Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Жұмбақтар
  3. Жәндіктер


Аттанған бір шаһарға қырық мың қосын,
Қолында өзі жаяу, несі болсын.
Қолында еш нәрсесі болмаса да,
Өзіне тауып алар несібесін.

Құмырсқа


Бір шаһар дөп-дөңгелек үлкен үйдей,
Ішінде кәрі-жасы бәрі бірдей.
Кәрісін де жасын да әрқашан айырмасын,
Таң қалған қандай дерек мұны білмей.

Құмырсқа


Арқасы домалақ,
Аяғы ұзын.

Өрмекші


Еңбекші үй ішінде мекендеген,
Сым арқан дүниеге жетер деген.
Қарқара қара құсша түрін жайып,
Дүниеден уайымсыз өтем деген.

Өрмекші


Шидиген ұзын сирағы,
Тастай керең құлағы.
Сөйтіп жүріп көп жерге
Аспалы торлар құрады.

Өрмекші


Дүниеде бір кемпір бар тіпті кәрі,
Жіп төгіп, өрмек құрып, тоқыр шәлі.
Алады айламенен ала бүркіт,
Табыңдар немене екен мұның мәні

Өрмекші


Көрдің бе бір нәрсе тұр дөп-дөңгелек,
Аз тұрса сол жерінде болады көк.
Жерінде бір күн тұрған үш күн тұрса,
Өзіндей кетеді екен үш есе боп.

Кене


Бір нәрсе алды биік, арты аласа,
Доп илер кешке дейін бір тамаша.
Мылтығын атайын деп оңтайланар,
Өзіне айтқан сыйы ұнамаса.

Сасық қоңыз


Қарайып ұшқанменен қарға емес,
Ін қазғанменен түлкі емес.
Арқасындағы боқшасы,
Жинағанмен мүлкі емес.

Қара қоңыз


Әуеде ұшып жүрген аэроплан емес, құс емес,
Арқасына байлағаны ірімшік емес, құрт емес.
Бауырға барып ін қазады,
Қасқыр емес, түлкі емес.

Қоңыз


Ұшқанда өлең айтады,
Қонғанда жер қазады.
Мұны да ойлап көріңіз,
Шешуін кім табады?

Қоңыз


Бір мақұлық бар қазық аяқ,
Қарғып-қарғып түседі тазыдай-ақ.

Шегіртке


Жаз бойы әндеткен,
Күз болған соң сән кеткен.

Шегіртке


Айдар ауызды,
Қоян құлақты.
Бөкен санды,
Қылыш құйрықты.

Шегіртке


Ит басты,
Қошқар мүйізді,
Борсық кеуделі,
Бөкен санды.

Шегіртке


Тайқы маңдайлы,
Сиыр мұрынды,
Балық сыртты,
Жылан бауырлы,
Есек сауырлы.

Шегіртке


Бір ғажап төрт аяқты, құс қанатты,
Көреді күндік жерден адамзатты.
Қолында қылдан нәзік күрзісі бар,
Япырай, тиген жері тастан қатты.

Маса


Аспанда қыран сары кісі алады,
Болғанда кешке жақын ән салады.
Құдайдың құдіретіне қарап тұрсаң,
Түтікпен тақыр жерден су алады.

Маса


Бекінген бір тау теке тұшалау үйге,
Құдайым оны салды мұндай күйге.
Күн шықса жатады салқын үйде,
Күн жауғанда кетеді жапан түзге.

Ұлу


Бір мақұлық келе жатыр маң-маң басып,
Құтылмас көзге түссе жолдан қашып.
Бұл жерде оны табар еш адам жоқ,
Таппаса үлкен молда кітап ашып.

Бит

Жаңалықтар

Жұмбақ бөлімдері

Нақыл сөздер

Пікірлер