор. Отанымнын, картасы
Бәре де бар —
Москва мен Алматы,
Балтығым мен Балқашым...

Толық

Жалғыз жүрсем

Жалғыз жүрсем —
менi қажап ойнама!
Жалғыз жүрсем мен егер
жалғыз қалды Темiрхан деп ойлама!

Толық

Толқындар

Толқындар
жағаны қабады.
Биiктен шүйiлген
дәп қазiр қырғимын, –

Толық

Қағылған ұмыт болған қоңыраудай

Қағылған ұмыт болған қоңыраудай,
қалды ғой, жайсаң, жырлар, жолың болмай.
Шимайлап ақ қағаздың бетiн жыртып
өртенiп бара жатқан омырауды-ай.

Толық

Үй өсімдігі

Қалғансың күннен суынып
аяз да саған батпайды –
жатпайды аптап қуырып
өзiңдi суық қаппайды.

Толық

Күзгі молшылық

Күз...
Адамды көтерiп
барады желiк бiр.
Дүние толықсып

Толық

Үйлер

Замананың рух күшiн ашқандай,
үйлер, үйлер көтерiлiп аспанға
сөйлеп тұрар құдiреттi үндермен
бетондармен жазылған бiр дастандай.

Толық

Адамның ішкі әлемі

Қопарып,
iздеп, бұрғылап,
ашам деп әлi келемiн —
джунгли,

Толық

Алабұртқан алтын шапақ нұр төккен

Алабұртқан алтын шапақ нұр төккен,
шығып алып космосқа – туу көкке
түсiредi космонавтар дамылсыз
алып Жердi,

Толық

Зират үстіндегі жаңбыр

Аспан да бұлтын қуып бiр
осынау тұсқа жинапты.
Ақ нөсер төпеп құйып тұр
үстiне мұңлы зираттың.

Толық

Түссе-дағы қандай қаяу жүзiме

Түссе-дағы қандай қаяу жүзiме,
адамдардың ең соңынан көз iлем.
Мен өйткенi әрқашан да өзiмдi,
уақыттың үнiмiн деп сезiнем.

Толық

Адам демі

Құрсау менен қыспаққа сап емiнген,
ажыратып алатұғын өлiмнен,
тiршiлiк бар, құдiрет бар керемет —
Адам, сенiң, демiңде!

Толық

Тұйықтағы паровоздар

Салмағымен басқан жерiн ұйытқан,
бүгiн мiне,
жүгiн алып иықтан,
шойын дене паровоздар қамалып

Толық

Айтамын оны айып деп

Айтамын оны айып деп
бой берсең егер келетiн ойға қаңғырып.
Заманға мынау жататын толқып жаңғырып
қарауың керек бойыппен.

Толық

Жыр жазар алдындағы сәт

Отырмын үнсiз жалғыз қап,
тарылып бiттi-ау тыныс та.
Жоғалып кеткен аңдыздап
ойымды бөлер дыбыс та.

Толық

Қорықта

Әр әуезi дыбыстың
кетедi ғой желпiнтiп.
Неткен мұнда —
тыныштық.

Толық

Менің пәтерім

Көрiктi ғажап жерде емес
менiң пәтерiм.
Тар да емес, кең де емес,
менiң пәтерiм.

Толық

Қырқыншы жылдар

Жұлып кеткен тыныштықты арнадан,
дауысы бар әлi күнге зарлаған.
Қырқыншы жылдар десе
бiр де адам

Толық

Сезем бәрiн денеммен

Сезем бәрiн денеммен
жақын маған – бар қашық.
Жатам жалғыз,
әлеммен

Толық

Асфальт үстіндегі сурет

Бала отыр, қараңдар,
сурет салып ақ бормен.
Көрсiн дей ме адамдар:
Күн мен Өзiн, Анасын

Толық

Күзгі эфир

Сығымда уысыңды
Эфир тұр буырқанып.
Чилиде атып тастаған
тағы бiр рухани

Толық

Музыкалық аспаптар

Музыкалық аспаптар!
Көшеде, үйде, бар жерде
сөйлеңдер шалқып, асқақтап,
музыкалық аспаптар!

Толық

Жағада тұрмын

Жағада тұрмын.
Мың бiр үн
сөйлейдi жүрек атынан...
Алдымда жатыр

Толық

Мүсінші

Сұлулық iздейсiң
қара балшықтан,
ұлылық iздейсiң
қара тастардан.

Толық

Қаншама ғасыр

Қаншама ғасыр,
қаншама дәуiр өтсе де
тастамай қалам,
қайласын, ине, ұршығын,

Толық

Өлең жазылмаған сәтте

Қағаз құрғақ
Бiр керемет қамалға
беттей алмай тұрған бейне адамдай
ойға батам,

Толық

Киіз үй

Орман да емес мекенiң.
Аңғар да емес мекенiң.
Жарлар да емес мекенiң.
Кеңiстiк — сенiң, мекенiң.

Толық

Тарих сабағының мұғалімі

Ауылдық жер.
Шулы апрель көктеп тұр.
Тар бөлмесi
жетi жылдық мектептiң.

Толық

Тасып кетер арнадан

Тасып кетер арнадан,
көктем, саған таң қалам.
Махаббатқа қанбаған,
көктем, саған таң қалам,

Толық

Түн, қысқы бақ ішінде

Келiп едiм күн нұры батқан шақта,
Манаурап маужыраған бақтар жаққа,
Кеңiстiкте iлiнiп қалатындай
Жауып жатыр аспаннан аппақ мақта.

Толық

Намыс

Намыс – от,
намыс – жалын ба?
Бұрқанып долданған шағында
тiлi байланып,

Толық

Көркемөнерпаздар фестивалі

Дүбiрлi шулы көктемге
көк айдын бейне сахна.
Қарамай артқа, өткенге
келiңдер тездеп,

Толық