Өлең, жыр, ақындар


Шомылған баланы,
Аймалап алады.
Сипайды қолын да,
Сипайды жонын да. Бұл не?

Сүлгі



Ертемен күнде сен,
Қолыңды сүйкесең,
Кетіп кір-ласың,
Тап-таза боласың.
Бұл не?

Сабын



Іші мақта, тысы мақта
Арасы мақта, төртбұрыш.
Сырты қабылған,
Жатуға табылған.
Бұл не?

Көрпе



Мойдодырға туыспын мен,
Аша қойшы тұтқамды,
Сонда суық суменен
Мен сені тез жуамын.

Су құбыры



Ақ өзен ағарып
Үңгірге ағады,
Ол жуғанда – тазарады.

Тіс пастасы



Толқыннан толқын, далада,
Егісте келеді бір тырма,
Бидайды тырмалайды,
Тәртіпті қадағалайды.

Тарақ



Орман емес, жүрмін кезіп,
Мұрт пен шаштың іштерін,
Тісінен қасқыр, тышқанның
Ұзын менің тістерім

Тарақ



Сөйлеп тұр мата ұзын -
Кестеленген екі ұшы:
Сабында да кішкене,
Сияны жу бетіңнен! –
Әйтпесе сен сүрткенде
Кір қыласың мені!

Сүлгі



Жон арқасы сүйектен,
Қылшық қалың жүйекте,
Жалбыз паста жағады,
Бізге қызмет қылады.

Тіс щеткасы



Жәй жаңбырға ұқсамай,
Жылы жауын қатты жауар,
Төбені түк те бұлт шалмай,
Күні бойы төгуге даяр.

Душ



Жылы толқын шылп-шылп соғады
Шойыннан жасалған жағаға:
Табыңдар, түсіріңдер еске,
Неткен бұл теңіз бөлмеде?

Ванна



Жаны бардай сырғиды,
Жібермеймін мен оны.
Ақ көбігі көпіршиді,
Қол жууға ерінбейді!

Сабын



Бұлтты күні ашылады,
Ашық күні ашынады.

Қолшатыр



Қара тауды тазалаған,
Сәбилерді мазалаған.
Қия бетті тақырлап боп,
Бүктетіліп тасаланған.

Ұстара



Үш тілі бар,
Тықылдаған үні бар

Сағат



Бір итім бар үрмейді,
Ары-бері жүрмейді.
Тамақ берсең жемейді,
Су ішуді білмейді.
Ол тұрғанда еш адам,
Үй ішіне кірмейді.

Құлып



Әрі төсек, әрі үй.
Иесі оның сәби.

Бесік



Қозғалмастан бір елі,
Түні бойы жүреді.

Сағат



Екі құлағы мен бір аузы
Мықты қолы бар,
Су құясың, топырақ саласың,
Оған риза боласың.

Шелек



Көкшіл айна үйдегі,
Көрсетеді киноны.

Теледидар