Қасқыр менен тырна
Қасқырдың есітуге аты жаман,
Қайтадан қалыпқа енбес дәті жаман,
Түзеліп лауахазда кісі болмас,
Шыққаннан дүниеге болса надан.
Шал менен өлім
Сорлы шал қара қасқа деген жарлы,
Көрмеген өмірінде бір де малды,
Қақтығысып бір-біріне тілерсегі,
Қысты күн отын ала ағаш барды.
Үш жігіт пен бір шал
Жазамын тәржімәні ермек қылып,
Жұмыс жоқ еріккен соң жәй отырып,
Орнатып алма ағашын жатқан шалға,
Үш жігіт келді дағы тұрды күліп.
Емен ағашы мен тал шыбық
Бай болсаң, дәулетіңді көңіліңе алма,
Көршіге семіздік қып қысым салма,
Мықтылықты күшін, болса орнымен қыл,
Бәрін де беретұғын жалғыз алла.
Күйеу таңдаған сұлу қыз
Сұлу қыз тәрбиеде өскен өзі,
Бой жетіп, күйеу алар келді кезі.
Ақ, жүзі он бестегі толған айдай,
Алтындай жарқырадым екі көзі.
Құйқылжыған ырғақтар
Болмадың ба сөзге ұста, тілге шебер,
Өз әліңше, талпын да, күн кеше бер.
Шабан атты қамшылап жының бар ма,
Бір хас фүлпар алдыңда жүрмесе егер.
Жыр тұлпары
Бұйырды жырдан несібең,
Өлеңге өкпең жоқ бүгін
Толқынмен ойнап өсіп ең
Толқыннан да асып кетті үнің.
Жеріндей Жетісудың құнарлы өлең
Бұл Сәкен өлең-жырмен туған бірге.
Өзінше өрнек жасап тыңнан мүлде.
Балаймыз отты өлеңнің ұясына,
Еңселі елуге кеп тұрған күнде.
Алакөлдің ақиығы
Аққуын Алакөлдің шерулеткен
Өтіпті-ау ес жиғанша Елу көктем...
Мың бөліп ақын мұңын теберіктей,
Кім келіп ақын жүгін жеңілдеткен?
Сәкен Иманасов
Айтар едім ұқсам айқын –
Есімдерін құт санайтын
Сәкендердің не сыры бар
Ешкімге де ұқсамайтын.
Кімдер кетіп, кімдер қалды!
Елуінде орден алған,
Есіктен кіре төрге барған
"Жазушы" дейтін баспа бар еді,
Беті мен беделінен
Мұхтар Мағауин 60 жаста
Көрінгенге өтпеген сөзді шығын,
Ері қайсы, білуші ем, ез кісі кім.
Ал Сен болсаң, қашанғы хас шеберсің
қашап жатқан жалықпай өз мүсінін!
Жоқтау жыры
Жоғалтып тағы да бір ердің Ерін,
Елсізде еңірегім келді менің.
Екі рет тумайды деп ондай ұлан,
Елімді енді қалай сендіремін?!
Қазақпа? әлде мазақпа?
Ееййй қазақ
Болдың ғой жұртқа мазақ
Қуғаның ақша, атақ
Ішкенің бір бөтелке арақ
Қызыл жұлдыз
Қызыл жұлдыз маңдайында ерлердің,
Үкіметі совет-кеңес елдердің.
Қызыл жұлдыз — еркін еңбек таңбасы,
Туы қызыл, күні қызыл жерлердің.
Қаралы күн
Еңбекші тап бүгін ауыр жаралы,
Қан қызыл ту бүгін қайғы-қаралы,
Еңбекші тап бүгін жалпы қайғырып,
Ауыр хабар-хатқа төніп қарады.
Қайғылы хабар
Ойпыр-ай! Жайша соққан бұ не хабар?!
Дүниеден Ленин кетті...
қайтпас сапар.
Селк етіп еңбекші тап күңіреніп,
Жел қайықта
Ұмытпа сол күнді сен аспанға ұшқан,
Жер-көкті құлаш жайып қабат құшқан.
Қыбырлап қара құрттай жерде қалып,
Қадалған көзін алмай дос пен дұшпан.
Лезде-ақ артта қалады
Жасыл көрпе жердегі,
Майда жібек желдегі,
Ән менен күй көлдегі
Жойылып бітіп барады.
Жеткіншегім, тартынба!
Жүдеген інім — жеткіншек,
Тән мен жаны шөлдеген.
Қаладағы көп інішек,
Қалың саяқ елдегі!
Аспанға ұш
Мініп ап ұш аспанға аэроплан,
Тау басынан қызықсын ұшқан қыран.
Таба алмасын жауларың, жерде қалсын
Жорғалаған сені аңдып қу-сұм жылан.
Германия жұмыскерлеріне
Европада талай жыл
«Болмаймын деп байға құл»
Күрескен баймен ерлерді
Бұл күнде байлар жеңіп тұр.
Біздің Сәуле
Біздің Сәуле еркін ойлы,
Ер көңілді, ер мінез.
Қылымсыған, жылымсыған
Сұмпай емес кер мінез.
Арыстан Дәуітұлы
Пайғамбар жалын сөзі иман берген
Сансыз ер жолында өлмек соңына ерген.
Тілінен балы тамған, ақын бұлбұл
Мүлт кетпес тіл мен қолы бірдей мерген.
Қара бүркіт
Пенде еді қара бүркіт тұтқындағы,
Шынжырлы байлаулы еді қол-аяғы,
Қапаста томағалы күндіз-түні
Қайғыдан ашылмаған оның бағы.
Біздің тұрмыс – экспресс
Тұрмыстың қара ісіне,
Әлемді құл ғып күшіне,
Еріксіз жұтып ішіне,
Экспресс жөнейді.
×
- Ғабиден Мұстафин
- Ғабиден Мұстафин
- Ғабиден Мұстафин
- Ғабиден Мұстафин
Барлық авторлар