Өлең, жыр, ақындар


Азанда тұрдым,
Екі сайды қудым.

Шалбар



Күндіз толады,
Түнде солады.

Шалбар



Таңертең тұрдым,
Айырыма міндім.

Шалбар



Талтаймашқа мен талтайдым,
Талтаймаш маған талтайды.

Шалбар



Япырмай, отау көрдім есігі жоқ,
Өзінің күн түсетін тесігі жоқ.
Көтерген шаңырақты жалғыз бақан,
Уығының байлауы бар, шешуі жоқ.

Қолшатыр



Бір нәрсе, биік іші қуыс,
Ол заттың сүйегі көп айқұш-ұйқыш,
Көзі бар жарқыраған төбесінде,
Жайса үлкен, жинағанда бір-ақ уыс.

Қолшатыр



Күрке ғой көрсең алыстан,
Астында адам қорғалар.
Ұстасаң бір тал қамыстан,
Төбеден суы сорғалар.

Қолшатыр



Жайсам - жамшыдай,
Жапсам - қамшыдай.

Қолшатыр



Бір жануар бар екен өзі сұсты,
Себеппен ортасында сызық түсті.
Бір жігітті тұрады буындырып,
Дүниеде көрмедім ондай күшті.

Сақина



Биік таудың басында қара лашық,
Түңлік жабық болғанмен есік ашық,
Қайда жүрсең қажетің соған түсіп,
Құтылмассың керексіз деп одан қашып.

Бас киім



Құйын, құйындікі түйін.

Шашбау



Сұлу-сұлу құнаным,
Сылдырлаған жүгенім,
Аяз күнде мінбеген,
Аяғы жерге тимеген.

Сәукеле



Сылдыр-сылдыр кісенім,
Сылдырлайды кісенім,
Құлағында құлпы жоқ,
Құдіретті кісенім.

Сәукеле



Шылдыр-шылдыр жүгенім,
Сұлу қара құнаным.
Көлеңкесі көсіктей,
Ауырлығы асықтай.

Сәукеле



Керегесі тыртық, уығы қысқа,
Керек болған үй екен біздің тұсқа.
Отарға мал айдасам, жолға шықсам,
Үйімді тігіп жүрем жазда, қыста.

Бөрік



Басы жоқ, құсқа біткен екі қанат,
Адамнан қалмаймын деп қылдым талап.
Ішінде қанатының екі жіп бар,
Не нәрсе бұл айтқаным, тезірек тап.

Тымақ



Алды ұзын, арты қысқа,
Беттері өзіне сай әрбір тұста,
Суықта да, жылыда да пана болар,
Таппасаң басыңдағыны қолыңа ұста.

Тымақ



Үшеуі салпы,
Бірі таңқы.

Тымақ



Жансызға бітеді екен құйрық қанат,
Адамнан қалмаймын деп етер талап,
Ішінде қанатының екі жіп бар,
Не нәрсе бұл айтқаным, тезірек тап.

Тымақ



Ашамайды арта салдым,
Айыл жібін тарта салдым.

Тымақ