Өксікті естіп өрекпіген өзеннен
Өксікті естіп өрекпіген өзеннен,
Бір өзгеріс болатынын сезем мен.
Бұлтты көріп Күн астында безерген,
Бір өзгеріс болатынын сезем мен.
Өксікті естіп өрекпіген өзеннен,
Бір өзгеріс болатынын сезем мен.
Бұлтты көріп Күн астында безерген,
Бір өзгеріс болатынын сезем мен.
Қасіреттің қаншығы
Əуселемді əуір ғып,
Жүрегімді жаншыды
Қорғасындай ауыр жүк.
Бұл қазақта екі сөздің бірі өлең,
Қайсыбірін таңдайды ел?
Аяққаптай кеудемізді шіреген
Апыр-ау, бұл қандай жел?
Доп аунатқан ісім не пендеменен,
Теңдігімді теңгермен теңгеменен.
Өлең шіркін – жүректің жүзігі ғой,
Жүрегімнің жүзігін емге берем.
Түсінбей өтерсің сен мені...
Адамның қайғысы –
Наданның менмені.
Ізгілік шетінер,
Анда-санда...
Есімнен танбасам да,
Татып қоям əзəзіл қу арақтан,
Алдымдағы ағалар дуалатқан...
Қайтсем екен?
Қайтсем екен, Аллам-ау?
Сенен өзге сенетін жан қалмады-ау...
Таңғы ырзығым,
«Өлгендер жақсы...»
Ол рас, тірілер жаман...
Бірінен бірі, əйтпесе, түңілер ме адам?
Құбылстанға ұқсайды дүние мынау,
Дейсің-ау: «Өлең – шығын,
өлең – шығын»
Осы ма өзекжарды өрең, шының?
Көзіме елестеді,
Ақылымнан болса егер айлам басым,
Жағдайымның сезер ме ем жəй болмасын.
Қалтылдаған қайықтай күй кештің-ау
Қалталының қасында, қайран, басым?
Орныңда отырып қал,
Омалып қал..,
Алдыңды орқояндай орағытпан.
Жердегі жыбырлаған құмырсқа артық,
Діңкесін қорқақ қоян белде құртып,
Көз салды көктен сонау көлге бүркіт.
Көбелек қонатұғын гүл таба алмай,
Ебелек сайға қашты желден үркіп.
Көкірегінде көлдей тұнық мұңы бар
Ақын жанын сен ұқпасаң кім ұғар?
Аспанда емес,
Алты қаздың əуені
Аққулар билегенде:
Күлімдеп Күн жанары,
Дүние нұрланады.
Сыңғырлап сырғалары
Алқара көк қандай əсем, айшықты?!:
Анам көмген таба нандай Ай шықты.
Ақ шабақтай шоршып қашқан қармақтан
Жұлдыздар да жамырады жан-жақтан.
Аққуменен тілдескен,
Гəккуменен үндескен.
Пенделікті білместен
Періштедей күн кешкен –
Қайыл қалып тыңдайтын қарындастар қаракөз
Саған арнап келіп ем дақпырты жоқ дара сөз:
Мұқым елдің тұқымы түтініңе еліткен
Айналайын, жұпыны аманбысың, Қарасаз?!
«Кеңсай» мен Кент арасы таяқ тастам,
Алдыңнан аруақ шығар, аяқ бассаң.
Асырып айла-амалын Ажал шіркін
Бір күні ап кете ме оятпастан…
Күрсініп салдық…
Неліктен, неге күрсіндік?
Түбіне түннің түсіп кетті ме бір Шындық?
Селк ете қалып неліктен, неге қымсындық?
Тағы бір гүлім солды ғой,
Тағы бір күнім өлді ғой.
Баяғы қазақ - сол қазақ,
Баяғы Құдай – сол Құдай!
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі