Өлең, жыр, ақындар


Қар жауар пәкене таудан кетпейтұғын,
Басында бұлағы бар кеппейтұғын.
Тас қорған тәңірім соққан бұзылмайтын,
Болар ма оны адам ептейтұғын.

Ағарған шаш, көздің жасы, тіс



Қар жауды тау басына кетпейтұғын,
Аяқ жерге қақ тұрар кетпейтұғын.
Отыз шаһар қаласы ойран болды,
Ел бар ма ебін тауып септейтұғын.

Ағарған шаш, көздің жасы, отыз түскен тіс



Қараша тауым қарлы болды,
Бір жауса кетпейтұғын зәрлі болды.

Шаштың ағаруы



Беткейге қар жауды,
Кетпеске айналды.

Шаштың ағаруы



Кішкене ғана тегене,
Сырты толған балауса.

Шаш, бас



Майтөбеде ол сусыз,
Өскен қамыс буынсыз.

Шаш, бас



Бір тауға әрі қайың,
Әрі тал өседі.

Шаш, сақал



Білмеймін ерке ме екен, есер ме екен,
Қалпынан артық бойлап өсер ме екен.
Өсірме деп біреуге бұйырмасам,
Таудағы тоғайымды кесер ме екен.

Шаш



Басында Қаратаудың қап-қара шөп,
Атаймыз тау демесек әлде не деп.
Ағарып ақырында кете ме екен,
Ол таудың әлде шөбі тұрғанда көп.

Шаш



Жас кезінде қара орман,
Жыл өткен сайын ағарған.

Шаш



Томпағымның басында тоқсан қыз бар.

Шаш



Туғаннан біргемін
Бірақ санын білмеймін.

Шаш



Үлкен үй,
Үлкен үйдің ішінде
Кішкене үй.
Кішкене үйдің ішінде
Досқана би.

Ерін, тіс, тіл



Үлкен ой,
Үлкен ойдың ішінде
Кіші ой,
Кіші ойдың ішінде,
Балуан би.

Ерін, тіс, тіл



Үсті тақтай,
Асты тақтай,
Ортасында әбзел тақтай.

Тіс,тіл



Айдын көлде алтын тас,
Ау салса да алынбас.

Тіс



Қатар-қатар ақ күріш,
Тұрған жері қақтығыс.

Тіс



Үнемі ауызда бұлтыңдайды,
Бірақ жұтылмайды.

Тіл



Жағалай-жағалай тас қойдым,
Жирен атты бос қойдым.

Тіс, тіл



Екі тақта арасында
Қимылдайды қызыл тақта.

Тіл