Арқасында азығы,
Бауырында қазығы,
Күнде шүлен тарқатар,
Оның неден жазығы?                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Төрт келінге бір орамал.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Дөңгелек айналасы, үсті тегіс,
Табылар тарапынан түрлі жеміс.
Төртеуі ағайынды тату екен,
Олардан аулақ жүрер ұрыс-керіс.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Басы жоқ, төрт аяқты, жансыз бір зат,
Құлағы жоқ, көзі жоқ, бейне бір ат.
Жүк артсаң әсте белі майыспайды,
Құйрық-жалсыз бұл өзі не қылған зат.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Бір нәрсе су ішінде болды пайда,
Дарияға оны алатын дәурен қайда.                           
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Үстінен ажырамас ағаш енді,
Қарасаң күлкісіне тамаша енді.
Сұлулық, көркемдікке әуес болған,
Адам менен өзі жүрер таласа енді.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Көлеңкесін көріспек,
Көріп тұрсаң күліспек.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Сүңгідім суға қарап етпетімнен,
Артыма бір қарадым кеткенімнен.
Әлгі су сүңгіп кеткен мұз боп қатты,
Тағы да шығар-шықпас еркі өзімнен.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Күнде оған қараймын,
Қара шашым тараймын.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Бір дария жерде емес, көкте де емес,
Дарияның аузы көмеш, түбі төгеш.
Суының мөлдірлігі таңқалғандай,
Ішіне ит түссе де арам емес.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Әрі отыр ләйлім құс,
Бері отыр ләйлім құс.
Көлеңкесі күмістен,
Күліп тұрған ләйлім құс.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Алдыма келіп бір сағым,
Көрінді менің көзіме.
Бұл қалай деп сенбеп ем,
Дәл келтірді өзіме.
Байқап тұрсаң бір ғажап,
Аждаһадай тұлғасын,
Сиғыздыра әкелген
Алақандай көзіне.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Егіз екі қарсы келді,
Арасына көк  мұз түсе берді ,
Біреуі жанды, біреуі жансыз.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Адамды тартып алар көрсе өзі,
Мелшиіп қарап тұрар болмай сөзі.
Жанына барған кісі екеу болар,
Бетіне түртіп қалсаң шығар көзі.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Бір көл бар, мөлдір емес, лас емес,
Ішіне ит түссе де арам емес.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Қарап тұрсаң өзіне,
Сурет түсер көзіңе.
Ол суретің  ұқсайды,
Дәл қазіргі кезіңе.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Табан-табан, табан-ай,
Табаны жалпақ қоян-ай,
Көлеңкесі күмістен,
Күліп тұрған қоян-ай.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Кішкентай ғана мінтас,
Алып ұрсам сынбас.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Аяғы жоқ , қолы жоқ,
Көйлегі көк, қарны тоқ.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                                    
                    
                         
                                                    
 
                            Керегенің басында
Мақпал қоржын.                        
                        
                           
                            
                        
                        
                    
                   
                    
                    
                				
             
        
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі