Көкжалдар аңызы
Мен – аршамын!
Менің ием көк арша,
Тау төсінен көктеп шыққам соларша.
Күлгін бүрден тұмар тағып алатын,
Мен – аршамын!
Менің ием көк арша,
Тау төсінен көктеп шыққам соларша.
Күлгін бүрден тұмар тағып алатын,
Құстары үркек қанатын сілкіп,
Түстікке түнде түзеген бойын.
Тұратын қырда тұманын бүркіп,
Қараша шерлі ай – бұл менің айым.
Ескіртіп жыл азабы,
Сарғайтып күн аптабы,
Өзіңмен қайран Алтай, қауыштым жылап
тағы.
Мәйегі бусанып маусымдай аһ ұрған,
Жарымның сағыныш хатындай шақырған.
Жусанды соқпақтар!
Жотада көсілген,
Көктемдерге бараҰларбек Дәлейұлыр жолын сел жапқан,
Жан төрінде қалды түнеп шерлі ақпан,
Ымырт басқан қараң-құраң сұлбамды,
Суық леп ұрады әркез сен жақтан.
Сонау-у-у шаңдақ ғасырлардың бірінде,
Қарт Алтайдың қарлы шыңы түбінде.
Бір Айдаһар мекендепті күн бетін,
Таң қызарса жатады екен інінде.
Балқашта ақшам.
Су беті жарық,
Үрейді меңзеп шоршиды балық.
Мұңлы бір жырды оқимын ұзақ,
Ай астында ақ қырауға малтығып,
Қаңтар желі қарашығыма қар тығып.
О, бейкүнә, меңіреу құдық
Мен сені,
Ғайыптың күшімен еш ойға түспеген,
Фәни мен бақилық сапарлар үстінде.
Мен бір жұмақтай түс көрем:
Кеше, бүгінім, ертеңім –
Ой буып мен жайлы ғана,
Маңайлап ошақтың қасын.
Сағыныш шерін төктің бе, Ана,
«Ағарып мың құлаш шашың?!»
Кенеземде бір шөл бар қанбай жүрген,
Құрғыр-ау,
Жібімейді таңдай мүлдем.
Бал татыған зәмзәм да баса алмайды,
Мендегі сол сағыныш – басталды күзден де ұлы,
Ескірген сол үміттен күдерін үзген жылы...
Қуарған жапырақтар!
Қақым жоқ қаралауға,
Сары құмында Нарынның шашылады із,
Талай қыс кеп,
жаз да өтті, асыға күз.
Алтын құмнан алтын жыр ойған ақын,
Аманбысыз, ақын апа, қыз апа!
Әр сөзімнің ақ қарасын, сүз апа!
Мақтап қайтем, мақтанамыз сіз бар деп,
Тілімдегі күрмеуімді үз, апа!
Алланың, бәлкім, дерегі
Жолдаған тылсым алыстан –
Бір жебе заулап келеді
Тұңғиық түпсіз ғарыштан!
Кеудемнен аққан
Алысып сезім селімен,
Жеңе алмай сорлап,
Толқынға қайта көмілем.
Дұрыс айтасың!
«Күрделі адаммын» мен деген...
Махаббат аңсап,
Сұлу музаға шөлдеген.
Өрілер ме сезімсіз жырым менің,
Жырым менің –
Бейкүнә сырым менің!
Жүрегімнің жылуын үйіп-төгіп,
Көкірегіңе
Күн болып кіремін де,
Өмір бойы лапылдап жанам деп ем.
Кешір мені!
Ерекше сый көрерсің елден бүгін,
Отырарсың орын ап төрден, күнім!
Бүгінгі күн
Сен үшін өзгешелеу...
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
- Антон Чехов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі