Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (399)

Қуыршақ театрында

Бірі құлап, біреуі бүгіледі,
жүгіреді, тірліктен түңіледі,
қуыршақтар қылығы қандай қызық,
театрға барғаным бүгін еді.

Толық

Көңіл

Құлын-тайдай тебісіп, тепкілесіп,
көңіл шіркін көлді ұрттап, кекті кешіп,
қызыл-жасыл дүние оттарына
көкпарына — дүрліккен — кетті ілесіп!

Толық

Балапан

Біреулермен дүрдараз,
біреулерге айбарлы,
ауламызда бір қораз
жүрді қызыл айдарлы.

Толық

Ақылың бар

Ақылың бар,
айлаң бар,
жіберіпсің кімге есе,
қайыры жоқ хайуандар

Толық

Бұл өмірде кісімен

Бұл өмірде кісімен
болмасам да бақталас,
боқтамаса ішінен,
бірі мені мақтамас.

Толық

Майдан

Бұл да мықты,
ол да асқақ.
Екеуінен сай бар ма,
қане, қане... қол бастап,

Толық

Біледі не дерімді ел де менің,

Біледі не дерімді ел де менің,
бет ауған жаққа лағып,
желдемедім, —
түбінен құлағымның ес кіргелі,

Толық

Озып ем алға бір адым

Озып ем алға бір адым,
озбырларға да ұнадым.
Естіле түскен кеше өктем
өсектен тынды құлағым.

Толық

Мүмкін-ау

Мүмкін-ау...
мүмкін...
мүмкін,..
мүмкін бәрі —

Толық

Көкіректе дертім көп

Көкіректе дертім көп,
жат табалап,
дос — ұғар;
жылар едім еңкілдеп,

Толық

Әділ айтқан әзілімді кек түйген

Әділ айтқан әзілімді кек түйген
талай досым көрместей боп кетті үйден.
Оған да өзің күйзелесің, күйесің,
кінәң жоғын біле тұра бет күйген.

Толық

Бастан ауып

Бастан ауып,
баянсыздау мұнар күн,
қалжырармын,
қансырармын,

Толық

Кекшіл тағдыр кертіп алып енді өшін

Кекшіл тағдыр кертіп алып енді өшін,
тәлкек етті тәңірінің пендесін,—
мұндай күйді дұшпаныңның басына,
қас жауыңның қасына да бермесін!

Толық

...әй, дегенмен,.. дегенмен

...әй, дегенмен,.. дегенмен,
бұлай бола қояр деген жоқ ем мен,
бөрі-тағдыр бебеулеген қозымды
ағытып алып кете берді-ау көгеннен.

Толық

Қайғымды қалай ғана бүркемекпін

Қайғымды қалай ғана бүркемекпін,
қарғам-ай, қарап тұрып діңкелеттің.
Ықпаған жолбарыстан жүрегімді
көжектей асыранды үркек еттің

Толық

Таза жерге тамса да кіндік қаның

Таза жерге тамса да кіндік қаның,
қарағым-ай, қайтейін, тілді ұқпадың!
Балалықпен, не керек, білмедің-ау,
сұлулық бар тірлікте — сұмдық барын.

Толық

Өзгермеді ештеңе, өзгермеді

Өзгермеді ештеңе, өзгермеді,
ауыздыға арсыздар сөз бермеді.
Ыңыршағы көрінген атты айдаумен,
қақпайлаумен келеді ездер мені.

Толық

Жететіндей осы өлеңнің түбіне

Жететіндей осы өлеңнің түбіне,
неге сонша өліп-өштім бүліне?
Менен басқа ақын құрып қалып па,
азаптанып, арпалысқан күніге?

Толық

Ағаш

Маңайына ұнар бәлки, ұнамас,
күні жетсе — құлар бәлки, құламас,
жапан түзде
жапырағы жайқалып,

Толық

Мамыр

Қарсы алып мамыра-жай мамыр айын,
тағы да қағынайын, сабылайын,
есімнен жаңылайын, жамырайын,—
сәулелі күндерімді сағынайын!..

Толық