Өлең, жыр, ақындар

Жүрегім жырлашы...

Мың толғанып, жүз ойлап,
Қиялыма жыр келер.
Мың толғанып, жүз ойлап
Қиялымда жыр да өлер.

Толық

Түс

Түс көрдім, аянышты әрі мұң,
Кезіп келем Дағыстанның даңғылын.
Аршып алып ақ қайыңның қабығын
Әлем бізге таратқандай таң нұрын.

Толық

Кешіріңіз, кешіңіз

Періштедей ақ түндерім,
Жоқ қой сізге өкпеміз.
Мен кінәлі болсам егер
Кешіріңіз, кетпеңіз!

Толық

Жаным маған «кел» дедің

Жаным маған кел дедің,
«Кел» деген соң келгенім.
Қарамадым артыма,
Қарамадым алдыма,

Толық

Қызыл гүлдің жыры

Асыл тасты білезігім,
Жанарымда жүзеді мұң.
Сыйлап едің Қарайдарым
Ұмытылмас лебізің.

Толық

Менен соң

Егер арман құс жетпейтін тау болса,
Ерлік қылам шыңдарына бармаған.
Сол шыңдардан не күтеді деме сен
Онда дүние тар маған.

Толық

Сен дегенде

Сен дегенде қызғалдақтай жайнадым,
Айлы түнде өзің жайлы ойладым.
Көрмедің.
Бұлбұл құстай бақшаларда сайрадым,

Толық

Бұл күз

Күз суретін көкірегіме құяды,
Сырларын да жасырмайды менен көп.
Күз суреті қиялыма сияды
Дәптеріме жазылады өлең боп.

Толық

Көп гүлдерді...

«Көп гүлдерді үзгенмін» деп мақтандың,
«Мен сені де үземін» деп сезініп.
Создың қолды, лебін сездің ақпанның
Боранына Кадрияның кезігіп.

Толық

Жүрегім менің

Асау аттай шапқылаған жүрегім,
Сабырға да бас ұрмайтын шағы бар.
Жүрегімнің түсіндей бұл реңім
Мұздаса ол, реңінің қары бар.

Толық

Мен сүймеймін

Мен сүймеймін!
Сенің асыл үйіңе,
Жүрегіме қайғы оранып кіргенін.
Мен сүймеймін!

Толық

Менің даусым тастардан да шығады...

Кейде осы ойларыма сыймаймын,
Ми-санамды біреу мүжіп жатқандай.
Кейде өзімді азапқа сап қинаймын
Түпсіз терең тұңғиыққа батқандай.

Толық

Аспид пен Медянка туралы ертегі

Ерте, ерте, бір кезде,
Жердің бетін жел кезген.
Алып-ұшып жүгіріп
Құйын боп кейде өзгерген.

Толық

Қамшы

Бабалардан жаңғырып,
Бізге жеткен бар ғұрып.
Ұстамапты қамшыны,
Сабау үшін малды ұрып.

Толық

Араша

Болса өзі балақан,
Керек жылы алақан.
...Ұясынан құлаған,
Жатыр жерде балапан.

Толық

Шекербек

Кіп-кішкентай Шекербек,
Кәмпитті көп сұрайды.
Дастарқанға жетектеп,
Тәтті бер деп жылайды.

Толық

Шекербектің қылығы

Шекербек те кешеден,
Шығарды сөз таласын.
Көрдім деді көшеден,
«Пойыздың мен баласын».

Толық

Мен өзім

Тұра салып тісімді,
Тап-таза етіп тастаймын.
Көбейтем деп күшімді,
Жаттығуды бастаймын.

Толық

Сарылар екен

Түлені түртіп Құланы ақырып
Ойнақ салысты қыраны атылып
Көше ортасында сүйісіп отыр
Қос екі аяқты туа мақұлық

Толық

Дала

Мен бүгін
Бастан кешіріп тұрмын
Бұта саусағының сезімін
Көшкен бұлтқа бір қарыс жетпеген

Толық

Күмән

Ымырт қараңғысында бақ ішіне аттадым
аттады менімен бірге
бейтаныс қара күшік.
Көз байланарлық (жарық) қараңғы,

Толық

Қайталану

Бір-ақ түнде...
Барлық бақбақ біткеннің басындағы
үлпілдектер
өз еріктерімен ұшып кетті

Толық

Түс. Ұмыту

Шеше,
қиранды үй ішінде
Көз жасың кері ағып,
Тоналып

Толық

Жауын

Ақ теректер шайынып,
Мөлдір тамшы таққанда,
Бұлт түндігін қайырып,
Ашылды күн аспанда.

Толық

Көрсетіп тұр

Бөкпен толы саптыаяқ
Босаған-ау, шамасы.
Көрсетіп тұр айтпай-ақ
Жеңі менен жағасы.

Толық

Жағалауда

«Ақ тас, қара тас,
Құлағымның суын аш!»–
Деп секеңдеп балалар,
Алақанын соғады.

Толық

Ермек неге жылайды?

Жалғыз тілім шәк-шәкті
Жеп отырған тәп-тәтті,
Ермек бір кез жылады,
Анасы жөн сұрады:

Толық

Таудағы жайлау

Аққудай ауыл тізіліп,
Қонғанда жасыл жайлауға,
Көмейден үні үзіліп,
Шығады құстар сайрауға.

Толық

Шағала

Тербелген теңіз өрінде,
Толқынға төсін сүйдіріп,
Жарқылдап ұшар көгінде
Күмістей қанат су іліп.

Толық

Бұлақтар

Таудан аққан бұлақтар,
Күмбір-күмбір күй ақтар.
Жағалауда билесін
Құлын құйрық құрақтар.

Толық

Түн. Меланхолия

Терезенің маңдайынан жел өбіп,
Кәрі сағат қағады үнсіз таңдайын.
Көкке қарап көк-сұр ернім кеберіп,
Мен отырам жындысүрей жандайын.

Толық

Құлазу

...іңір ұзақ жылады...
бұйра бұлтқа бет басып...
Ғаршы кетті
ақшамғы азан даусы көкті асып

Толық

Каспий. Қызыліңір

Бұрынғы өмір.
Бұрынғы ауыл.
Бұрынғы ән...
Бұрынғы Күн, көкжиекке тығылған.

Толық

Sсotophobia. Безгек

Құс жолы бүрлеп төбеңде
бейне өрік талша.
Бейне өрік талша елітер күйге еніп те алса-
Табаныңнан кеп түнде Өлім қыдықтайды екен,

Толық

Алданған

Құрғақ іңір.
Көк мешіт.
Лыпасы жоқ ескі бақ.
Мешіт үсті ұшады қарқылдаған көш шұбап.

Толық

Ұйқысырау

Əлі есімде...
Жел үйірген қоқыс ішінен ұшқан тарғыл шүберек
Ауыл үстін айналып жүріп
кетеуі кеткен ескі бағанаға ілінді.

Толық

1782

Мұнарасын тұман қамаған мешіт,
Пəрəнжі киген қарындасымдай, меңді.
Бір кездердегі нəп-нəзік үміт
бүгін шыдам кейіпіне көшіп,

Толық

Үзілген жапырақ

Сары ала айналам,
Отырмын. Бау іші.
Құстардың сайраған,
Тым сирек дауысы.

Толық

Ақ қыс айшықтары

Түсіп дүние түр-түрге,
Кештіреді күй қызық.
Жер-сұлуға бір түнде,
Кетті ақ көйлек кигізіп.

Толық

Ғажайып қала

Тауларым үнсіз, ақ иық,
Айрылмайтын сабырдан.
Далам жатыр далиып,
Шалғын-шапан, жамылған.

Толық