Құл қызметші мен диірменші қыз
Құл қызметші:
Қайда? Тоқтағын!
Маған тіл қатшы!
Аты жөнің, есімің кім?
Құл қызметші:
Қайда? Тоқтағын!
Маған тіл қатшы!
Аты жөнің, есімің кім?
Небір қарбаласты да,
Небір ауыртпашылығы мол азапты да,
Аз емес көп жыл,
Бір басымнан өткердім.
Қоштасып өзімен-өзі мәңгілік,
Тиместен залалы ешкімге де –
Шексіз дүниеге кетті еріп.
Адамзатқа беріп ақыл-ойды,
Әрбір күмбезден күмбез өсіп,
Ағыстар ағып бәрінде қайталаған,
Көріп сансыз күмбездерді күнде өскен,
Табиғаттың шексіздігіне көзің жетер.
Таң ата даламда алша ағаштың сылдыр үні,
Шіркін, тұрса екен сылдырлап бір сәт!
Керімсал самал есіп, ақ жаңбыр жылт-жылт тама бастады.
Көк майса қарағайлы орманның енді
Барлық жерде сендер,
Шашылыңдар көк аспанның төрінде,
Қасиетті адамдар тойдан кетіп,
Көтеріңдер өмірді, бұзып-жарып,
Бәрін де – үлкенді де, кішіні де
Құдіреттім сен жараттың.
Расында да,
Бәрін де бірдей көтерген,
Тек періштемнің шексіз күшімен,
Жаратып бар тіршілікті,
Періштем ақылды да, күшті де,
Сен емес пе, өмір молшылығы,
«Айтуға оңай! – ойландым мен, –
Қайырымдылық көрсетуді
Сенің маңдайыңа тағдыр жазған.
Сенімен бірге болған әрбір жан,
Мамыражай мамырдың керімсалы –
Кеңінен тынысымды ашады.
Күннің түскі сәулесі –
Көздің нұрын алады.
Сөзбен жеткізе алмайтын,
Аспандап биіктенген, тамаша бір көріністі,
Қараңғылықты жоқ қылып, мүлдем атаусыз қалдырып,
Мәңгілік көңіліңнің қалауымен дос болар
Ауыртпалықтың уайым-қайғы салдарынан,
Көңілім өшіп, бар тылсымым, мен әбден әлсіредім.
Көз алдыма күңгірт-көмескі елестер келіп,
Қараңғы түннің тұңғиық, тереңіне батқандай,
Бар қуаныштарын тоқтатып,
Соңғы рет барып,
Сүйіктіңнің аузына жармасасың.
Келе жатып – асығып сен –
Ең бір ғажап сұлу жанның алдында,
Бар күш-қуатым таусылды.
Қанатты күнім сызданып мұңайды,
Есептеп сен әрбір сәтті, тұнжырап,
Нендей жаңалық әкелер екен жүздесу күні сағына күткен,
Ашылмаған өкініштің гүлін бе?
Тозақ па, әлде жұмақ па –
Қуаныш па, әлде реніш пе?
Шіркеу терезесіндегі әйнектердей,
Өлеңдер бар түрлі-түсті.
Сыртынан қарасақ,
Біз ешнәрсені жөндеп, пайымдап та көрмейміз.
Дұшпандар өлгендеріне қаншама қайғырып жылағанмен,
Мерт болғандар, көмілген мүрделер қайтып келмес енді.
Өлген ағайындарына қайғырып біздер ме жылайтындар,
Біздің ағайындар аспанға биіктеп самғап ұшар!
Қазанға айтты, құмыра дандайсып:
«Сөйлеме сен, көргенсіз ақымақ,
Өшір үніңді, мақтанбағын ерекшемін деп!
Біздің асханада да болмай жатып,
Таң сәрілеп атарда асханада,
Қандай да ұрыс төбелес болмасын,
Қандай балағат сөздер тілге алмасын:
Қожайын, зар қағып, ашық ауыз,
Мың түрлі құбылып жасырына алсаң да сен, –
Жаным, сүйіктім, көрем сені,
Сиқырлы жамылғыштың астында жасырынсаң да, –
Қайда жүрсең де, көрем сені.
Жеңіл қанат қаққан салқын самалдарға,
Еріксіз мен таң қалам:
Сенсіз өмір сүруді сенен есіту сүйіктім,
Қаншалықты менің жаныма ауыр батар дейсің.
Не бар онда? Не деген жұмбақ самал?
Шығыстың жолдаған сәлемі емес пе екен,
Ойда жоқтан жаңа леп келіп есіп,
Менің қайғы-мұңымды емдеп жазар ма екен?
Шах Бехрамгер,
Өлең-жырдың, тәтті бал-шырынын ашып бізге,
Көңілі қалап оның тілін тапқандай.
Бойжеткен қыздың ерекше бір қуанышты,
«Сүйіктім! Орашы мені әсем шалмаңмен!..»
Сүйіктім! Орашы мені әсем шалмаңмен!
Өз қолыңмен сен оны беріп маған.
Аббас шах та, Иранды билеп төстеген,
Менің бақшама келіп түскен,
Жалғыз жапырақ Шығыстан,
Түсінер жан болса егер,
Оның өте құпия сыры бар.
Не болды маған,
Жүрегімде не сыр бар?
Үйімнің әрбір бұрышы, іші,
Қаншама толған, мұнша қапырық!
Көкорай шалғын далада, көк орманда,
Жүріп келем, көңілім шатnыққа бөленіп.
Еркінсіп, еркелеп ән айтамын,
Әнімді үндестіргендей болып.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі