Жапырақ
Жаз дәурені азайып қалғасын ба
селдіреген жапырақ тал басында
Жер-ананың қойнына жөнелді, әне,
шайқалақтап ауаның арбасында...
Секектейді торғай асфальт үстінде...
Томпаңдайсың соған қарай сен де ұшып.
Құлыным-ау, қанат кімде, күш кімде, —
ойладың ба, тұрған жоқсың тең түсіп.
Тербетіп түн мамықтай бесігінде,
теңізіне тыныштық батырады.
Кілт салынған үйімнің есігінде
тіршіліктің бар күші тоқырады...
Бәрі бірдей...
бәрі бірдей адамның,
ей, шырағым, сөзге неге қадалдың!?
Біреуі тек өмір күйін шертеді,
Бір қылығы, бір сөзі бір-ақ сәтте қас-қағым
хабар беріп үлгерер болмысынан қасқаның.
Қалай-қалай әдемі әдіптеген қазағым...
«Қыздың жолы жіңішке» деген сөздің астарың.
Жол бойына келсе адам қосақ тауып, жұптасып,
татып көрсем әрнені деп болады тіпті асық.
Кететіндей көрінер сара жолға түсіп ап,
жасыл белмен жарысып, қатарласып нық басып.
Оны ойласам жай болмай шешенденер,
күй де жоқ жұртта кеткен есемді елер
бір түйткіл көңілімді жайлайтұғын,
жанына жақындайын десем де егер.
Ғасырлардың көш-керуені тынбаған
құмға толы, сырға толы бүл ғалам.
Жібек жолын ұзатып сап қиырға
келешекке мәңгі қолды бұлғаған.
Мұнай... мұнай — сары май, қап-қара май,
келбетіне халқымның жаққан арай.
Бейнеті мол қазақтың жерін кеулеп,
байлығына айналған баққа қарай.
Ғасырлар теңізбен сырласқан,
аймағым сусыған құм басқан.
Күй толған кеудеңе күмбірлеп,
жаныңды жайлаған жыр-дастан.
Әлде жұрт көре тұра бұрмалай ма? —
«Жалғыз кемпір» дейді оны бұл маңайда.
Жарандар-ау,
Күрсінген көк теңіз де,
Білемін, — жармасып,
Бір үміт, бір күдік, —
Келесің сен маған көзіңде сыр тұнып.
Үнсіз мен,
Төзіп тірлік қысымның ауырына,
Нөсеріне бой бермей, дауылына.
Орнына айырылған қос ұлыңның,
Басыпсың немерені бауырыңа.
Жас келіншек
Жас қабірдің басында,
Екі сәби — екі Күні қасында
Егіледі іздеп жарын мерт болған
Ит жеп қойды сәбиді,
Сенесіз бе?!
Ит жеп қойды адамның бір баласын.
Итке сенген ана ойсыз,
Апат айдап сілкіністің толқыны,
Өзгергенде тіршіліктің көркі, үні.
Бір шетінде қирап қалған қаланың
Түрме үйі бүлінбепті сол күйі.
«Іштен шыққан шұбар жылан,
Бұл, балам,
Айырылған адамдық нар тұлғадан...
«Ит басына іркіт төккен» бұл күнде,
Тұрды қыз ойға батып жол үстінде,
Назарын аудармады ол ешкімге.
Басыңа түсті әлде бір қиындық,
Өмірдің ызғарымен көрістің бе?!
Ол кезде оқушымыз, мектептеміз -
Дайын кез сан биікке жетпекке біз.
Бастама болса егер бір шырайлы
Бәріміз шығатынбыз беттеп тегіс.
Айтылмаған әні бұл әз ананың,
Жазылмаған дастаны әкенің де.
Жылдар бойы кетірген мазаларын,
Айырылған кенеттен...
Сен онда, білесің бе,
Кішкенесің,
Белгілі, сондықтан да күшті емесің.
Жүгіретін болғансың, тек әйтеуір,
Бір сәби ойнап жүрді күшігімен,
Екеуі де риясыз көңілді еді.
Алаңсыз ойын қуған пішінімен,
Жуғандай бар кірбіңді өңіндегі.
Шартараптан жиналыпсыз,
Жаңа талап, жас ұлан.
Ғылым туын қолға алыпсыз,
Құттықтаймын, бас ұрам!
Судай сұлу қара көз
Сүйгеніне берген сөз:
Белгілі жерден табылмақ,
Қараңғы жаздың түнінде.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі