Бұлт бол десең, болайын
Бұлт бол десең, болайын,
Тау-даланы шолайын,
Шөліркеген аймаққа
Жауып өтер толайым.
Бұлт бол десең, болайын,
Тау-даланы шолайын,
Шөліркеген аймаққа
Жауып өтер толайым.
Жүрегің алып-ұшып,
сабырмен тайталасып,
Бір есім тіл ұшында
деп тұрса, қайталасын!
Ана тілдің өгей ұлы, көпсіңдер
Жер айырылып кетер топас екпіннен!
Ана тілді менсінбеген мәңгүрттер,
Қу дүниені кеткен куып, жан күйттеп.
Бүр жарып бұта гүлдеген
көгілдір көктем еді,
бір шуақ ақша бұлттың
бетінен өппек еді...
Күйзеле ме күйреп жаның
Кейде өзіңді танымай?
Қайран балам, сен де ойшылсың
Көп мүжілме, жаным-ай!
«Көтере алар ма екенсің»
деп шіреніп, салмақ тұр.
«Тәлтіректеп құласаң...»
деп сығалап зардап тұр.
Тұла бойы сүңгі мұздан сіресіп,
Селт етпестен қыс қабағын күзетіп
Тұрған дырау бәйтеректің бұтағы
Елең еттім көз алдымда дір-рр етіп!
Қыз ерітер жүректен мұзды деуші еді,
Жылатуға болмайды қызды деуші еді,
Сағынышпен келгенде қыз төркінге
Сыбағасы сақтаулы тұрды деуші еді.
Құзғындар құлатқанда
қиядан құзға итеріп,
Қарқылдап, қауқылдасып
«жатсын деп алтын басың,
Жесірдің мұңы мәңгілік
Атпайды екен таң күліп.
Жесірдің күні мұнардай
Тарқамайтын тұмандай.
Жақсыдан тиер шарапат,
Жаманнан келер кесапат,
Жау көрсең мені аяма,
Кесек ат, көздеп кесек ат!
Мен құмда өстім жалаңаяқ,
Құм қызуын сіңіріп,
Өкпек желге қарамай-ақ,
Қырдан самал сіміріп...
Мұнша бітеу болармысың, шіркін-ай!
Әзер тұрдым көз жасымды іркіп-ай,
Мелшидім-ау тас төбемнен ұрғандай,
Қатыгездік шын балалап тұрғандай!
Қара Ертіс қара түнді тербетеді,
Қара түн, мызғи қойсаң нең кетеді?
Түн түнек сүйреп шығып не бір ойды
Не бір ой көз жасымды селдетеді.
Жанымның қанды жарасын
Жырыңмен таңып емдерсің,
Жүректен шыққан шымырлап,
Лебізің жанға дем берсін.
Табын-табын ой айдап,
Ойпаң қуып шаршадым,
Қиял-ғажап қуып ем,
Қиыр шарлап тамсандым.
«Құзда нең бар еді» деме,
«Таулық емес, деді» деме,
Бір аңыздан оқыған ем:
«Сақтаулы тұр», - деді кеме.
Еділдің екі айрылар енді тұсы –
Көп тұрған Астарханда шенді кісі
Жұмабай кластасым. Жағалауда
қарық боп суретке келдік түсіп...
Шуақ болып шашыламын,
қауызымнан ашыламын,
Сіңіремін әр тініме
Тебірентер ғашық әнін.
Атасын өзі көрген жоқ,
Әжесін іші таниды.
Әкесін көрсе құлпырар
Пәк-періште жан игі.
Тілі енді шығады,
Сөздік қоры санаулы!
Іс-қимылы дақпа-дақ
Шелтиіп ап танауы!
Менің опа-далабым,
Тап-тұйнақтай орнында.
Үйде жүрсең ғажабым
Шашар едің оңдырмай.
Ашық алаң, әппақ қардың үстінде
арман толы жүректерді нұр шалып,
сенің жырың – «...Елім менің...» екпіндеп,
жігер жанып жеткен жоқ па еді жеңіске
Табиғатқа тиесілі дегенге
Жұмыр жердің киесімін деп сендім.
Жағалау мен теңіз түбі бұл күнде
Үлесінде байлық қуған шефтердің.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі