Өлең, жыр, ақындар

Борпық қарды борбайлап

Борпық қарды борбайлап,
Соқа басым сорқайнап,
Жаның күйгiр жастықтан
Кетiп қаппын шалғайлап.

Толық

Қайда Ай, Күн?

Қайда Ай, Күн?
Қайда айдын?
Қайда бақ?
Қар жауып тұр мамық, үрпек, майдалап.

Толық

Сыбызғы үндi, сырнай сазды, Сырғалым

Сыбызғы үндi, сырнай сазды, Сырғалым,
Сiздiң жаққа бейiлiмдi бұрғаным:
Тылсым көктен тыншу бермей тiл қатып,
Ұйқыңызды келсе қайтем ұрлағым?

Толық

Махаббат ескiре ме, ескiре ме?

Махаббат ескiре ме, ескiре ме?
Ерсiлеу мұның өзi естiле ме?
Iшiнде емге татыр бiр есер жоқ
Апырай, жұрттың бəрi естi неге?

Толық

Ей, асыл зат!

Ей, асыл зат!
Мен мүлдем өлiп-өшкен,
Көрген сайын көркiңдi көңiл өскен.
Бейiштiң самалындай лебiзiңе

Толық

Түсiмде көрдiм жалаңаш

Түсiмде көрдiм жалаңаш,
Өңiмде көрдiм жалаңаш.
Шарана кейпiң шала мас
Шайтанмен шарғи шамалас.

Толық

Сен менi тұсаулама, тұсаулама

Сен менi тұсаулама, тұсаулама,
Жүрмейдi кiсенделiп кiсi аулада.
Сенiкi – секемшiлдiң сергелдеңi,
Менiкi – сал-серiге ұсау ғана.

Толық

Əйел заты

Əйелдiң етегiне құйын құмар,
Көз сүзсе, көрiнгендi үйiр қылар.
Бұқаға бетiн берiп тұрғанымен,
Өгiзге мөңiрейтiн сиыр бұлар.

Толық

Жаның сенiң – шаң қонбаған Шарайна

Жаның сенiң – шаң қонбаған Шарайна.
Шарайнаның шарт сынбауын абайла.
Ажарына Ай сұқтанған, аяулым,
Саған емес –

Толық

Айтпашы өткенiңдi, өтiнемiн

Айтпашы өткенiңдi, өтiнемiн,
Жүрегiм – жылап қалар жетiмегiм.
Тылсымға кезiккендей, тiл байланып,
Күрсiнге толып кеттi-ау көкiрегiм.

Толық

Қарап жүрмей жүрегiмдi сыздаттың

Қарап жүрмей жүрегiмдi сыздаттың…
Мұңлы, жарлы жанарыма мұз жақтым.
Мұз ерiдi,
Жасқа айналды жазықсыз.

Толық

Бүгiн бақтар

Бүгiн бақтар
Кешегi күнiн жоқтар.
Мынау тылсым үəм гүлсiм дүниеде
Бiздер естiп-бiлмеген мың ырғақ бар.

Толық

Түс

Жұлдызға төсеп кеудемдi,
Тiлдесiп көкпен көңiл күй,
Ынтызар, ыстық бейнеңдi
Түсiмде көрем мен ылғи:

Толық

Түн. Қара қыз

Жылап жүрiп тереземдi жуған Күз,
Бу мен бұлтқа айналармыз судан бiз…
Сенi қайдам,
Қайғы кешсе қайтпекпiн

Толық

Есiмнен тандырдың-ау, тандырдың-ау

Есiмнен тандырдың-ау, тандырдың-ау,
Көл-көсiр көз жасым ба жаңбыр мынау?
Үнiм бе күркiреген Хақтың күнi,
Мұның не, жан құрбым-ау, жан құрбым-ау?

Толық

Шəркез уға шаркесем толы бiлем

Шəркез уға шаркесем толы бiлем –
Сарғайып өң,
Барады солып iрең.
Қарайғанға ұрынып..,

Толық

Мына марғау тiршiлiкте тым сараң

Мына марғау тiршiлiкте тым сараң
Еркек басым еркелейдi бiр саған.
Тiлегiммен үндескендей күй кешем,
Жүрегiмнен жүрiп өтсе үр-самал.

Толық

Алдау, арбау, мəймөңкелiк, мекерлiк

Алдау, арбау, мəймөңкелiк, мекерлiк..,
Бiр басыңа барлық өнер жетерлiк.
Жан-тəнiмдi жаулағаның – бiр ерлiк,
Балдай балқып баурағаның – екi ерлiк.

Толық

Сен менi неғыласың, неғыласың

Сен менi неғыласың, неғыласың,
Жел-құйын ой-қиялға толы басың.
Көшеге көк көйлектi киiп шықсаң,
Көлденең көкаттыға жолығасың.

Толық

Аямай-ақ қой менi, аямай-ақ

Аямай-ақ қой менi, аямай-ақ
Бiрi екен деп ақынның жалаңаяқ.
Сенiң құлқың – құныкер қу дүние,
Менiң мүлкiм – тар кепеш, табақ-аяқ…

Толық

Серт

Тостағаны уға тола ғасырда
Менiмен бiрге бола аласың ба?
Бұл дүниеден булықса даусым,
Ол дүниеден ораласың ба?

Толық

Қамыстай сұңғақ бiр Қамар

Қамыстай сұңғақ бiр Қамар
Қайыңдай толқып, ырғалар.
Қасынан өтсе қас сұлу,
Қарамай оған кiм қалар?!

Толық

Сағыныш

Сағым қалқып, самал ескен,
Сар даланы ала көшкен
Сəмбiталдай сəнiң қайда
Желмен шашын тарап өскен?

Толық

Эсмеральда

Сен жарылқашы жарлы жүрегiмдi,
Жоқ! Керегi жоқ сенсiз бұл өмiрдiң!
Көк Тəңiрi, кешiре гөр, бар ма амалым,
О, Эсмеральда – қасiреттi қалауым.

Толық

Көгілдір түс

Асу да асу белдеймiн,
Аса бiр соққан желдеймiн.
Өрiсте қалған төлдеймiн,
Еңiсте қалған елдеймiн.

Толық

Екі ауылдың арасы

Жiгiт: – Арасын екi ауылдың алшақ делiк,
Не жетсiн көрiскенге аңсап келiп.
Үкiсiн үлбiретiп өзiң киген
Басылды-ау көзiме оттай кəмшат бөрiк.

Толық

Өзiң жақтан келмедi-ау жылы хабар

Өзiң жақтан келмедi-ау жылы хабар,
Көшкен күннiң көңiлде мұңы қалар.
Жеттi ме екен түбiңе, кiм бiледi,
Жын жасырған iшiне Құмыралар…

Толық

Көмескi тартқан шақта көңiл-айнам

Көмескi тартқан шақта көңiл-айнам,
Көрiктiм, таба аламын сенi қайдан?
Тəрк еткен Перiштедей пенде жұртын
Алыстап кетесiң-ау сен де бiр күн…

Толық

Бойжеткеннің жүрісі

Ұшып бара жатқандай қалқып қана,
Қолында ма қос қанат?
Қолтықта ма?
Қолаң шашы төгiлген хордың қызын

Толық

Түнгі жыр

Сезiмiм саған деген салқындады,
Аптығып, алабөтен алқынбады.
Қаласа – қара судан қаймақ тартқан
Қарғам-ау, сол баяғы қалпың кəнi?

Толық

Мен сенi жiберер ем гүл жайнатып

Мен сенi жiберер ем гүл жайнатып,
Балаша еркелетiп, күнде ойнатып.
Қайтейiн, бұлың жалған – бұл фəниде
Еншiме бұйырмаса мұндай бақыт.

Толық

Жарық күнге жан – малай

Жарық күнге жан – малай,
Жарығым-ау хал қалай?
Қарап жүрмей, екеумiз
Қақ бөлiндiк алмадай.

Толық

Жазмышыма жалғанда жанашырым

Жазмышыма жалғанда жанашырым,
Қайда жүрсiң мөлдiреп қарашығың?
Қара жолда қалғыған кезiм қанша
Қара көзге үймелеп қара шыбын…

Толық

Ескi арықтан су ағар ылайланып

«Ескi арықтан су ағар ылайланып,
Сырласайық екеумiз былай барып…»
Сабағынан сүзiлген Сəмбiталдай
Сағат сайын барасың шырайланып.

Толық

Өзiңдi-өзiң несiне алдайсың?

Өзiңдi-өзiң несiне алдайсың?
Есi жоқтайсың, есi бардайсың.
Жат үйлiк болсам, жадыңнан шықпай,
Бақилық болсам, есiңе алғайсың.

Толық

Кiм екен екеумiздi дуалаған

Кiм екен екеумiздi дуалаған,
Ит қосып «Итжеккенге» қуалаған?
Хат жазып Алла атынан ақ қағазға
Күпiр деп, күнəлi деп куəлаған?

Толық

Қарағым, айналайын, бұраң белiм

Қарағым, айналайын, бұраң белiм,
Қалайша сенi көрмей тынар көңiл?!
Алыстан ат арытып келгенiмде,
Алдымнан «ағатайлап» шығар ма едiң?

Толық

Жазықсыз жүрек, жас жүрек...

Байғұс қыз,
Балаң көңiл байғұс бала,
Қолыңмен жанып тұрған жайды ұстама!
Ұстама!

Толық

Көкiрегiнде көлдей тұнық мұңы бар

Көкiрегiнде көлдей тұнық мұңы бар
Ақын жанын сен ұқпасаң кiм ұғар?
Аспанда емес,
Алты қаздың əуенi

Толық

Менi қалап, менi ұғатын жан барма?

Менi қалап, менi ұғатын жан барма?
Мейiрiме қанығатын жан бар ма?
Оңашада қалғанда бұл жалғанда,
Сағынатын, қамығатын жан бар ма?

Толық