Үйсін обалары
Біреудің ордасын біреу күйреткен,
Асау айғырлар адам денесін сүйреткен.
Дұспандық жеңіп сый кеткен,
Жауызға заман –
Жазылам деп жазылмаған жыр – қайғы
Жазылам деп жазылмаған жыр – қайғы,
Жүрегімді тепкілейді,
Тырнайды.
Асаулығы сәл аңғырттау болса да,
Бұзылған машина, қайтқан қаз
Күзгі дала, тау бөктері, қыраттар,
Беті қатқан бедірейіп бұлақтар.
Сұрғылт мұнар, суық ызғар, айнала,
Лыпасы жоқ байыз тауып тұрақтар.
Мендегі иман сертім бұл!
Қиялға қызықтап қалықтағанымда,
Пенделік жеңіп шарықтағанымда,
Рухым әлсіреп, арықтағанымда,
Сеземін
Ләтипа лүпілі
Ләтипа – жүрек орталық мейір мекені,
Ол сені ізгі биікте нұрлы етеді.
Қуаты үстем құлшынтып салар қиынға,
Әсерлі сазы ғаршыға еркін жетеді.
Беріле бермей қиялға...
Беріле бермей қиялға,
Жағымды жырлар жазайын.
Беліме түскен құяңға,
Дәрігер берсін сазайын!
Дүние қарайтындай...
Көркем сөзге, иманға селт етпейді,
Өнегелі өлеңді ертек дейді.
Жұдырыққа сыйынып бас иеді,
Боксшының жік-жігін бөлшектейді...
Жатжұртқа кеткен қызыңнан
«Жатжұртқа кеткен қызыңнан,
Есіктегі күң артық.
Үстіне киген жібектен,
Майдалап түткен жүн артық.
Мәңгі бол деп тіледім, мына бақыт
Жат боласың бармасаң, келмесең бір,
Өскен қурай боласың жерге селдір.
Торқалы той, өлімнен топырақты,-
қала берсең өзісің ең мешелдің...
Сөзді кім берсе маған, соны айтамын
Қағазға жазған абзал жыр жолдарын,
Құмарың қанып тұрып құныттайсың.
Өйткені өлеңіммен бір қонғамын,
Қайырып асау ойды құрықтайтын.
Бiр сезiм бүршiгiн жарды
Бiр сезiм бүршiгiн жарды,
Қойдың-ау көзiмнен сыр ап.
Сезетiн гүл, шырын, балды –
Әлемнен, өзiмнен жырақ –
Менің хатым ерке желмен жарысқан
Менің хатым ерке желмен жарысқан,
Сенің хатың жетті маған ғарыштан.
Кеудемдегі күрсіністен арылдым,
Жүрегіңнің әнін естіп алыстан.
Түнерiп аспан, көктемнiң сәнiн кетiрдi
Түнерiп аспан, көктемнiң сәнiн кетiрдi,
Төгiлiп моншақ, құтырық жел де лепiрдi.
Нелiктен мына қайыңдар бүгiн көңiлсiз?
Жаз келмей жатып, күз болып қойған секiлдi.
Өзiң болдың қалауым, таңдағаным
Өзiң болдың қалауым, таңдағаным,
Жүрегiме жанардан отың ұшты.
Бозторғайдың арайлы таңдағы әнiн,
Бiрге тыңдай алмаймыз, өкiнiштi.
Сезiмiмдi тоңдыра алмас салқын да
Сезiмiмдi тоңдыра алмас салқын да,
Кеудемдегi бәйшешегiм солмаса...
Қымбаттым-ау ауыстырмас алтынға,
Көп толқындар жалғаған телефонмен
Ағыл-тегiл ерiдiм, жылып қар – мұң
Ағыл-тегiл ерiдiм, жылып қар – мұң.
Тiл қатпадым, тыныштық. Тынып, талды үн.
(Сезiмiмнiң алдында дәрменсiзбiн,
Жүрегiн ақылымен құлыптар кiм?!)
Махаббатта көз болмайды
“Махаббатта көз болмайды” деп едi.
Жаным жылып, жадырадым... Ызғарсыз.
Ойламауым мүмкiн емес, себебi,
Жүрегiмнiң лүпiлiнде сiз барсыз.
Қол ұстасып, бiрге кешiп махаббаттың бал шағын
Қол ұстасып, бiрге кешiп махаббаттың бал шағын,
Жүрсек тағы, қуана алмай, жанарымнан тамса мұң.
Кешiр менi...
Сездiң бе екен...
Дәрменсіздің бірі мен
Дәрменсіздің бірі мен,
Жан өксиді дәмесіз.
Бұрынғыдай сағыныштың тілімен
Хат жазбайсыз және сіз.
Төселдiк-ау қала, шерге
Төселдiк-ау қала, шерге.
Жылжытпай жүр алға мұң.
Жауды талай қара жерге
Менiң аппақ арманым.
Асыққан ем, арман саған шақырып
Асыққан ем, арман саған шақырып,
Жете алмадым, адастырды соқыр ән...
Жұрт көзiнен өзiмдi өзiм жасырып,
Жолданбайтын хаттар жазып отырам.
Сары сезiм қойғаннан соң ағармай
Сары сезiм қойғаннан соң ағармай,
Көпшiлiктен саяқ кетiп, жекелеп,
Баққа келдiм жаным дауа табардай,
Өзiмдi өзiм... сосын үмiт жетелеп.
Жабықтырып күрең тiрлiк, күрең күн
Жабықтырып күрең тiрлiк, күрең күн,
Таба алмадым сезiмiмнiң бiр емiн.
Аспан жақта болғаннан соң тiлегiм,
Солай қарай сандалады жұдырықтай жүрегiм.
Қалдыңыз кезігіп
Қалдыңыз кезігіп,
Жанардан жылулық сезіліп.
Өкініш таптаған жүректе
бүр жарып тез үміт.
А нүктесі – алданған ақ арманым
А нүктесі – алданған ақ арманым,
Ә нүктесі – әттеңі көп жалғаным.
Б нүктесі... бақытымды іздеумен,
Ғ нүктесі... ғарыш жаққа самғадым.
Өкпемді жаза алмай кеткенмін
Өкпемді жаза алмай кеткенмін,
Өкпеңді айта алмай кектендің.
Жаныңды ауыртар, білемін,
«Қош бол» деп кеткені көктемнің.
Тағы да ұшындым
Тағы да ұшындым...
Жанарымнан жас сырғыттым қателігім үшін мың.
Адамның емес, Алланың махаббатының
Шексіз екенін түсіндім.
Мұң басып кеттi
Мұң басып кеттi...
Мұнда қыс өттi.
Аппақ қар бүркеп тәнiмдi,
Сыңсыта салған әнiмдi
Тәттi ұйқымды бөлiп түн
Тәттi ұйқымды бөлiп түн,
Маза бермей азаптап.
“Жалғызсың, – деп – көрiктiм”
Ай күледi мазақтап.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі