Жүрек саған...
Көңіл қалай ұмытады...білмедім,
Түсіп еді отқа, суға, күйге мың..
Ұмытамын дегенімен жүректің
Ұмытуға дәрмені жоқ сүйгенін.
Көңіл қалай ұмытады...білмедім,
Түсіп еді отқа, суға, күйге мың..
Ұмытамын дегенімен жүректің
Ұмытуға дәрмені жоқ сүйгенін.
Тәкаппарсыған кеуденің іші-ай жылу жоқ,
Сезімге серттей тұрақты көңіл тұру жоқ.
Өшпестей болып көрінген сонау күндерде,
Ажырамастай сенісіп алып жүру жоқ.
Жапырақтың жанарынан жас тамды,
Нені сезді, неге жаны жасқанды?
Жарқыраған күн сәулесін сағынды-ау,
Пана тұтып келіп еді аспанды!..
Жұбатшы гүлді сүйгені үшін кешіріп,
Қателесіпті, отыр ғой енді кеш ұғып.
Қиылған гүлдің сабағы қалды өзі жоқ,
Аялап едім өсіріп.
Жазайық дейсің өлеңге айтып бар сырды,
Сағыныш, аңсау күн менен түнге жаншылды.
Ақ арман сағым жеткізбей қойды қуғанмен,
Сәйгүлік мініп бассам да талай қамшымды.
Таңдайыма дәмі келсе өлеңнің,
Жанарымның сәулелері төгер мұң.
Сезімімнің еліктерін үркітсем,
Мен өзімнен көрермін.
Мен бүгін көктен егіз Ай көрдім,
Ақ зелен көмген аққу жамалын.
Деуші едім саған, неге ұзай бердің?
Ақыры міне, таптым жауабын.
Аңсарым ауды,
Ақылымды алды,
Қаңтарда піскен таңқурай.
Арпалыстырған ақынын мәңгі,
Жанарыма құйып алып іңірді,
Ымырттағы тыныштықты сімірдім.
Мызғап жүрмін...
Барқыт түнді төсеніп,
Ләйлі – шырын,
Сендерді ойлап шеккенім қайғы шылым.
Сезім, шарап...
Аздан соң боқ дүние,
Жапырақтан жалғыз тамшы ағызып,
Гүлін баптап жерден алыс бақшамның.
Әр кеш сайын кірпігімнен тал үзіп,
Тамырына қадап қоям ақшамның.
Сүйрегенім жүрегі жоқ дене құр,
Тамырымда күлкі ағады сыңғырлап.
Көре алмайтын күйге салған мені өмір,
Кірпігіме еккен жалғыз гүлді ұрлап.
Ақын ба екем,
Жетпейтіні ақылым,
Өлмеспін деп қиялдаппын сар таңға,
Тереземді баспалап кеп ақырын,
Жарық нұр қадалып көзіңнен,
Деуге әлім келмеді сүймеспін.
Өлеңмен ауырған кезімнен
Ауырлау...
Арманым асыл бейне, ерке қылық,
Елесіңді желге айтам ертегі қып.
Сарғайған жапырақтан нөкер ертіп,
Түн сайын жоқ қараймын, бөрте мініп.
Сүйгендерге сезім биік төзімнен,
Бәрін қиған ғашықтарда айып не?!
Қылықтым-ау,
Нұр боп кіріп көзімнен,
Сәлем айтпай не самалмен, не хатпен,
Жындандырып бітіргесің мені әбден.
Өкіндім ғой, ол жақта да өзің жоқ,
Өкіндірмей өлсем деп ем сені, әттең.
Тоғысар түбі бағыты бірге,
Сен едің ерке өзенім.
Ақ маржан шашар шабыты гүлге,
Тентек Текестің өзі едім.
Көзіңдегі бокал толы үзім шарап көзді арбап,
Тілімдегі тіл жетпейтін ең бір шәрбәт сөзді арнап,
Бар қиялы мекендеген мамырдағы гүл үстін,
Шырын сүйген мен де жомарт шайырымын Шығыстың.
Жалқы ғұмыр диуана едім жаны шық,
Жандырдың-ау жапан түзде кез келіп.
Ерніңнен ыстық-ыстық ән ұшып,
Қардың бәрі әппақ отқа өзгеріп.
Жаннан асыл,
Ханнан асқан құрметтім,
Сенсіз, қалқа, қалай ғұмыр сүрмекпін?!
Аспаны бар, ауасы жоқ ғаламдай,
Адал едік сезімдерге біз қандай,
Көктем едік, сезілмейтін күз бардай.
Көзің айтып тұрушы еді керімім,
Сүю мүмкін еместігін қызғанбай.
Жаны жұпар сұлу айым,
Сүймеу мүмкін емес еді.
“Шуағыңа жылынайын”,
Айтып қойдым неге соны?
Самғап ұшар аспаны жоқ ерлерге,
Осыншама азап сыйлап нетесің?
Жүрегімнің бар екенін кеудемде,
Еске салып кетесің.
Нағыз ерлер жыламайды десең де,
Нағыз ерлер құламайды десең де,
Құласам да,
Жыласам да бәрібір,
Азаптансам, гүлдер еске түседі,
Ләззаттансам, гүлдер еске түседі.
Олар менің көз жасым мен күлкімді,
Қауызына құйып үнсіз ішеді.
Жолың болсын жарқыным...
Бізді ұдайы,
Күреңітіп күтеді күз мұңайып.
Диуананың күйзелдім күйін кешіп,
Алыстап ем қасыңнан аз күн көрмей,
Көңіліңді торлады наз мұң нендей?
Қаламыңның ұшында тұрған өлең,
Мен туралы...
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі