Өлең, жыр, ақындар


Ас,
Астың ішінде тас,
Тастың ішінде және ас.

Өрік



Қозыларым көгендеулі күн ұзын,
Су ішкенмен шөп жемейді бір үзім.

Қияр



Кіп-кішкене қазан,
Іші толы тағам.

Жаңғақ



Атан түйе тұралап,
Аштан қатып қалған ба?
Бір-ақ уыс құмалақ
Шықты қарнын жарғанда.

Асқабақ



Құдай-ай, құдіретіңнің панасынан,
Таңым бар мен Құдайдың бар күшіне,
Анасы туады екен баласынан.

Қауын



Байлап қойдым қойымды,
Желіде жатып тойынды.

Қауын



Көктемде тұзақ құрғанмын,
Қолайлы деген қырға бір.
Тамызда барып жинадым,
Бір арба қызыл қырғауыл.

Қауын



Көкала бешпет киеді,
Күннің көзін сүйеді.

Қарбыз



Біреу-ақ анасы,
Мың шақты баласы.

Қарбыз



Пісер күнін сарылып,
Күтіп жүрдік сағынып.
Күз келгенде болыпты
Салиқалы сары мұрт.

Бидай



Қызыл керіш тас боп түседі,
Ақ ұлпа қар боп шығады.

Бидай



Көкте туып,
Жерде өледі.

Жаңбыр



Бұлт ішінде бурыл ат кісінейді.

Күннің күркіреуі



Будақ түтін түсі аппақ,
Көк жүзіне тұзақтап.
Қойғандай-ақ жылжымай
Тауды өбеді құшақтап.

Ақша бұлт



Бірде селбір жабағы,
Бірде теңбіл жабағы.

Бұлт



Аяғы жоқ, қолы жоқ,
Жүретұғын жолы жоқ.
Мінезі де жеңілтек,
Тіл алмайтын бір тентек,
Шөпшілердің шөбін шашты,
Қалпағымды ала қашты.

Жел



Ақ шапанын үстінен
Алты ай бойы шешпеді.
Қара шапаны үстінен
Алты ай бойы түспейді.

Қысқы ақ қар, жазғы қара жер



Бөркін ағай киеді ошырайтып.

Томарға түскен қар



Ақ сиыр туып кетер,
Қара сиыр жатып қалар.

Қардың кетуі



Қарағайсыз, тақтасыз,
Көпір салдым балтасыз.

Мұз