Өлең, жыр, ақындар

Фараби

Дәшті Қыпшақтың.
Қолбасы болар әр ұлы,
Арыстан жүрек, жолбарыс білек – Дала ұлы,
Керуенге еріп көкжиек асып кететін,

Толық

Құмыра

Туған жердің құмына,
Арнаған сан сапарды.
Тапты бала құмыра,
Мектебіне апарды.

Толық

Шардара

Ендірер қызғалдақтай құм шырайын,
Әкеліп асыл дария, сыршыл ағын.
Жантайып киіз үйде жатқан бабам,
Сезбеді-ау жамбасынан су шығарын.

Толық

Түнгі оттар

Жүрген жерім серуендеп – қала маңы,
Жанған отқа құмарттым даладағы.
Шетке шығып шаһардан алаулатып,
Отыр өңшең қазақтың балалары.

Толық

Бұл дала

Бұл дала күлді талай, жылады да,
Келеді күй әуені құлағыма.
Чикаго қаласына қызықпаймын,
Құмартпаймын Альбион тұманына,

Толық

Алтын бидай өлкесі

Тербеліп алтын бидай, тебіреніп,
Алтын күн шуақ төге еміреніп,
Ақырын айдарымнан аймалайды,
Аяулы атамекен желі келіп.

Толық

Ата, Әже

Жұлдыз дейсің, күн дейсің,
Жайнап тұрған гүл дейсің.
Ең жақсы гүл, жарық күн –
Әжең емей, кім дейсің?

Толық

Отан

— Ата, Сізге сұрағым бр?
— Сұрай қойшы ұланым.
— Отан – туым, Отан – арым, Отан – асыл ұраным.
Деген асқақ, ұлы сөздің мағынасы – сұрарым.

Толық

Махаббат па?

Махаббат па?
Махаббат болған еді.
Таудың мен еркін жүрген тағысы едім,
Тапты да, түсірді ғой торға мені.

Толық

Тұманды көл

Тұманды көл, тұманды көл,
Тұманыңды жырлайын.
Түбіңдегі сырларыңды
Маған айтшы, тыңдайын.

Толық

***

Ішім толы қазынадай күй кешем,
Жүрегімді жаншытады салмағы.
Мұнша жүкті Құдай неге берді екен
Көп ішінен мені неге таңдады?

Толық

Жүрегім жырлашы...

Мың толғанып, жүз ойлап,
Қиялыма жыр келер.
Мың толғанып, жүз ойлап
Қиялымда жыр да өлер.

Толық

Түс

Түс көрдім, аянышты әрі мұң,
Кезіп келем Дағыстанның даңғылын.
Аршып алып ақ қайыңның қабығын
Әлем бізге таратқандай таң нұрын.

Толық

Кешіріңіз, кешіңіз

Періштедей ақ түндерім,
Жоқ қой сізге өкпеміз.
Мен кінәлі болсам егер
Кешіріңіз, кетпеңіз!

Толық

Жаным маған «кел» дедің

Жаным маған кел дедің,
«Кел» деген соң келгенім.
Қарамадым артыма,
Қарамадым алдыма,

Толық

Қызыл гүлдің жыры

Асыл тасты білезігім,
Жанарымда жүзеді мұң.
Сыйлап едің Қарайдарым
Ұмытылмас лебізің.

Толық

Менен соң

Егер арман құс жетпейтін тау болса,
Ерлік қылам шыңдарына бармаған.
Сол шыңдардан не күтеді деме сен
Онда дүние тар маған.

Толық

Сен дегенде

Сен дегенде қызғалдақтай жайнадым,
Айлы түнде өзің жайлы ойладым.
Көрмедің.
Бұлбұл құстай бақшаларда сайрадым,

Толық

Бұл күз

Күз суретін көкірегіме құяды,
Сырларын да жасырмайды менен көп.
Күз суреті қиялыма сияды
Дәптеріме жазылады өлең боп.

Толық

Көп гүлдерді...

«Көп гүлдерді үзгенмін» деп мақтандың,
«Мен сені де үземін» деп сезініп.
Создың қолды, лебін сездің ақпанның
Боранына Кадрияның кезігіп.

Толық

Жүрегім менің

Асау аттай шапқылаған жүрегім,
Сабырға да бас ұрмайтын шағы бар.
Жүрегімнің түсіндей бұл реңім
Мұздаса ол, реңінің қары бар.

Толық

Мен сүймеймін

Мен сүймеймін!
Сенің асыл үйіңе,
Жүрегіме қайғы оранып кіргенін.
Мен сүймеймін!

Толық

Менің даусым тастардан да шығады...

Кейде осы ойларыма сыймаймын,
Ми-санамды біреу мүжіп жатқандай.
Кейде өзімді азапқа сап қинаймын
Түпсіз терең тұңғиыққа батқандай.

Толық

Аспид пен Медянка туралы ертегі

Ерте, ерте, бір кезде,
Жердің бетін жел кезген.
Алып-ұшып жүгіріп
Құйын боп кейде өзгерген.

Толық

Қамшы

Бабалардан жаңғырып,
Бізге жеткен бар ғұрып.
Ұстамапты қамшыны,
Сабау үшін малды ұрып.

Толық

Араша

Болса өзі балақан,
Керек жылы алақан.
...Ұясынан құлаған,
Жатыр жерде балапан.

Толық

Шекербек

Кіп-кішкентай Шекербек,
Кәмпитті көп сұрайды.
Дастарқанға жетектеп,
Тәтті бер деп жылайды.

Толық

Шекербектің қылығы

Шекербек те кешеден,
Шығарды сөз таласын.
Көрдім деді көшеден,
«Пойыздың мен баласын».

Толық

Мен өзім

Тұра салып тісімді,
Тап-таза етіп тастаймын.
Көбейтем деп күшімді,
Жаттығуды бастаймын.

Толық

Сарылар екен

Түлені түртіп Құланы ақырып
Ойнақ салысты қыраны атылып
Көше ортасында сүйісіп отыр
Қос екі аяқты туа мақұлық

Толық

Дала

Мен бүгін
Бастан кешіріп тұрмын
Бұта саусағының сезімін
Көшкен бұлтқа бір қарыс жетпеген

Толық

Күмән

Ымырт қараңғысында бақ ішіне аттадым
аттады менімен бірге
бейтаныс қара күшік.
Көз байланарлық (жарық) қараңғы,

Толық

Қайталану

Бір-ақ түнде...
Барлық бақбақ біткеннің басындағы
үлпілдектер
өз еріктерімен ұшып кетті

Толық

Түс. Ұмыту

Шеше,
қиранды үй ішінде
Көз жасың кері ағып,
Тоналып

Толық

Жауын

Ақ теректер шайынып,
Мөлдір тамшы таққанда,
Бұлт түндігін қайырып,
Ашылды күн аспанда.

Толық

Көрсетіп тұр

Бөкпен толы саптыаяқ
Босаған-ау, шамасы.
Көрсетіп тұр айтпай-ақ
Жеңі менен жағасы.

Толық

Жағалауда

«Ақ тас, қара тас,
Құлағымның суын аш!»–
Деп секеңдеп балалар,
Алақанын соғады.

Толық

Ермек неге жылайды?

Жалғыз тілім шәк-шәкті
Жеп отырған тәп-тәтті,
Ермек бір кез жылады,
Анасы жөн сұрады:

Толық

Таудағы жайлау

Аққудай ауыл тізіліп,
Қонғанда жасыл жайлауға,
Көмейден үні үзіліп,
Шығады құстар сайрауға.

Толық

Шағала

Тербелген теңіз өрінде,
Толқынға төсін сүйдіріп,
Жарқылдап ұшар көгінде
Күмістей қанат су іліп.

Толық