Қайың мен Шайыр
Себелегі себелеген кешелі,
Көк те, Жер де тынымсыз.
Құнсызданған судан балшық бес елі,
Тамыз бауы тұр үнсіз.
Себелегі себелеген кешелі,
Көк те, Жер де тынымсыз.
Құнсызданған судан балшық бес елі,
Тамыз бауы тұр үнсіз.
Өзгермепсің, со баяғы, қыз қалпың.
Көріп қалам күніге.
Жындымын ия?! Неге өзіңді қызғандым?
Ұзақ қарап түріңе.
Бәлкім маған сыйлаған сыйы бұ да? -
Көкте құдай күліп тұр миығынан.
Кірпігімді қытықтап, еркелетті,
Күн сәулесі көзімнің қиығынан.
Тəуелсіз елім Қазақстаным,
Ел болған,ер болған Қазақстаным!
Күй болған,əн болған,жыр мен дастаным!
Тəуелсіздік туын тіккен Қазақстаным
«Шот қабақ, шоқпар мұрын Қасенбаймын»,
Деп әкем домбырада ән шырқайтын.
Ата-жұрт, отанында жүрсе-дағы,
Туған жері Мылқысын ұмытпайтын.
Мен бақытты болу үшін.
Сұрамаймын көп бұйым.
Алтын күміс керек емес.
Берсең болды мейірім.
Туған жер мен өзіңде ойнап өскем.
Өткізгем талай күзбен,талай көктем.
Арманым мен өзіңе жиі барып.
Киелі топырағыңа тағзым етсем.
Қайтадан
Мен үнсізбін..
Әліде үндемеймін...
Тіл қатпаған кінәлі тілім деймін,
Әкеміздің гүлдендірген өмірін,
Жүрегіме дәнін еккен мейірімнің.
Жан анашым сіз екенсіз ойласам,
Бал бақытын сезіндірген өмірдің.
Неліктен айта гөрші жараладың?
Жүрегмнің бір жартысын қараладың
Қалай ғана сенемін сөздеріңе,
Жалтылдаған жастарыңнын мөлдіріне.
Туған өлкем, Отаным, тал бесігім,
Адамзатқа танытқан ер есімін!
Қасым туған, Әлихан мен Сәкен туған
Қарағандым,
Тәуелсіздік деп соғады жүрегіміз,
Бірлік пенен қосылған қалың елміз.
Бір шаңырақ астында тату тәтті
Өмір сүру ең басты міндетіміз!
Махаббат па? Қойшы сол махаббатты
Сынақтары тым ауыр, қатал қатты
Менің мына шын сүйген жүрегіме
Қайғы мұңның жебесін тақап атты
Көзді ашып жұмғанша,
Бір күн өтті қасқағым.
Көп ұзамай өзіңе,
Жаңа өлең бастадым.
Менің де оқиғам оңай болмады,
Бір қосылдық, бөліндік әйтеуір-ақ.
Қызғаныштан жақсыны көздер көрмей,
Әлде мүмкін қызғанышта құртқан шығар.
Арманымда, бар ойымда сен едің,
Иығыма ауыр жүк те сен едің,
Белше түсіп, жатсам бекен шалқиып,
Есім кетті түні бойы қалқиып,
Qyzyqsyŋ jan~jarasy jüregımnıŋ,
Aily tündı bır janmenen ötkızesıŋ.
Sol bır jan!, jan jüregı auyrğanda,
maza tappai, qinalyp qirağanda,
Bır jan menı mazalady künı~tünı,
Oilaryma kırıp alyp tünı~künı.
Qyzyq qoi qialdağan jyly jürek,
Suyq jürek özgerse ne bolady?
Sen jürsıŋ men jürgen labirintte,
bar aina bır özıŋdı körsetude.
Izdesem soğyp qalyp kedergıge,
ekı adym artqa qarai shegınude.
Тарыдай боп танысып парталаспен
Алғаш әріп таныдық сыныптаспен
Бала кезден бірге өсіп сол жандармен
Кетіп бара жатырмын мектептен мен
Алла берсін тілекті,
Тыңдап көрдім жүректі
Журналист болам мен ертең!
Жаны жылы тілі епті.
Бақыт деген мына өмірге келгенің
Бақыт деген шаттанып әркез күлгенің
Бақыт деген бала болып құмда ойнап
Бақыт деген ержетіп есейгенің
Қандай ауыр мендегі қазіргі сәт
Жүрегім ауырады өткенді ойлап
Балалықтың шалалығын көп көрген жер
Есейгесін болғаны қыймастық шақ
Келгенде, жас дарын ем жаңа ашылған,
Бөтен қала менсінбей баласынған.
Тағдырдың шын бейнесі, қаталдығы,
Байқалды өзім барған қаласынан.
Бір жігітпен жұмыс жақта кездестім,
Таныс еді, бір жағынан жерлеспін.
Мұңын айтты, "ақша жоқ" деп налыды,
Жақын тартып ұзағынан сөйлестім.
Біреудің сөзі мұңайтса,
Біреудің сөзі қуантар.
Біреулер келіп жылатса,
Біреулер келіп жұбатар.
Талай жанға сеніп-ем ішім күйді
Біреуіде жан дүниемді түсінбейді
Басыма іс түскенде айтатыны
'Менің емес ол сенің ісің" дейді
Мен саған ғашық болып қалғандаймын
Өзіңмен бір болсам деп армандаймын
Күлімдеген сол бір сенің келбетіңді
Жүрегіме мәңгілікке салғандаймын
- Пьер Тейяр де Шарден
- Пьер Тейяр де Шарден
- Пьер Тейяр де Шарден
- Пьер Тейяр де Шарден
Барлық авторлар