Күндiз-түнi шатырдан,
Бiр түспейтiн қарауыл.
Кiндiгi үйге тартылған,
Көрiнедi бар ауыл.
Кино менен концерттi,
Үйде қойып беремiн,
Жаңалығын бар елдiң.
Өз көзiммен көремiн.
Көгiлдiр түсi бар,
Тас балқытар күшi бар.
Терезенiң тесiгi,
Таза ауаның есiгi.
Тысы жылтыр,
Iшi жарқыл.
Бассаң түймесiн,
Шашады сәулесiн.
Сырты құдды алмұрт,
Қояды iлiп төбеге,
Оған құмар бар жұрт,
Ол сонда немене?
Бұрасаң тетiгiн,
Соғады жүрегi,
Өлшемiн түн мен күн,
Әркiм-ақ бiледi.
Үш тiлi тақылдап,
Жаңылмайтын ақылды-ақ.
Өзi өтпейдi,
Ал, өтпестi өткiзедi.
Адамдардың киiмiн,
Ұстап тұрар иығым.
Аяғы төртеу, жүре алмайды,
Не жатып бiр сәт те дем алмайды.
Отырған адамға дап-дайын,
Тiк ұстап тұрар тақтайын.
Қос таяқ,
Бастары дөңгелек.
Тұтасты
Кеседi бөлек-бөлек.
Сегiз тарам қайыстан,
Өрiмi бар бұзау тiс.
Жұмсақ жағы майысқан,
Айнымаған жылан түс.
Көзiне шуда тағады,
Бөлектi құрап,
Ұшы жылмаң қағады.
Танауында арқаны,
Бiр батып, бiр шығып,
Алға қарай тартады.
Үскiнiң көп тармағы,
Қара орманды шарлады.
Қисықтарын түзедi,
Теп-тегiс түз ендi.
Өзi тұрғанымен мелшиiп,
Жап-жалтыр жүзiне,
Кетедi ел сиып.
Тұра қалсам алдына,
Жалтыраған ақ айдын,
Өзiмдi — өзiм мен мына,
Көре аламын ап-айқын.
Оны қақса сәйгүлiк,
Таста жүрер асыр сап,
Ол жоқта жай жүрiп,
Баса алмайды тосырқап.
- Роберт Вальзер
- Роберт Вальзер
- Роберт Вальзер
- Роберт Вальзер
Барлық авторлар