Дағдарыс жайлы толғаныс
Бұл – әлемдік дағдарыс,
Орманда жанған өртпен тең.
Есесін таппай бар табыс,
«Барыңды» етер «жоқпен» тең.
Бұл – әлемдік дағдарыс,
Орманда жанған өртпен тең.
Есесін таппай бар табыс,
«Барыңды» етер «жоқпен» тең.
Тас көрсем де жүзіне елең етіп,
Суреттеймін гүлдей пәк өлең етіп.
Бір өлеңім біткенде тағы бір ой,
Ұмтыламын соңына ере кетіп.
Қайда барсам гүлдерді көрем сан қилы,
Бәрінен де ауылымның иісі аңқиды.
Көл шетінде қос аққуға қарасам,
Баяғы біздей төс тақасып балқиды.
Индиражан,
Атаң Мақтай – бауырым,
Ауылы сүйді,
Қазақ сүйді нар ұлын.
Ассалаумағалейкум, Қарқаралы!
Шыдатпас сені аңсатқан жан талабы.
Жарқ етті тау басында жалғыз арша,
Арудай мені тосқан Арқадағы.
Арпалыс кешкен кенші едім,
Қоштаған өлең жетегін.
«Егіз інім» деуші едім
Шынболат, Қуаныш екеуін.
Ол балдырған қыз еді, ғашық еді,
Көңілі көктем, көкірегі ашық еді.
Соғыс жылдар жанжаққа көшіп кеттік,
Есте қалды тек қана атыжөні.
Тақап қалды сексенге менің жасым,
Жүзге апарар деп жүрмін тегім асыл.
Әттең, дүниеай, өмірден інім өтіп,
Есік пен төр көрсетті шебін ғасыр.
Сұм ажал!
Қалай алдың Төлешімді?!
Көз жасым қысып кеттіау өңешімді.
Жаныма сырқат батып жатыр едім,
Көкшетаудың қаласы мен даласы,
Қопа көлдің құмқайрақты жағасы;
Бала күнде талай асыр салған жер
Шабыт қозғап жібергенін қарашы.
Бойымда жалыны бар бұлан ердің,
Ойымда ағыны бар Құлагердің.
Шабыста топтан озып алға тартсам,
Келеді сол қалпымда тұра бергім.
Бастан кешкен ащы өмір
Ерте үйретті сабағын.
Нұр төгер деп қай көңіл,
Қадалып көп қарадым.
«Сөздіктерде әзір» деп
Бекерше іздеп жатасың.
Ойыңда жүрер қадірлеп,
Сыйласаң сөздің атасын.
Айтқаны қызық анамның,
Әр сөзі – мәңгі өсиет.
– Қасиетті адамның
Досы боп өту – қасиет.
Көп жұлдыз көкте Ай болмас,
Сәулесі жерге жетпейді.
Қалтқысыз серік қай жолдас,
Адал дос тастап кетпейді.
Бата деген – ақ тілегі халықтың,
Дәстүрі осы біздің ұлттық қалыптың.
Бақытты бол, айналайын Гауһаржан,
Биік төрде өзіңді бір таныттың.
Күйсандықтың кереметі Гауһарды
Тыңдаған жан сиқырлы үнге тамсанды.
Нұрғисаша шалқып, толқып, тебіреніп,
Әр дыбысқа қанат байлап жан салды.
Сыйла, қазақ, ардақта ақыныңды,
Одан артық таппайсың жақыныңды.
Сатылуды білмейді, түлкілікті,
Білседағы жазасыз атылуды.
Дүйсенбіде қауырт істер желеді,
Сейсенбіде бос сергелдең жеңеді.
Сәрсенбіде тағдыр барын береді,
Бейсенбіде жырға батқым келеді.
Шөберем келді өмірге,
Сағындырып, аңсатып.
Орнады жайлау көңілге,
Жүрекке қонды бар шаттық.
Ұзарады күн ертең торғай адым,
Оранамын мен неге ойға қалың?
Жырдың көбін жүруші ем түнде жазып,
Енді таңнан сәт күтті ойлағаным.
«Гагарин ұшты!
Ғарышпен даңқы ұласты!» –
Деген сөзге Мырзағұл қарсыласты.
«Шайтан ісі, шіпшикі өтірік», – деп
«Болыс болдым, – деп еді, –
Бар малымды шығындап».
Абайдың сөзі келеді,
Өсу жоқ бермей тығындап.
Бір өлеңді арнасам,
Мың өлеңдік інім ғой.
Есенге сөз таңдасам,
Тез көтерер күлім бой.
Нар тұлға, еңсегей ер еді,
Металлург лауреат атанған.
Мейірбан мінезі кең еді,
Ерекше көрінген қатардан.
Қандай жақсы кездескенім асылмен,
Мен ол кезде кеншілік жол басында ем.
Жетпіс жасқа келіп қалды сол Медеу,
Жаны жалғас Қаныш шеккен ғасырмен.
Сөзі ғибрат тараған хатта қалып,
Асыл аз ба әспеттер жаттап алып?
Ілиястай Сәкенді қатар жүріп,
Шын сүйсініп, сыйлауға сәт табалық.
Көкірегіңе көп қуаныш түйіпсің,
Ашылу аз, жабығу көп тұйықсың.
Тірліктегі бір ғажайып сол шығар,
Көрмей жүріп, көргендей боп сүйіпсің.
Естілді хабар
Қайғыға терең салуға,
Отырмын даяр
От болып лаулап жануға.
Ескі Одақтың кезінде де бар еді
Елді үш жүзге бөлушілер әлегі.
«Командалық» ғұрып келді бұл күнде,
«Ескі», «жаңа қазақ» туды әлемі.
Аңызға да сән берер, ертегіге,
Қасиетті Ұлытау етегінде
Ел бірлігі белгісі құлаш жайды,
Айғақ етіп атағын ерте күнге.
Меңіреу уақыт,
Қабағыңды аш, қалғыма,
Әкелемін жақсы адамды алдыңа.
Нағашыбай дәстүр сыйлар от берді,
Шоқан басқан асыл ізден нәр алдым,
Ақан сері әнін жаттап таралдым.
Құлагер жортқан құба жонда ізі бар,
Аққулы елде, «Гәккулі» елде жаралдым.
Түлегі той жасаса Қостанайдың,
Сырбайша неге жедел қостамаймын?
Қазақтың асыл ұлы Кенжеғали,
Мен сені інім әрі дос санаймын.
Жарылыстар – үнсіз жау құлақтанды,
Бастан кештік атомдық сынақтарды.
Өлген малдар Сарыарқа даласында,
Ракеталар қалдығы сұлап қалды.
Саңқылдап аққу қаптаған,
Саялы көлге ынтығам.
Жанымды әні аптаған,
Басылып мұңым, құлпырам.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі