Өлең, жыр, ақындар

Өмір сүріп жатырмыз

Өз еркiмiзбен
Кiрер түндердi көбейтiп,
Көрер күндердi азайтып
Өмiр сүрiп жатырмыз.

Толық

Ешкім естімеді

Мен өлiп жатқалы
Қаншама заман өттi, –
Тоқсан тоғыз құйын,
Тоқсан тоғыз амал өттi.

Толық

Бейбарыс қайтып оралғанда

Ақша бұлттай
Ақ тастан шапан киген
Алып Бейбарыс
Өткен замандар iшiнен

Толық

Қара түндей қара адам

Екi кештiң арасында
Қара киiнген
Қара түндей қара адам
Көшенi бойлап

Толық

Өлеңіммен кездесу

Көшемен келе жатып
Бiр бұрышта
Өзiмнiң Өлеңiмдi көрдiм.
Жүзi өрт жалағандай

Толық

Бабай түкті шашты Әзиз

Алдымен –
Тылсым бiр! –
Күмбiрлер мен күңгiрлер шықты.
Сонан кейiн

Толық

Зоопарктегі өлім алдындағы қасқыр

Арлан қасқырдың
Көз алдында
Жалған дүние –
Баяғыдай! –

Толық

Торығу

Өлiп тұрамын,
Өлiп жатамын.
Елес сияқты
Өлiк-сұлбамын.

Толық

Өтірік айтылған күні

Мына өтiрiктен –
Қазақстан қалаларының
Бүкiл көшелерiндегi
Бағдаршамдардың

Толық

Бас туралы жыр

Аспан астындағы
Бүкiл мына тiршiлiктiң
Бұл ендi
Барып тұрған соры болды:

Толық

Халық қаһары

Қабат-қабат – үстiңе! –
Шойын киiп алсаң да,
Сол шойыннан
Қолыңа

Толық

Жауабы жоқ сұрақ

Неге бұлай,
Неге бұлай,
Неге бұлай? – деп
Бағдаршамдардың көздерi

Толық

Сансыраған хал

Бүгiнде
Өз жерi мен өз елiнде
Тiлiм мен дiлiм
Екi бүктелiп

Толық

Әбу Сәрсенбаев

Адамдар да бұлттар сияқты...
Бiрақ сен, Әбу аға!
Бiреулер сияқты
Бауырынан дауыл тұрғызып,

Толық

Бүгінгі имандылық географиясы

Қатал заман келiп
Мейiрiм деген көлiм
Сарқылды.
Қайырым деген өзенiм

Толық

Шошыну

Аурумын!
Алтайым да ауру,
Сарыарқам да ауру,
Қаратауым да ауру,

Толық

Бақыт құсы

Бiз осы
Төбемiзде айналып ұшқан
Бакыт құсымызды
Қондырмай жүрген жоқпыз ба?!

Толық

Суық заман

Мына заман —
Түкiрiгiм
Жерге мұз боп түсетiн
Күндей суық;

Толық

Есалаң шақ

Iздеп шыққан —
Бiр кездегi! —
Жерұйығым да жоқ,
Кермиығым да жоқ,

Толық

Бұл дүниеге қарасам

Бұл дүниеге қарасам
Ойым онға,
Санам санға бөлiнедi.
Кеудемдегi жүрегiм

Толық

Ендi қайтпекпiн?

Мен дәл қазiр
Кұлдық заманы көмген
Көрден шығып кеткен
Өлiкпiн!

Толық

Еңсеңді көтерші

Қазағым!
Алтай тауын
Саңдықтай ақтарып
Кек түрiктерден қалған

Толық

Бұлттарға өтініш

Қара бұлттар,
Найзағайларыңды жақшы, –
Әнебiр жан
Кебiсiн тауып алсын,

Толық

Қалай байқамайсыңдар?!

Қалай байқамайсыңдар?! —
Мен кiлең
Бұлттың iшiнде жүрем ғой.
Жыласам,

Толық

Күшім жетпеді

Аспанға шығып
Бұлттың суын
Iшейiн деп едiм;
Алатаудың

Толық

Сенi көрсем!

Сенi көрсем! —
Жан жүрегiмнiң шамдары
Тас атып сындырғандай
Өшетiнi несi;

Толық

Құдай-ай, не iстейiн?

Мынау дүние
Шоу жасап
Неменеге қуанып тұр?!
Дiнiм суалып тұр,

Толық

Дос табу

Дос табу оңай ма, әлде қиын ба екен?
Білмеймін, түсінбеймін, сыры бөтен.
Достықты ұға алмайтын жандар үшін,
Жалғыздықпен дос болу тиімді екен.

Толық

Қарлығаш құс

Қарлығашым-ау,
Құстардың iшiндегi
Құйтақандай
Қанатты қарындасым-ау.

Толық

Махамбетше шамырқану

Сен менiмен
Тепсiнiп келiп,
Тебiнгi қағысып
Теңескiң келедi.

Толық

Атылған арқар

Ай-күннiң аманында,
Ел бүтiн, жұрт тынышта,
Ақар-шақар таудың iшiнде,
Жақпар-жақпар

Толық

Кешегi көсемдер және...

Қақ төрiмiзде iлулi тұратын
Кешегi көсемдердiң портреттерiн
Сыпырып-сиырып ап
Қоқыстарға лақтырдық.

Толық

Күйінгенде

Құдай-ау,
Не айтып отырсың?!.
Мен саған сүйенiп едiм ғой,
Әулие-әмбиелердей

Толық

Түс

Мен бүгiн түсiмде
Күлтегiндi көрдiм:
Алтай таудың басынан
Бұлттарға оранып

Толық

Қайран тілім менің!

Өзге жұрттардың
Кеткен еселерi
Өтелiп жатыр, –
Кешегi күнi

Толық

Азғынның тәбеті

Адам бiткеннiң
Бұтын бұтарлап,
Қолын қоғадай
Қайырып жедi;

Толық

Қапалану

Арал теңiзiм –
Тұз сеуiп
Жиналмай қалған терiдей
Тырысып

Толық

Қазақстаным менің

Жер шарының қартасында –
Еуропа мен Азия ортасында
Алтын астаудай боп
Орын алып тұрған;

Толық

Сарыарқа

Үстiне күркiреген бұлттардан
Береке құйылып жататын,
Жазығына дүркiреген
Той мен салтанат

Толық

Дүниеде үшеу жүр

Дүниеде үшеу жүр.
Бiреуi
Өзiнiң iшiне кiрiп,
Бiреуi

Толық