Алдымда тұрды ақ түбіт,
Бірақ ұстай алмадым,
Жүгіріп барып аптығып.
Аспан түйді қабағын,
Сұр пердесін керді де,
Жапты жердің танабын.
Сұрғылт түтін,
Бүркесе маңайды,
Адастырар талайды.
Жиегіне шатырдың,
Судан шеге қатырдым.
Мұхитта дәу бір —
Қалқып тау тұр.
Қыс бойы біз коньки тепкенде,
Айдынның мөп-мөлдір көгілдір,
Тозбаған көрпесі,
Көктемде
Бір күнде-ақ бой-бой боп сөгілді.
Көлдің беті көк әйнек,
Сырғанауға, тым әйбет!
Мүлгіп тұрған бақ тыныш,
Ораныпты ақ күміс.
Қолы менен қаламы жоқ,
Бірақ сурет салады көп.
Тек өзі көрінбейді,
Адамды тоңдырады.
Ызғары дірілдетіп,
Есіңнен тандырады.
Мөлдіреген жүзімді,
Ұстап едім, үзілді.
Аспаннан ақ ұлпа борады,
Қырқаны сейсепке орады.
Дүрліктіріп қырқаны,
Шақпақ тастың жарқылы
Бұлт көрпесін жыртады.
Жаңбыр жуды жерімді,
Көкте өрмек керілді.
Келістіріп өрнегін,
Құрып қойды өрмегін.
Бұдақ түтін түсі аппақ,
Көк жүзіне тұзақтап,
Қойғандай-ақ жылжымай,
Тауды өбеді құшақтап.
Бірде — селдір жабағы,
Бірде — теңбіл жабағы.
Көшіп жүріп желменен,
Сеуіп шықты тамшысын,
Қыраттарға шөлдеген.
Етек-жеңі жиналмай,
Дауыл тұрса дым қалмай,
Түйдектеліп көшеді,
Тоз-тоз болып өшеді.
Дәу шүйкесін,
Күн алды,
Көк Теңізге түсіріп,
Шығарды да жұлбасын,
Жел әкетті ұшырып.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі