Бұлақ-ескерткіш жайлы әндер
Туған жердің бұйырмай беткейі де,
мекен болды жат елдің құба белі.
Көйлегі де қалды ғой жетпей үйге —
көз жасымен анасы жуар еді.
Туған жердің бұйырмай беткейі де,
мекен болды жат елдің құба белі.
Көйлегі де қалды ғой жетпей үйге —
көз жасымен анасы жуар еді.
Бұл қайғың түсінікті шын естіге:
жұбатып айта алмаймын ешбір әнді.
Ол жұрттың бақыты үшін күресті де,
ал өзі сендік болып кетті мәңгі.
Өлшемі жоқ ана махаббатының,
пір тұтпайды жұрт бекерге - ол киелі.
Аюлар да (ой-санадан мақұрым)
ақымақтау балаларын сүйеді.
Жаудың отын өшірді,
дүниеден көшірді.
Дұшпанның қаны жосылды,
шәйіт болды өзі, ер еді.
Тасқын сулар таудан өтіп, тас жарар,
ну жайқалар тереңдіктен татса нәр.
Қардай аққу, құстар ұшса қаңқылдап,
құзғын қалар үні бітіп, қарқылдап.
...Жігіттерді жинайық,
жеміс теріп, сыйлайық.
Той қызығын тыймайық,
аңға шығып, құс салып.
Шеңгелін ажал салды ма,
Ер Тоңаны алды ма,
сұм дүние артта қалды ма...
Қайғылы жүрек жыртылды-ау!
Таңғұт жау тиді айлалы,
қатұнсін тісін қайрады,
жайратпай жауын таймады,
бауыздап жанын қинады.
Будыраштар да құтырып,
алпауыт ерлер жұтынып,
жорыққа шықты жапырып,
қанымызды біздің төкпекке.
Жорық сап түнде көшелік,
Ямардың суын кешелік,
бұлақтан қанып ішелік,
жаудың бәрі қуылсын.
Құмға түскен ізіңді құлай сүйгем...
Бір рет
Құпиясын ашып ап, құны кеткен құдірет!
Айға ғашық,
Жердегі бар жол шектеулі,
Күн қысқа — мұңым көп емес –
Көзімнен көлбеп кетпейді
көктемде көрген көк елес.
Гүлді аяймын – өмірі өзін алдап, текке өткен –
...Шыншыл өскін көрмедім,
Жусан,
Шеңгел,
Қаройда басың алынды,
Қапшыққа сосын салынды.
Қуанып дұшпан жарылды,
Жарың қара жамылды.
Келеміз тау ішінде түнделетіп,
Бұл дүние - бірде жетік, бірде кетік.
Тұрлаусыз заманымның тұтқынынан,
Ағатай, құтқарсайшы, бірдеңе етіп ...
Сен де арманда едің-ау, мен де арманда,
Сол арманға қол жетті, арман бар ма!
Өзімізді өзіміз таба алмастан,
Адасқанбыз, сан тарап ормандарда.
Дос іздедім, сабылып, Төлегендей,
Дос іздедім, қалың жұрт елегендей.
Дос іздедім, қуансам құшақ жайып,
Дос іздедім, сүрінсем, жебегендей.
Оралмандар, оралғандар –
Аппақ нұрдан жаралғандар,
Жазықсыздан – атылғандар,
Жапа шегіп – қамалғандар!
Күмәнді ұлдар көбейді,
Анамның тілі өгейді!
Азды ма, әлде әруақ,
Додаға түсіп, таланған,
Қыз болып, қылымсынып танысқам жоқ,
Жігіт боп стақан да қағысқам жоқ.
Сенімен жақын едім, біліс ем деп,
Атағың шыққан кезде жабысқам жоқ!
Жылап келдің өмірге сен,
Келе сала жерінбе сен!
Өзіңсіз мен үш ұрпақтың,
Өкілі боп көрінбес ем!
Мүсіндедім, теңедім...
Қалжырадым, қажыдым!
Ішімде өлді өлеңім,
Бар-ды қандай жазығым?!
Ұсақ кемшілігімді кешіре алмадың,
Асқақ қасиетімді – есіңе алмадың.
Алдыңда – жібектей, есіле алмадым,
Түйін боп қалдым да... шешіле алмадым.
Қазағымның базары тарқағалы,
Нәзік жаным ауыр мұң арқалады.
Махаббаты мерт болған – Қыз Жібектей,
Елестейді Жайықтың жарқабағы.
Төгілмеді, сөгілмеді сырларым,
Шеше алмадым жыр-сәбидің құндағын.
Әзер жеткен аузы көкке бұл қыстан,
Жетім қозы сияқтанып тұрғаным!
Тас жүректен махаббат күттім,
Тас мейірден шапағат күттім.
Жанбады!
Көзімнің жасын сықтым.
Кәнизак та болмадым,
Перизат та болмадым.
Болмағанды қолдаумен,
Көсеу болды қолдарым.
Ауру, жоқтық... және өлім
Қолымда көп дәлелім.
Лақтырылған сүйекке
Таласады әлі елім.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі