Өлең, жыр, ақындар


Қиянға қиын небір,
Салатын ұяны.
Өткір көзі шегір,
Бүргенін құртар тұяғы.

Бүркіт



Қауырсыны құлпырған,
Мың бояулы гүл тұнған.
Сайрағанда дауысы,
Әнге бөлер тау ішін.
Қара мына ғажапқа,
Өзі шебер мазаққа.

Тоты



Мойыны сұрақ белгісі,
Бұл қандай көл құсы?

Аққу



Су бетін сызып,
Ақ Құман жүр жүзіп.

Аққу



Көл бетінде қалқиды,
Мақта сынды үйілген.
Үні әсем сан қилы,
Мойны да әйбат иілген,
Мамығын ол тарайды,
Маңғаздана қарайды.

Аққу



Сайрайды бір талмайды,
Әнші құс бал таңдайлы.

Бұлбұл



Жайнаған бақтың әншісі,
Тамсанған оған сан кісі.

Бұлбұл



Ағаш басында,
Тас арасында,
Әр алуан қуыста
Түндіксіз отау.

Ұя



Тал басында түндіксіз отау.

Ұя



Құрықсыз тұлпар ұстадым,
Кеште құр-құрлап.

Кеште тауықты ұясына қамау



Күн батса қонақтап қалғыған,
Таң атса жерден жем аңдыған.

Тауық



Таңертең қашқан сиыр кеште бұзаулайды.

Тауық



Шелектеп құйсаңда су жұқпас.

Үйрек



Көлде жүрген көп сиыр,
Жетіп барсаң, жоқ сиыр.

Үйрек



Ұзын сирақ, түйе бас,
Жібек жалды қара шаш.
Қарап тұрсаң керуен,
Жасағаны серуен.

Тырна



Айтайын бір жұмбақты саған нұсқап,
Басына бөрік киер қара пұшпақ.
Үстіне ақ камзолын киіп алып,
Тұрады екі қолын артына ұстап.

Ала қарға



Балпаң-балпаң басады,
Адамнан қатты сасады.
Саусақтары салалы,
Қыста жылыға қашады.

Қаз



Ай астында жортқан,
Күн астында жортқан,
Күміс сырнай тартқан.

Қаз, қу



Қызыл жыңғыл түбінде,
Қыздай болып отырмын.
Беті-қолымды жуып алып,
Мұздай болып отырмын.

Қырғауыл



Тұмсығымен ояды,
Ұя салып қояды.
Табыңдаршы, балалар,
Ол қандай құс болады?

Тоқылдақ