Өлең, жыр, ақындар

Көдесі семіп, көлдері солып күзде бір

Көдесі семіп, көлдері солып күзде бір,
Тұнжырап тұрар шақ болады ғой түзде өмір.
Қоныстан безіп, өрісті өзгертіп, жай іздеп,
Құс болып кетсек, қайтер еді егер біз де бір?!

Толық

Көбеген қозым, көк шығып

Көбеген қозым, көк шығып
Отығып кеткен боларсың.
Тоқырап жетіп тоқшылық,
Опынып біткен боларсың.

Толық

Кешеу күзде

Тағы да, міне, кешеу күз,
Тағы да тұман, боз қырау.
Қабағы қату, мешел құз,
Оңдың-ау, орман, тоздың-ау.

Толық

Қара теңіз

Зіп-зілдей денем, сүйегім сыздап, сынық па,
Жығылғандаймын жұд
ырық пенен сырыққа.
Қажыдым, білем, қай жаққа барып дем алам,

Толық

Қайрақ

Хас қайрақтың да тас нәті,
Қанжарың болса – жанып ал.
Қайысың болса – таспа тіл,
Қайыңың болса – қабық ал.

Толық

Күнім шыққан сәскеге, мезгіл шаңқан

Күнім шыққан сәскеге, мезгіл шаңқан,
...Сені сүйеді екенмін, сездім, қалқам.
Мені сүйсең, «жоқ-барға» мойындамай,
Уайымдамай, уақытша төзгін, қалқам.

Толық

Замандасқа сыр

Табиғат құдіретінен жаралып тән,
Астынан бір аспанның ауа жұтқан.
Ей, адам, сен досымсың кім де болсаң,
Еңбекпен ертелі-кеш алабұртқан.

Толық

Жиырма бес

Жолдас жиырма бес,
Саған не дейін?..
Сенің жолыңды қайтіп бөгейін?
Дәм-тұз жарасқан тату күндерді

Толық

Жазға салым жер жіпсіп бу шығады

Жазға салым жер жіпсіп бу шығады,
Жауыр қырға жауқазын гүл шығады.
Ала баспақ албарда оқыра боп,
Тай-жабағы тебіндеп ту шығады.

Толық

Бір шаңырақ туралы баллада

Бейшара кемпір ән салған:
– Домбырам басы дың-дың-ау,
Фашистер өлсін мың-мың-ау,
Ақ түңдігімнің желбауын

Толық

Бақ

Қабағың кіреукелеу солғын, аға,
Жүзіңнен мұң көргендей болдым, аға.
Кермеңнен кетіп қалса бабы болмай,
Бақ деген кейи көрме Керқұлаңа.

Толық

Ауылға қайтқанда

Мектептен бірге қайтқан ақ сары қыз,
Әжімсіз ашық еді аспанымыз.
Әлдилеп әз көңілді сәби сезім,
Домалап өрге қарай тастарымыз.

Толық

Майысып алтыбақан тепкен апам

Майысып алтыбақан тепкен апам,
Дауысы алты қырға жеткен апам.
Толысып қызыл күрең тобылғыдай,
Жат жұртқа жаратылып кеткен апам.

Толық

Ақ төбетке әр мезгіл ас құй, апа

Ақ төбетке әр мезгіл ас құй, апа,
Аңға салдық, қалды ма қасқыр ілмей?
Арлан төбет көкжалға тік қияда
Аңдап тұрып қадалған тас бүйідей.

Толық

Автобуста қасымда отырған қызға

Қыз отырды қасымда қарақаттай,
Маған жазым жабысқан жарақаттай,
Әлде менен қымсынып отыр ма екен,
Әлде мені қомсынып отыр ма екен,

Толық

Таң

Бозала таңда бозторғай әлі шыр етпей,
Тып-тыныш дала тұмшанып шыққа сүмектей,
Жылыстап алып, жарығы налып жұлдыздың
Қалтырайды кеп баяу бір соққан жүректей.

Толық

Сіздің ауыл аспанында

Сіздің ауыл аспанында
Әлде жаңбыр, әлде қар.
Қалың тұман қас-қағымда
Түсті ме екен жолды орар?..

Толық

Соңғы салқындар созылып тұрып сіңірдей

Соңғы салқындар созылып тұрып сіңірдей,
Шарт сынды бұтақ шағырмақтарға ілінбей.
Жаз келді, міне, жапыр
ағын жайқап сол терек,

Толық

Саған, апа, сағынып хат жазайын

Саған, апа, сағынып хат жазайын,
Сағынышым сарғайған мақтадайын.
Сарғайған зат лап етіп жанып кетсе,
Шақпақ көңілім шағынып шаққан уайым.

Толық

Он сегіз жасар құралай

Он сегіз жасар қыз едің
Он сегіз жасар өрімдей.
Ойда жоқта бой түзедің,
Қайда жүр едің көрінбей?..

Толық

Қау етіп құныс тамыр, бел көгеріп

Қау етіп құныс тамыр, бел көгеріп,
Қаз-үйрек қазоты өскен көлге қонып.
Көз ұшы – қара қырдан қайырамыз,
Қозы-лақ көкке құмар желдеп өріп.

Толық

Он бестен он алтыға жеткен кезім

Он бестен он алтыға жеткен кезім,
Өндірдей өлкем де өзім, көктем де өзім.
Жүйткіген жүйрік сезім – өкпек желім,
Масаты мақпал майса, көк пен жерім!

Толық

Өліара мезгіл

Өліара мезгіл...
Он алты жаста едік біз,
Өліара өтсе, өруге жүрген елікпіз.
Сансыз табандар сарсылған дүние, сені біз

Толық

Махаббат бір дерт емес пе еді, қарағым

Махаббат бір дерт емес пе еді, қарағым?!
Өрті емес пе еді назырқану менен наланың?!
Енді ушықса емі болмас бұл ауру,
Аузын тырнап ала көрме жараның...

Толық

Қорланға ғашық болған есіл Естай

Қорланға ғашық болған есіл Естай,
Көңілінің қаңтарылған көші жастай.
Ойлаушы ем:
«Қолы жетпей Қорланына

Толық

Көл жағасында

Кешкілікте көлден самал соқты ғой,
Шабандап есіп, сараң соқты ғой,
Тыншу мезгілде тыпыршып тұрмын,
Самал бола алмай, амал жоқтық-ай!

Толық

Көктемнің кезі

Көктемнің кезі...
Көлдерге құйған қар суы,
Бал-құрақ қамыс қозғалып кетсе – бал шуы,
Бойыңды кейде дір еткізеді, дүние-ай,

Толық

Көкжиекке бір ымырт қонды келіп

Көкжиекке бір ымырт қонды келіп,
Жарық дүние тағы бір күнді ұрлатты.
Жалқын сәуле жарығы жонды бөліп,
Сәл қозғалған селеулер діріл қақты.

Толық

Кешегі қанды майданда

Кешегі қанды майданда
Хабар-ошарсыз кеткендер
Қайтып келер ме еді бір?!
Туған ауылдарын,

Толық

Жел

Сәскеде соққан желдердің
Кешке де мүмкін тынбауы.
Кешігіп соқса кезінен
Әсте де мүмкін тумауы.

Толық

Жаманатқа жоламан, жаманатқа

Жаманатқа жоламан, жаманатқа,
Жазығым жоқ, сен маған жала жаппа!
Алтын жүзік қолыңа салу үшін
Мен біреуді оқталман тонамаққа.

Толық

Жағалауда құба тал

Жағалауда құба тал,
Тал арасы жалбыз ғой.
Суат жаққа құдаша
Келе жатыр, жалғыз ғой...

Толық

Біздің ауыл ар жағы – көкпеңбек қыр

Біздің ауыл ар жағы – көкпеңбек қыр,
Ізгі жауын себелеп көктем кеп тұр.
Қаулап қырға шашадан көк мелдеп тұр,
Қорық болмай әне бір шалғын табан

Толық

Бұлттар жел қуған жөңкіліп кетті алыс

Бұлттар жел қуған жөңкіліп кетті алыс,
Енді болмайды тоқырап, тоқталыс.
Анау ақ бұлттар – тулап түсетін найзағай
Немесе ашудан атылған ақ барыс.

Толық

Балта

Алғаусыз жүзің даттанып,
Мұқалғанбысың, мәрт темір?
Қып-қызыл отқа қақталып,
Қунамайсың ба, қарт темір?

Толық

Бақыт

Қарағым деймін, қайда әлгі бақыт, қайда арман
Басымызға біздің бала жылдарда айналған?..
Бұлдырап ұшып буалдыр кеште кетті ме
Қолға ілікпейтін суыртпақ сәуле сайлардан?..

Толық

Ауа

Есіңде бар ма ел қонған мезгіл жайлауға?
Көде мен көкпек көз жауын алып сайларда,
Табаның жерге тұра алмаушы еді тайғанап
Сәскенің сәруар сәулесі қырды шайғанда.

Толық

Асқынып ағатын бұлағың

Асқынып ағатын бұлағың
Бастығып қалған ба, шырағым?
Басылмай келіп ем құмарым,
Басыңа жеттім де құладым.

Толық

Апа, сен ерте қартайма

Апа, сен ерте қартайма,
Қарқара жаулық салынып,
Апа, сен ерте қартайма,
Қара шалыңды ойлап сағынып.

Толық

Анар

Бар ма екен сенің есіңде
Балқаймақ күндер шайқаусыз?
Бұлтиып бір зат төсіңде
Булығып өсті байқаусыз.

Толық