Өлең, жыр, ақындар

Бұлт бол десең, болайын

Бұлт бол десең, болайын,
Тау-даланы шолайын,
Шөліркеген аймаққа
Жауып өтер толайым.

Толық

Не айта аласың?

Жүрегің алып-ұшып,
сабырмен тайталасып,
Бір есім тіл ұшында
деп тұрса, қайталасын!

Толық

Ана тілдің өгей ұлдарына

Ана тілдің өгей ұлы, көпсіңдер
Жер айырылып кетер топас екпіннен!
Ана тілді менсінбеген мәңгүрттер,
Қу дүниені кеткен куып, жан күйттеп.

Толық

Түс жору

Мен бір жолы айдан анық түс көрдім,
«Түс, - дейді екен - нәтижесі өңіңдегі істердің.»
Ал, сол күні нәтижесіз болды ма іс,
Әлгі айтылған тұжырымға көнбейтін,

Толық

Кербез кеш мамырлап кеп...

Бүр жарып бұта гүлдеген
көгілдір көктем еді,
бір шуақ ақша бұлттың
бетінен өппек еді...

Толық

Күйзеле ме күйреп жаның

Күйзеле ме күйреп жаның
Кейде өзіңді танымай?
Қайран балам, сен де ойшылсың
Көп мүжілме, жаным-ай!

Толық

Күш пен бағыт

«Көтере алар ма екенсің»
деп шіреніп, салмақ тұр.
«Тәлтіректеп құласаң...»
деп сығалап зардап тұр.

Толық

Көктем белгісі

Тұла бойы сүңгі мұздан сіресіп,
Селт етпестен қыс қабағын күзетіп
Тұрған дырау бәйтеректің бұтағы
Елең еттім көз алдымда дір-рр етіп!

Толық

Несібе

Қалғаны шын ба көңілдің,
Жалғаны шын ба өмірдің?
Алданыш болса, қу тірлік
Қамына неге көмілдім?

Толық

Кісілерге жақынмын

Кісілерге жақынмын,
Кісімсінбесе!
Аулақ жүрем,
өзімді кісі көрмей –

Толық

Ат қою...

Ақ түтекке оранып, түн ұласып күнімен
Жетісі еді жедінің, ішін тартты ұлып жел!
Жаяу жолды жасырған жеті күнгі бораннан
Жылқышысы бір байдың аман қалған бір пақыр.

Толық

Жыландыға барғанда...

Қыз ерітер жүректен мұзды деуші еді,
Жылатуға болмайды қызды деуші еді,
Сағынышпен келгенде қыз төркінге
Сыбағасы сақтаулы тұрды деуші еді.

Толық

Құзғындар құлатқанда

Құзғындар құлатқанда
қиядан құзға итеріп,
Қарқылдап, қауқылдасып
«жатсын деп алтын басың,

Толық

Жесірдің мұңы мәңгілік

Жесірдің мұңы мәңгілік
Атпайды екен таң күліп.
Жесірдің күні мұнардай
Тарқамайтын тұмандай.

Толық

Бір жақсыға

Жақсыдан тиер шарапат,
Жаманнан келер кесапат,
Жау көрсең мені аяма,
Кесек ат, көздеп кесек ат!

Толық

Мен құмда өстім жалаңаяқ

Мен құмда өстім жалаңаяқ,
Құм қызуын сіңіріп,
Өкпек желге қарамай-ақ,
Қырдан самал сіміріп...

Толық

Құрбыма...

Мұнша бітеу болармысың, шіркін-ай!
Әзер тұрдым көз жасымды іркіп-ай,
Мелшидім-ау тас төбемнен ұрғандай,
Қатыгездік шын балалап тұрғандай!

Толық

Қара Ертіс

Қара Ертіс қара түнді тербетеді,
Қара түн, мызғи қойсаң нең кетеді?
Түн түнек сүйреп шығып не бір ойды
Не бір ой көз жасымды селдетеді.

Толық

Жанымның қанды жарасын

Жанымның қанды жарасын
Жырыңмен таңып емдерсің,
Жүректен шыққан шымырлап,
Лебізің жанға дем берсін.

Толық

Дауыл туралы

Сағым күлді,
Сағым сынды
Көлгірлікке мазақ боп.
Тағы алдандым,

Толық

Табын-табын ой айдап

Табын-табын ой айдап,
Ойпаң қуып шаршадым,
Қиял-ғажап қуып ем,
Қиыр шарлап тамсандым.

Толық

Рас, таулық емеспін

«Құзда нең бар еді» деме,
«Таулық емес, деді» деме,
Бір аңыздан оқыған ем:
«Сақтаулы тұр», - деді кеме.

Толық

Мейірім

Жүрек деген тас бар еді,
Тастай берік асқар еді.
Беріктігі ерен еді,
Шыңыраудан шыңғырса жын,

Толық

Тәуекел

Кісілік сабақтан басталған қадамым,
көлгірлік, зеңгірлік дегеннен адамын,
құлагер, ақтаңгер, күреңдер жиналған алаңға
жорғама терлік сап барармын...

Толық

Тәуба

Жел сөзді демеу деп қалдым ба, өкінем,
Кешірші, жүрегім, кешірші, өтінем!
Онсыз да жүргенде сетінеп,
Толтырып мұң құйып кетіп еді,

Толық

Еділдің жағасында

Еділдің екі айрылар енді тұсы –
Көп тұрған Астарханда шенді кісі
Жұмабай кластасым. Жағалауда
қарық боп суретке келдік түсіп...

Толық

Бөлшектенгім келмейді

Шуақ болып шашыламын,
қауызымнан ашыламын,
Сіңіремін әр тініме
Тебірентер ғашық әнін.

Толық

Кішкентай Зейне

Атасын өзі көрген жоқ,
Әжесін іші таниды.
Әкесін көрсе құлпырар
Пәк-періште жан игі.

Толық

Зейнеге

Асыл, жақұт су түбінде
Дегендері жалған екен,
Сәби күліп қарамаса,
Басқа бақыт алдау екен!

Толық

Тәтті қыз

Тәп-тәтті тілі былдырлап,
Балбұлақ күліп, сыңғырлап,
Шапқылап дала кезеді
Бір сәби өсіп келеді,

Толық

Айсәуленің сөздігі

Тілі енді шығады,
Сөздік қоры санаулы!
Іс-қимылы дақпа-дақ
Шелтиіп ап танауы!

Толық

Айдарханға

Бір шөтке шаш –
Мақтанышы,
Мұрагері атаның,
Аты Айдархан сол мықтының,

Толық

Өмір неткен шуақты

Ай дөңгелек,
Күн дөңгелек,
Жер дөңгелек, дөңгелек.
Айдан сізге,

Толық

Тағы да Інжуге

Менің опа-далабым,
Тап-тұйнақтай орнында.
Үйде жүрсең ғажабым
Шашар едің оңдырмай.

Толық

Інжуіме

Атам қайда дейсің сен
Інжу асыл лағылым.
Мен отырмын мүдіріп,
Тауым тасқа шағылып.

Толық

Наразылық

Бір жаңалық ашқанға ұқсайды бір ғалым,
Кереметін паш етіп тұр ырғалып.
Шығыс елі – Жапония тұрғыны
Темір бала ойлап тапты о, залым!

Толық

Ақын рухымен сырласу

Ашық алаң, әппақ қардың үстінде
арман толы жүректерді нұр шалып,
сенің жырың – «...Елім менің...» екпіндеп,
жігер жанып жеткен жоқ па еді жеңіске

Толық

Кәрі теңіз тебіренісі

Табиғатқа тиесілі дегенге
Жұмыр жердің киесімін деп сендім.
Жағалау мен теңіз түбі бұл күнде
Үлесінде байлық қуған шефтердің.

Толық

Айгөлекке

Сендей дос менде ғана бар,
Мендей дос сенде ғана бар.
Жүрекпен ұқса досты – дос
Көңілің көркін таба алар.

Толық

Күз

Естілмейді селдір сары
жапырақтар сыбдыры,
Жел уілі басым түскен
сұрғылт қабақ күз күні.

Толық