Терезеден есiледi,
Қараңғыны көшiредi.
Жыл мезгiлi шуақты,
Жердiң бетi нұрланған.
Сайды қуып су ақты,
Гүлдер өстi ырғалған.
Алып кiлем –
Гүлге толы
Үстi кiлең.
Дұрыстап аңғарсаң,
Көктегi бағдаршам.
Күзде шығыстан,
Қыста төбеден,
Көктемде батыстан көрiнетiн,
Шiлдеде күн қасында боп,
Түнде жоғалатын не?
Күндi айналып қозғалады,
Артында жарық жол қалады.
Мөлдiр көкте бiр ғана,
Шоқтай жайнап тұр дара.
Айсыз түнде қараңғы,
Түнекте де боранды.
Бiр орнынан жылжымай,
Бағыт берер бұлжымай,
Қандай жұлдыз шырағы,
Жол көрсетiп тұрады.
Көк жүзiнде ай батқан,
Жолақ жатыр,
Аумаған
Төгiп алған қаймақтан.
Күндiз бiлiнбейдi,
Түнде күлiмдейдi.
Жылт-жылт етiп төбемде,
Түсе алмай тұр төменге.
Сарайдың сансыз шырағы,
Нұр шашып, самсап тұрады.
Көк төрiнде жоғары,
Iлулi тұр атамның
Сапталмаған орағы.
Бейнесi суда дiрiлдейдi,
Қармаққа бiрақ iлiнбейдi.
Орақ болып туады,
Табақ болып тынады.
Алып мұхит – ақ алау,
Шетi шексiз жағалау.
Тұрғанымен жырақ өзi,
Таусылмайтын шырақ көзi.
Екi доп ауысты,
Бiр шеңбердi тауысты.
Ғаламның шырағы не?
Адамның шырағы не?
Күн мен түннiң кеңдiгiн,
Жер шарының ендiгiн,
Қаә бөлiп тұр тепе-тең,
Жұмыр жердiң белдiгi.
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі