Көдесі семіп, көлдері солып күзде бір
Көдесі семіп, көлдері солып күзде бір,
Тұнжырап тұрар шақ болады ғой түзде өмір.
Қоныстан безіп, өрісті өзгертіп, жай іздеп,
Құс болып кетсек, қайтер еді егер біз де бір?!
Көдесі семіп, көлдері солып күзде бір,
Тұнжырап тұрар шақ болады ғой түзде өмір.
Қоныстан безіп, өрісті өзгертіп, жай іздеп,
Құс болып кетсек, қайтер еді егер біз де бір?!
Көбеген қозым, көк шығып
Отығып кеткен боларсың.
Тоқырап жетіп тоқшылық,
Опынып біткен боларсың.
Тағы да, міне, кешеу күз,
Тағы да тұман, боз қырау.
Қабағы қату, мешел құз,
Оңдың-ау, орман, тоздың-ау.
Зіп-зілдей денем, сүйегім сыздап, сынық па,
Жығылғандаймын жұд
ырық пенен сырыққа.
Қажыдым, білем, қай жаққа барып дем алам,
Күнім шыққан сәскеге, мезгіл шаңқан,
...Сені сүйеді екенмін, сездім, қалқам.
Мені сүйсең, «жоқ-барға» мойындамай,
Уайымдамай, уақытша төзгін, қалқам.
Табиғат құдіретінен жаралып тән,
Астынан бір аспанның ауа жұтқан.
Ей, адам, сен досымсың кім де болсаң,
Еңбекпен ертелі-кеш алабұртқан.
Жолдас жиырма бес,
Саған не дейін?..
Сенің жолыңды қайтіп бөгейін?
Дәм-тұз жарасқан тату күндерді
Жазға салым жер жіпсіп бу шығады,
Жауыр қырға жауқазын гүл шығады.
Ала баспақ албарда оқыра боп,
Тай-жабағы тебіндеп ту шығады.
Бейшара кемпір ән салған:
– Домбырам басы дың-дың-ау,
Фашистер өлсін мың-мың-ау,
Ақ түңдігімнің желбауын
Мектептен бірге қайтқан ақ сары қыз,
Әжімсіз ашық еді аспанымыз.
Әлдилеп әз көңілді сәби сезім,
Домалап өрге қарай тастарымыз.
Майысып алтыбақан тепкен апам,
Дауысы алты қырға жеткен апам.
Толысып қызыл күрең тобылғыдай,
Жат жұртқа жаратылып кеткен апам.
Ақ төбетке әр мезгіл ас құй, апа,
Аңға салдық, қалды ма қасқыр ілмей?
Арлан төбет көкжалға тік қияда
Аңдап тұрып қадалған тас бүйідей.
Қыз отырды қасымда қарақаттай,
Маған жазым жабысқан жарақаттай,
Әлде менен қымсынып отыр ма екен,
Әлде мені қомсынып отыр ма екен,
Сіздің ауыл аспанында
Әлде жаңбыр, әлде қар.
Қалың тұман қас-қағымда
Түсті ме екен жолды орар?..
Соңғы салқындар созылып тұрып сіңірдей,
Шарт сынды бұтақ шағырмақтарға ілінбей.
Жаз келді, міне, жапыр
ағын жайқап сол терек,
Саған, апа, сағынып хат жазайын,
Сағынышым сарғайған мақтадайын.
Сарғайған зат лап етіп жанып кетсе,
Шақпақ көңілім шағынып шаққан уайым.
Он сегіз жасар қыз едің
Он сегіз жасар өрімдей.
Ойда жоқта бой түзедің,
Қайда жүр едің көрінбей?..
Қау етіп құныс тамыр, бел көгеріп,
Қаз-үйрек қазоты өскен көлге қонып.
Көз ұшы – қара қырдан қайырамыз,
Қозы-лақ көкке құмар желдеп өріп.
Он бестен он алтыға жеткен кезім,
Өндірдей өлкем де өзім, көктем де өзім.
Жүйткіген жүйрік сезім – өкпек желім,
Масаты мақпал майса, көк пен жерім!
Өліара мезгіл...
Он алты жаста едік біз,
Өліара өтсе, өруге жүрген елікпіз.
Сансыз табандар сарсылған дүние, сені біз
Махаббат бір дерт емес пе еді, қарағым?!
Өрті емес пе еді назырқану менен наланың?!
Енді ушықса емі болмас бұл ауру,
Аузын тырнап ала көрме жараның...
Қорланға ғашық болған есіл Естай,
Көңілінің қаңтарылған көші жастай.
Ойлаушы ем:
«Қолы жетпей Қорланына
Кешкілікте көлден самал соқты ғой,
Шабандап есіп, сараң соқты ғой,
Тыншу мезгілде тыпыршып тұрмын,
Самал бола алмай, амал жоқтық-ай!
Көктемнің кезі...
Көлдерге құйған қар суы,
Бал-құрақ қамыс қозғалып кетсе – бал шуы,
Бойыңды кейде дір еткізеді, дүние-ай,
Көкжиекке бір ымырт қонды келіп,
Жарық дүние тағы бір күнді ұрлатты.
Жалқын сәуле жарығы жонды бөліп,
Сәл қозғалған селеулер діріл қақты.
Кешегі қанды майданда
Хабар-ошарсыз кеткендер
Қайтып келер ме еді бір?!
Туған ауылдарын,
Жаманатқа жоламан, жаманатқа,
Жазығым жоқ, сен маған жала жаппа!
Алтын жүзік қолыңа салу үшін
Мен біреуді оқталман тонамаққа.
Жағалауда құба тал,
Тал арасы жалбыз ғой.
Суат жаққа құдаша
Келе жатыр, жалғыз ғой...
Біздің ауыл ар жағы – көкпеңбек қыр,
Ізгі жауын себелеп көктем кеп тұр.
Қаулап қырға шашадан көк мелдеп тұр,
Қорық болмай әне бір шалғын табан
Бұлттар жел қуған жөңкіліп кетті алыс,
Енді болмайды тоқырап, тоқталыс.
Анау ақ бұлттар – тулап түсетін найзағай
Немесе ашудан атылған ақ барыс.
Асқынып ағатын бұлағың
Бастығып қалған ба, шырағым?
Басылмай келіп ем құмарым,
Басыңа жеттім де құладым.
Апа, сен ерте қартайма,
Қарқара жаулық салынып,
Апа, сен ерте қартайма,
Қара шалыңды ойлап сағынып.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі