Сен
Ақиқаттан аулаққа алыстағасын,
Надан десем өлердей намыстанасың.
Саналы деп санаймын қалайша сені,
Алла ұсынған заңменен таныспағасын.
Еңбекқор білем ер екеніңді.
Үйіңе үйіліп береке кірді.
Табанды мінез, талмай ізденіс
Өзіңді елге елете білді.
Дейсің дәйім: «тегі асыл қазақ едік!
Көп халықтан бөлекше ғажап едік!»
Өмірге ғашық адам, өлімді айтса,
Аза бойың кетеді қаза болып.
Хат жаздым қалам алып бауырларға,
Жүрегім жүдеп қатты ауырғанда.
Көздерін бір-бірінің шоқымайтын,
Болып тұр бізден гөрі тәуір қарға.
Мына күн - мөлдір бастау суалған күн,
Жайнаң қаққан жасыл бақ қуарған күн.
Шындықтың көзі жасқа шыланған күн.
Шайтандар шашу шашып қуанған күн.
Қарағым, алды екенсің тең құрбының,
Айтайын саған арнап елдің жырын.
Көп жылдар әке үйінде қонақ едің,
Мінеки өз үйіңе келдің бүгін.
Дінтанушы ғалым да, молда емеспін.
Дүниені тәрк еткен жолда емеспін.
Сүннетін Пайғамбардың сүйем бірақ,
Құраннан құр қап жүрген сорлы емеспін.
Құлшынбаймын да: «Қаламмен құдық қазам!» деп.
Қажетті жерде үндемеудің де өзі – еңбек.
Алдыма мақсат қойғанмын айқын – жұртыма
Керемет емес, керекті өлең жазам деп.
Маңдайдағы сор екен алданғаным,
қол жетпейтiн Айды мен армандадым.
Тұз татиды ғұмырдың кермек дәмi,
ұқтым Тәңiр көңiлге салғанда мұң.
Тым таныс дауыс…
Бiреу кеп маған үн қатты…
Аяқ астынан абыржып,
денем дiр қақты:
Ақшамда ашқан Ақандай перiге сырын
оңаша қалсам,
Ай қадап желiге сұғын,
Алатау жақтан самалдың лебi келедi,
Қарғам менiң, қараңғы түн жамылып,
мен саған сырымды ақтардым,
дүрсiлiнен жүректiң мың жаңылып,
жырладым мұңын бақтардың.
Бiлесiң бе, қалқам, сағындырғаныңды,
сарғайдым алтынға айналып.
Сырнайлы үнiн қосса жаным жырға мұңды,
жылайды жел тыңдай қалып.
Санамды салып сары уайымға,
жатқанша күндi санап мен,
iшкiлiкке әбден салынайын ба,
тарқатып шердi шараппен?!.
Уһ, жұпар атып,
көктемнің иісі келді,
үт жарықтық та сығалап үй ішіне енді.
Ұйқыдан тұрып Алатау,
Кезiп жүр бiр ақ перiште қиял ғаламын,
оны ажырата алмайды ешкiм де менен.
Жұматайға ұқсап мен оған күй арнамадым,
Тагордай көмек күткем жоқ кескiндемеден.
Бұрын, сірә, атып па еді мұндай таң,
бұла сезім бұзды менің ұйқымды.
Кеудемдегі қуанышты кімге айтам
қаламымнан басқа мынау сиқырлы?
Қаланы көптен жүр кезiп бiр мұң,
тұнжырап мөлдiр жанары.
Бетпе-бет келiп,
мың кезiктiрдiм,
Бармаймын көптен жиынға, сiрә,
ежелден сүймен мұны мен.
Сен барсың, қалқам,
үйiмде асыға
Соғады сағат бiр ырғақпенен,
аққұба таңды атырып,
жүрегiм жанып,
шымырлап денем,
Дiрiлден шошып өз демiмдегi,
барамын үркек болып тым.
Мен сенiң аңқау сөздерiңдегi
ақиқаттардан қорықтым.
Екеуiмiз ғана жайлы бұл…
Еркем,
сен едiң онда жақсы әнiм.
Жаятын таңда ләйлi гүл өркен
Бұлттардан жебе суырды жаңбыр,
тарқатты күймен жер шерiн.
Уыз ұрттады уылжыған гүл,
көктемнiң емiп емшегiн.
Жыртылды беттер күнтiзбедегi,
ғұмыры бiтiп бiр күнгi.
Жыртылды Айдың iлкi iз,
бедерi,
Далада сағым.
Көкала мұнар…
Күн сұғын қадап биiктен,
жалт етiп көзден жоғалады да,
Ауылға барсам,
сыбырлап тұратын-ды айқын
жалғыз жиденiң құстаңдай жапырақтары.
Шаршатпай,
Меңiреу қырда тiл қатты маған
гүлдер де,
жел де кеше ептеп,
сыр ашты бiрде сырмақты далам,
Тiршiлiкке бейiмi жоқ ұлыңа,
Қазiр сенде болып жүр-ау аз өкпе.
Кiтап алып қаламақы пұлына
Екi-үш жырым басылғалы газетке.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі