Өлең, жыр, ақындар


Қайқы тұмсық қос табан,
Қос таяқпен ұштаған.
Итерсең алға заулайды,
Шойын жолдан аумайды.

Шаңғы



Аяғымда
Басы қайқы қос сырық.
Таяғым да
Қуады оны састырып.

Шаңғы



Мініп алып ылғи да,
Тыңнан жол табамын,
Жоғарыдан ылдиға,
Жұлдыз болып ағамын.

Шана



Мінсем,
Төменге зу етем,
Өрлесем,
Оны өзім сүйретем.

Шана



Тепсең-ақ секіріп,
Ұстатпай қашады.
Бір жерге бекініп,
Тұра алмай сасады.

Доп



Қампитып үрлеп қарынын,
Қуалап басты арынын.

Доп



Бала біткен соғады,
Жеңіл шарды домалақ.
Ұрсаң
Ұшып жоғары,
Жерге түсер домалап.

Доп



Қос әйнектен қарасаң,
Көз алдыңда тұрады,
Алыстағы орасан.

Дүрбі



Таба алмай оң менен солыңды,
Адассаң қапылыста.
Дәл сілтер көрсетіп жолыңды,
Шығысқа,
Батысқа.

Компас



Қыс айында мұз айдында,
Жүгіріп зыр қағады.
Бір адамды екеу ара,
Көтеріп ап барады.

Коньки



Кішкене ғана доп,
Өзінде дамыл жоқ.
Тақтайларға үнемі,
Ұрғылайды маңдайын.
Бар кәсібі бәкене бой,
Торды қарғу әрдайым.
Тордан кетсе ойнақтап,
Ойыншыны ойлантпақ.

Теннис



Өзіне соғылған тор үйді,
Өзінен барша адам қориды.
Осынша тауқымет жүктелсе,
Қайтсін-ау, жағдайы қиын-ды.
Бір саңылау табылып зып берсе,
Дүр сілкіп тастайды жиынды.

Доп