Домбыра
Күйші қарт кеуде кере шабыттанып,
Жібергенде қос ішекті қағып-қағып.
Күмбірлеп күңіренген сырлы саздар,
Көңілдің көгін құшты талып барып.
Күреңденіп күннің соңғы шапағы,
Көкжиекке өрт боп жанып батады.
Асып-таспай, арнасында ақырын,
Ерке Ертіс сабырлы ағып жатады.
Көп қозылар жатқанда енесіне жамырап,
Ол тұрады бір шетте өкси зарлап-маңырап.
Жаутаңдаған жанармен сүзіп шығып маңайды,
Жабырқайды, жан-жаққа жалтақ-жалтақ қарайды.
Сәбидей былдырласа тұнық бұлақ,
Жағада елжірейді тыныш құрақ.
Бұлқына құшақтайды асау өзен,
Жартасты әкетердей жұлып бір-ақ.
Жондағы боз жусанды құлын жалды,
Бұрқыраған иісі мұрын жарды.
Былтыр келіп қайтып ем шала мас боп,
Сол құмарым, шіркін-ай, бүгін қанды.
Алып ұшып, шарқ ұрып көңіл жүрдек,
Көп ішінде жүргенде өзіңді іздеп,
Қапелімде қақ тіліп қара түнді,
Көгімнен жұлдыз болып көріндің кеп:
Азуын айға білеген,
Төбесі көкті тіреген,
Қарсы да келген хас жауын,
Ақ семсерімен іреген –
Қолын бұлғап арман алдан,
Ой-санамды арбап алған.
Ақиқатқа жетем бе деп,
Қаламымды қанға малғам.
Жанарымды шыңға қадап,
Жан — Арымды мұңға қамап,
Өмір жайлы Өлең жаздым,
Табам ба деп бір қанағат.
Алып ұшып, шарқ ұрып көңіл жүрдек,
Көп ішінде жүргенде өзіңді іздеп,
Қапелімде қақ тіліп қара түнді,
Көгімнен жұлдыз болып көріндің кеп:
Тірлігімді күн сайын қатер жалмап,
Қай бұрышта тұрмадым пәтер жалдап!?
Қаламымды серік қып, қаңғып жүрдім,
Жақындарым- жақтырмай, бөтен- қолдап.
Сайран Далам-ай,
Айман Далам-ай...
Өкшесін саған батырып,
Келімсек пенен кірмелер
«Жақсы өмірден» жалындап жүзімде алау,
Оң қолымда желбіреп қызыл жалау,
Үндесем деп Күн-көсем ұранына,
Сол кезден-ақ қаймағым бұзылған-ау...
Кешқұрым мезгіл. Сиырын сауып
Болған соң, көне киімін қағып -
Үйге енді әжей, мал қора жаққа
Бұрылып, көздің қиығын салып.
Аман ба ауылдағы ағайындар,
Аман ба атқамінер бағалы ұлдар?!
Аман ба аталарым, әжелерім,
Беттерін - әжім басқан, самайын - қар?!
Сен – Өгемнен,
Мен – Кегеннен,
Азамат ек өрлеп, өнген.
Қолымызға қалам алып,
Бөренелі сол үйлер,
Сол баяғы, сол өлке:
Басын жерге сәл иген,
Қайың түбі – көлеңке.
Сендерсің менің бақытым балапандарым,
Балапандарым — шаттықтың таратар нәрін.
Жүріңдер ылғи күлімдеп қасымда менің,
Өмірдің бірге қарсы алып жаңа таңдарын.
..Көкейімде бір ой бар:
Елдің жайын кім ойлар?
Жиында отыр есінеп,
Күллі ығай-сығайлар.
Тағдыр бізге жасамайды бекер сын,
Алды-артыңды білген жөн.
Мені қайда апарады екенсің,
Көкжиекке сіңген жол?
Мен туған жердің таулары
Аласармайтын нар бәрі.
Сондықтан болар — арманым
Биікке ғана самғады.
Асқар шыңға самғаған,
Ақ қанаты талмаған,
Біз жігерлі жастармыз,
Қыр-белестен асқанбыз,
Сәлем бердім баршаға,
Келдім тағы ортаға.
Сынақтардан өтейін,
Қанша қиын болса да.
Армысыңдар, халайық,
Тату-тәтті болайық.
Жаңа Жылым қош келді,
Шырша шамын жағайық.
Еркіндіктің мекені,
Қазақстан – байтағым,
Ерлігіңді әрдайым
Мақтанышпен айтамын.
Алдынан атқан нұр-таңы,
Қазақтың мен бір ұрпағы.
Өскенде елін ойлайтын
Боламын жігіт сұлтаны.
Ана деген — асылым, кең бұлағым,
Анашым, өмірдегі сен тұрағым.
Алғашқы құлағыма естілгені,
Анашым, өзің айтқан сөз, жыр-әнің.
Ана деген — асылым, кең бұлағым,
Анашым, өмірдегі сен тұрағым.
Алғашқы құлағыма естілгені,
Анашым, өзің айтқан сөз, жыр-әнің.
Керек бізге:
Арқыратып тұлпар мініп,
желбіретіп ту алатын жігіттер,
Жасып кеткен жігерлерді,
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі