Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (821)

Бұлыңғыр елестер

- Қарашы, құрбым, періштең жырақ
шырқады!
- Қарашы, жігіт, жүйрік-ау уақыт
тұлпары!

Толық

Шарап құйған шыныдан

Ертегі ұзақ, мас түннің
сәттері өтіп барады.
Перде астында жас кыздың
жарқылдайды

Толық

Диван жақ бұрышта

Пеш қалдырды солғын мұнар –
шоқ табын.
Терезелер сөндірді бар
оттарын.

Толық

Қабырғадағы көлеңкелер

Король өтіп бара жатыр паңдана,
тәжі ырғалып басында.
Сайқымазақ, күлдіргіші - сарбала
қутыңдайды қасында.

Толық

Келеке

Қасымды бояп қызылмен
жаныма келіп тұр күліп:
«Білмедім бұрын неге мен
өзіңді, сері сұр жігіт,

Толық

Олар өлең оқиды

Қадалғанда сенің жарқын жанарың,
жырларымның шатастырдым беттерін.
Әуенінен жаңылғандай бар әнім,
ақылымды қарға көміп кеткенің.

Толық

Болар іс

Қыз бөлмеден шығарып,
жапты есікті жай ғана.
Түк үқпады бұл анық,
жайлы, тыныш айнала.

Толық

Мұнда және онда

Қуғынға шықты шарқ ұрып, -
жатпайды тыныш жел неге –
сілесі қатты алқынып
жете алмай қара пердеге.

Толық

Абыржу

Билеп жүрген біздер ме,
көлеңке ме, елес пе?
Түс секілді күндер де...
Сен ғанасың тек есте.

Толық

Өлімге бел шешу

Жүрегім өлім сұрайды,
сұрайды менен оңаша.
Өмірден кетсе шырайлы,
өкінер емес ол аса.

Толық

Басқа жол жоқ

Қар бораннан шыға алмадым,
қуанамын өлімге.
Сен алдымда бұлаңдадың,
үміт шашып көңілге.

Толық

Дауыл - менің жүрегімнің аңсары

Сұқ найзаны, төк терді –
шықсын естен күлкі де!
Самға, түнек от демді,
қар шапанды сілкіле!

Толық

Қарлы алау

Алау да шапшып аспанға,
мосыда жанды батырым.
Ұшқындар моншақ шашқанда,
жылжыды түндер ақырын.

Толық

Фаина

Сен келдің де, көркіңменен
бар сұлуды тасаладың.
Мен өртендім, толқып денем,
оны немен баса аламын?

Толық

Жеңімпаз

Төрт жылғы соғыс жанына
салғанмен талай жараны,
орыстың жері тағы да
гүл атып, бүршік жарады.

Толық

Аналар мен жесірлердің тілегі

Қол қусырып тіледік,
Көзімізде шын бақыттың күлкісі
ойнап жүр едік
күннің өзін тербетіп,

Толық

Бұдан былай жалғыз

Олар,
қара құс секілді, билейтін түндерде,
жандары пәк гүлден де.
Қызын, ұлын ажырата алмадым мен шашынан.

Толық

Қарымта

Мынау соғыста мерт болды:
ондаған достар, жігіттер,
ондаған арулар - үміттер,
ондаған сәбилер;

Толық

Эстон топырағы

Сұрғылт-қызыл, жансыздық елесіндей,
іреңі тым жүдеген,
нәзіктігі адамның денесіндей
жалаңаш, үлбіреген.

Толық

Ұйқысыз түндер

Болды ма ұйқы сонау бір сызды, қарлы
Арпалысқан ұрыстар даласында.
Ұйқы деуге бола ма мызғығанды
Өлім менен өмірдің арасында!

Толық