Өлең, жыр, ақындар

Мен бiр жылы ағыспын

Мен бiр жылы ағыспын,
Мəйiн, жұмсақ əуенмiн.
Əлiмсақтан таныспын
«Əлдиiмен» əлемнiң.

Толық

Сөз оғымен өлтiрiп көсем жырды

Сөз оғымен өлтiрiп көсем жырды
Арамызда қаншама өсек жүрдi...
Əзəзiлдiң елемей азғырғанын,
Ақыл-есi бұл жұрттың кешеу кiрдi.

Толық

Кезiнде бəрi болған, бəрi болған

Кезiнде бəрi болған, бəрi болған,
Бүгiнде əрi шындык, əрi жалған.
Құндыз да жағамызға жараса қап,
Жұлдыз да тұрушы едi жанып алдан.

Толық

Тілек

Көңiл шiркiн бəйтеректей көк тiреп,
Өн бойыма от тамызып өттi леп...
Сағынғанда,
Самалға мұң шақпай-ақ,

Толық

Мен сенi, қалқам, ұнатып қалдым

Мен сенi, қалқам, ұнатып қалдым
Ақшулан тартқан басыммен.
Жан-жүрегiмдi жылатып та алдым
Жүзiмдi жуған жасыммен.

Толық

Менің Мәжнүн – жүрегім

Кiмге керек бұл жүрек сен ұқпаған?!
Күз гүлiндей күн сайын семiп барам.
Кең дүние тұрғанда,
Кеуде деген –

Толық

Ән

Кеудемдi шымырлаттың, шымырлаттың,
Пейiштiң жанарыма нұрын жақтың.
Естайдың есiн алып Ғұсни-Қорлан
Iшiнде жүргендейiн ғұмыр-бақтың.

Толық

Күрсiнiп салдық

Күрсiнiп салдық...
Нелiктен, неге күрсiндiк?
Түбiне түннiң түсiп кеттi ме бiр Шындық?
Селк ете қалып нелiктен, неге қымсындық?

Толық

Қызғаныш

Тапсам еттi бiр емiн,
Шықсам еттi еркiнен:
Жүктi болды жүрегiм
Қызғаныштың дертiнен.

Толық

Арман шiркiн арман ба

Арман шiркiн арман ба,
Жар болмаса жаныңа?!
Сенсiз өңсiз жалғанда
Бар дейсiң қай мағына.

Толық

Сен неге мұңаясың, жаным, Гүлiм

Сен неге мұңаясың, жаным, Гүлiм,
Түсiнер менен басқа халiңдi кiм?..
Сал-сəуiр сарсағымға айналса да
Санасы саяз тартпас сабырлының.

Толық

Жолыңа қайта-қайта қарайладым

Жолыңа қайта-қайта қарайладым,
Татқыздың тəттi мұңның талай дəмiн...
Еркем-ау, ертегiнiң аруындай
Жүзiнен көрiнсеңшi шарайнаның.

Толық

Қанатын ғайып жақтан жайып қонған

Қанатын ғайып жақтан жайып қонған,
Қона сап заматында ғайып болған,
Көзiмнен бал-бұл ұшқан, көкешiм-ау,
Өзiңе ендi кiм бар лайықталған?

Толық

Сен құйған шəй қандай ыстық?!

Сен құйған шəй қандай ыстық?!
Қанып iштiк, қанбай iштiк.
Сен құйған шəй қандай тəттi?!
Онсыз да асау қанды ойнатты.

Толық

Сары самауыр қайнайды бабыменен

Сары самауыр қайнайды бабыменен,
Жақсы жiгiт ойнайды жарыменен.
Жанарыңды алыстан жаудыратпай,
Жақсы көрсең шынымен жаныма кел.

Толық

Әліппе

Қараңғыны қалаймын...
Жарықты өшiр.
Мақпал түнге малынсын мамық төсiң.
Саусағыммен сипалап зағиптардай

Толық

Елтiнжалдан елпiлдеп ескен лептей

Елтiнжалдан елпiлдеп ескен лептей,
Енжайлауда желкiлдеп өскен көктей
Елп еткенiн қайтейiн етегiңнiң,
Естен кетпей қойдың-ау, естен кетпей!..

Толық

Ақ иықтан басталатын ақ бiлек

Ақ иықтан басталатын ақ бiлек
Базына айтты: «Басың маған батты» деп.
Қыздың елi ертегiдей ен жайлау,
Қыздың лебi қымыздан да тəттiрек!

Толық

Қарғам-ау, Сiз қайдағы, бiз қайдағы

Қарғам-ау, Сiз қайдағы, бiз қайдағы...
Көңiлге мұң мекендеп, күз жайлады,
Елесiң /өзiң түгiл/ еске түссе,
Жүрегiм сыздайды əлi, сыздайды əлi...

Толық

Қол созғанмен жете алады Күнге кiм?

Қол созғанмен жете алады Күнге кiм?
Шер буғанда шағушы едiм гүлге мұң. . .
Кiндiгiне сырға таққан қыздардың
Түндiгiнен Ай қарай ма, бiлмедiм.

Толық

Жаныма сəуле сеппедi жаңа Айдың бəрi

Жаныма сəуле сеппедi жаңа Айдың бəрi,
Арайлым кəнi, құдай-ау, арайлым кəнi?
Сал бөксе сабыр салмағын санама салды-ау,
Сəуiр келсе де ерiмей самайдың қары.

Толық

Мұздап барам

Мұздап барам,
Түнерiңкi түрiң-ай мiз бақпаған!
Жiгiт шiркiн жiгiт пе,
Мақпал түнде

Толық

Сезiмдi ұрладың

Сезiмдi ұрладың,
Өзiмдi ұрладың.
Шыным бұл!
Құлыншақтайын

Толық

Құдайым-ау

Құдайым-ау,
Маған келген қандай бақ?
Албырт сезiм алабұртты қанда ойнап,
Көңiлiңнен көл iздедiм көл-көсiр,

Толық

Сенiң ғана...

Сенiң ғана көзiңе қарағым кеп,
Аса алмаймын əдептен амалым жоқ.
Сөзбен айтып болмастай,
Өн бойымда

Толық

Сөндiргенше өртiңдi

Сөндiргенше өртiңдi
Кiндiгiңе көл тұнды.
Кiрпiгiңнiң қылшығы
Қытығымды келтiрдi.

Толық

Өне бойым өршiп тұр

Өне бойым өршiп тұр,
Тұла бойым тершiп тұр.
Түндiгiңде Ай балқып,
Кiндiгiңде көлшiк тұр…

Толық

Түн лəззəтiн таба алмай, жан құмарын

Түн лəззəтiн таба алмай, жан құмарын,
Сан жұлдызға көзiмдi талдырамын.
Көзiңдегi көлiңдi сарқып iшiп,
Қашан ғана шөлiмдi қандырамын?

Толық

Қайта тудым

Қайта тудым,
Қайта ойнадым.
Қайта тұрдым,
Қайта ойладым.

Толық

Борпық қарды борбайлап

Борпық қарды борбайлап,
Соқа басым сорқайнап,
Жаның күйгiр жастықтан
Кетiп қаппын шалғайлап.

Толық

Қайда Ай, Күн?

Қайда Ай, Күн?
Қайда айдын?
Қайда бақ?
Қар жауып тұр мамық, үрпек, майдалап.

Толық

Сыбызғы үндi, сырнай сазды, Сырғалым

Сыбызғы үндi, сырнай сазды, Сырғалым,
Сiздiң жаққа бейiлiмдi бұрғаным:
Тылсым көктен тыншу бермей тiл қатып,
Ұйқыңызды келсе қайтем ұрлағым?

Толық

Махаббат ескiре ме, ескiре ме?

Махаббат ескiре ме, ескiре ме?
Ерсiлеу мұның өзi естiле ме?
Iшiнде емге татыр бiр есер жоқ
Апырай, жұрттың бəрi естi неге?

Толық

Ей, асыл зат!

Ей, асыл зат!
Мен мүлдем өлiп-өшкен,
Көрген сайын көркiңдi көңiл өскен.
Бейiштiң самалындай лебiзiңе

Толық

Түсiмде көрдiм жалаңаш

Түсiмде көрдiм жалаңаш,
Өңiмде көрдiм жалаңаш.
Шарана кейпiң шала мас
Шайтанмен шарғи шамалас.

Толық

Сен менi тұсаулама, тұсаулама

Сен менi тұсаулама, тұсаулама,
Жүрмейдi кiсенделiп кiсi аулада.
Сенiкi – секемшiлдiң сергелдеңi,
Менiкi – сал-серiге ұсау ғана.

Толық

Əйел заты

Əйелдiң етегiне құйын құмар,
Көз сүзсе, көрiнгендi үйiр қылар.
Бұқаға бетiн берiп тұрғанымен,
Өгiзге мөңiрейтiн сиыр бұлар.

Толық

Жаның сенiң – шаң қонбаған Шарайна

Жаның сенiң – шаң қонбаған Шарайна.
Шарайнаның шарт сынбауын абайла.
Ажарына Ай сұқтанған, аяулым,
Саған емес –

Толық

Айтпашы өткенiңдi, өтiнемiн

Айтпашы өткенiңдi, өтiнемiн,
Жүрегiм – жылап қалар жетiмегiм.
Тылсымға кезiккендей, тiл байланып,
Күрсiнге толып кеттi-ау көкiрегiм.

Толық

Қарап жүрмей жүрегiмдi сыздаттың

Қарап жүрмей жүрегiмдi сыздаттың…
Мұңлы, жарлы жанарыма мұз жақтым.
Мұз ерiдi,
Жасқа айналды жазықсыз.

Толық