Сөз сырын саралаған саңлақ дүлділ
Ұлтына, тегіне әсте қарамайды
Адамды тек дарыны даралайды.
Ойменен әрбір істің парқын танып,
Не жақсы, не жаманды саралайды.
Ұлтына, тегіне әсте қарамайды
Адамды тек дарыны даралайды.
Ойменен әрбір істің парқын танып,
Не жақсы, не жаманды саралайды.
Өрнектеп зерлеген соң сөз тазасын,
Зергер деп халқы берген өз бағасын.
Жеті асқар желіп асқан құттықтаймыз
Қазақтың көркем сөзінің Әзағасын.
Димаш аға!
Жұртымның асыл қорғаны,
Ырысы асып ашылған болса ел бағы
Сіздің арқаңыз мерейі өсіп халқымның
Көзіме қарамашы,
Адалмын айналайын!
Тұрғам жоқ деп өзіңнен
Ат, атан байланайын.
Таңдай қақпағаны жоқ
Театр толы жандардың,
Жүрек толқынын жасыра алмай
Әннен мол әсер алғанның.
Өмір — күрес, қоғам — дода,
Додаға түседі өзіне сенген.
Топ ішінен талайы оза
Көкпар алады күші асып жеңген.
Тағылығы дейміз ғой тағы ісін —
Күнкөріске тек қана бағынышын.
Жан иесі атаулы ішіндегі
Саналы істің адам ғой тәңірі шын.
Аузынан еш сөзі түспей есіліп,
Қашан көрсең жүргені оның есіріп.
Үлескенде жастар жақсы әзіл-наз
Осы байғұс қалса керек кешігіп.
Пәле шықса, шығады-ау деп тек осыдан,
Аулақтағандар жүр қаламгерлердің қосынан.
Халқымның бар мызғымас берік дәстүрі,
Қиындық туса, қиырдан басы қосылған.
Ән де, жыр да Айсұлу,
Әңгіме де Айсұлу.
Қаптап кеткен Айсұлу...
Қайда кеткен жай сұлу?
Көктем таңы. Сұлу дала.
Көк пүлішпен көмкерілген.
Торғын аспан күліп қана
Тұр шатырдай төңкерілген.
Маған қарап тұрдың да,
Оның жырын мақтадың.
«Тобықтан бәлем ұрдым ба?!.»
Дегенді ішке сақтадың.
Өмір, шіркін, маған сонша өшіктің,
Қырларыңды, сырларыңды кеш ұқтым.
Жас баладай мен талпынсам, биікке,
Сен сұстанып дейсің дәйім: «кешіктің».
Көзге ыстық көрінесің,
Жастық жыры, «Жас жүрек»,
Қалады бір көңіл өсіп,
Айтса қауым жақсы деп.
Ерегестірсең кіміңмен болса да тайталасам.
Ергенек құрма есігіңе, бәрібір айқара ашам.
Сен жаралған сүйек пен еттен мені де
Алла жаратқан,
Ақын екенсің төгіліп тұрған
Ар-намысқа көп көңілін бұрған.
Арман-мұңыңды жырға ақтарып,
Заманмен мынау жекпе-жек құрған.
Құндыз ішік, бұлғын бөрік,
Көз қуантар сәнге серік
Затсың бірақ, бір жаманың —
Бере алмайсың ақыл бөліп.
Сөйлесе сөздің асылын
Зер етіп төккен жезтаңдай
Ақын өтіпті өмірден
Хабар еді зілмауыр қандай!
Бесік етіп даласын
Құндақтаған жырларын,
Өтіпті мынау пәниден
Қалихан есімді дарын.
Кім өтпеген бұл өмір,
Қара да өткен, хан да өткен.
Ұлы атанған жандар да
Еңбекпен мақсатқа жеткен,
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі