Хат
Қолыма қалам алғалы
Екі-үш ай өткен арада...
Хат жазу -
барлық арманым —
Сыртта боран ұлып тұр,
Қырық жамау терезені ұрып тұр.
Қоңыр кеште
қоңыр үйдің ішінде
Аспанды кенет тарылтып,
Ауылды жерге бұқтырып,
Астан да кестен...
Сабылтып,
Көшті талай көк аспанның бұлттары,
Көпті жұрттың көзіндегі шықтары.
Төрт жыл бойы асыраған —
бірақ та
Көктемде Бұлттар асығып,
Селдетіп өте шығатын,
Артынан шайдай ашылып,
Дүние балқып тұратын.
Әженің жайлы арқасы
Секілді мамық құстөсек,
Жабысып, Қолдар айқасып,
Ертеден кешке түспес ек.
Жер менен көкті жалғаған —
Ақ жолақ жатты тартылып...
Адырда тұрған аруана
Қарады бір сәт маңқиып.
Көп болды ғой мінбегелі құр атқа,
Шарт түйіліп шықпағалы қыратқа.
Асауларды ақ сорпа ғып келетін –
Қайран кездер қалып қойды-ау жырақта.
Арманым сен едің
Ардағым сен едің
Өзіңсіз өмірім көңілсіз деп едім
Көрмесем жабығып сарғайып сағынып
Сен қайда жүрсің?
Мені осынша сағындырып,
Жүрегімді лаулатып, жалын қылып.
Мен сені іздеп жүрмін
Өзіңді ойлап қайғыдан езіліп ем.
Аласұрған күйімді сез үнімнен.
Аң-таң болып әлі күн шошимын мен
Сенің көктем күніндей сезіміңнен.
Жырларыңды оқып, жадыма жаздым тұңғиық,
Тәлімі менен тәрбиесі асқар тым биік.
Қамымен қазақ, ар-ұят, намыс жалауын
Көтердің көкке, халық жайына шын күйіп.
Туған халқым!
Саған айтам барлығын,
Сен арқылы өлшенеді ар-мұңым.
Сен жасысаң,мендік жүрек уанбас,
Қанатын қақса,
Қазақтың қайсар құстары,
Күдік туғызбас шыңдарды көздеп ұшқаны.
Қас пенен көздің арасы сынды қашықтық,
Жер мен Көктей таныдым ба алыпты?
Кеудемдегі сүйемін бе жарықты?
Ізгілікте бар ма менің үлесім?
Кім жеңеді кереғарлық күресін?
Қазақ дейтін қасиетті қаныммен,
Қанша сырға қанықтым.
Ғасырлардың қойнауына үңіліп,
Ғаламатын жаңа ұқтым.
Уақытша келгенмін, қонғанмын,
Ертең кетемін. Дайынмын.
Ақтөбеде де мен тоңғанмын,
Мен аязды танитын қайыңмын.
Бұл заманда қағаз, қалам тегін, беу,
Маған қалған бар шаруа —
ерінбеу,
яки мына уақытқа желінбеу.
Бір, екі, үш, төрт... және мен... О, бөлмелес!
Өткен дәурен өздерің ғой, өңге емес.
...Поезд жүрді. Іш өртенді. Сөнді елес.
Қалды Алматы төсек қабын тартқылап,
Есік ашық шыққанға, кіргенге де,
Бес азамат тұрамыз бір бөлмеде.
Қиялымыз сияқты бесеуміздің
Бес құрлықты айналып жүрген кеме..
Сол кеткеннен, әйтеуір, шешпедім бел,
Көп сортақты біледі кешкенімді ел,
Біледі кейде жел боп ескенімді ел,
Енді сәл дес беріңдер.
Ұсынылған жоқ бізге де төр бірден,
Көп тірлікке өзімді өзім көндіргем.
Ойыл — мынау,
Қиыл — анау, содан соң…
Бұл қыста да озық жұртқа теңелмей,
Мемлекет абыройын төксек те,
Күн жылынды — Сенбеймін бе, сенем бе, ей?
Табан тиді көк шөпке.
«Сіз-бізі» мол салтанат,
Болмысыңнан айныма,
Шаттық құшқан шартарап,
Жол бермеші қайғыға.
Жақсылықты бір-біріне қимаған,
Дөкейлерін амалсыздан сыйлаған
Жаны жайсаң тұлғаларын тұқыртып,
Күн көрсетпей қызғанышпен қинаған,
Жалғанды жалпағынан басқандар аз,
Арбайды алшаңдатқан алаөкпе жаз.
Жердегі жазықтылар кешкен ғұмыр –
Көктегі мәңгілікке бағынған саз.
Махаббатпен дүние есігі ашылған,
Ақша бұлт тұр асау шыңға асылған,
Таң шапағын шабыттана қарсы алдым,
Жүрегіммен жұмыртқадай аршылған.
Көктем келді жәудіретіп гүлзар бағын,
Балаң гүлдер сылдыратып шылдырмағын.
Әсемдікке тағзым етіп, тіледім мен
Сол бақтағы өсімдік ынтымағын…
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі