Өлең, жыр, ақындар

Неге менің бітпеді бұл ертегім?..

Неге менің бітпеді бұл ертегім?..
Неге жалғыз жаныма мұң ертемін?..
Қалыңызшы ескіріп..елес болып...
Барыңызшы... Сізсіз де күнелтемін!

Толық

Елік көңіл елеңдеген

Елік көңіл елеңдеген,
Жаныңызға барғым кеп.
Сұрадыңыз менен неге,
Кімді сүйіп қалдың деп.

Толық

Жыр жазбайтын ақынымсыз сіз менің...

Жыр жазбайтын ақынымсыз сіз менің...
Көктемдерден сезінсем де күз демін,
Мен әйтеуір сізден күдер үзбедім.
Жырақтағы жақынымсыз сіз менің,

Толық

Тірлікте тоғыспайтын жолдар барын

Тірлікте тоғыспайтын жолдар барын,
Біле тұра бәрібір армандадым.
Жек көріп кеттім сосын «Ұят» деген,
Өмірдің жалған заңын.

Толық

О, не деп сыр ашам сізге мен...

О, не деп сыр ашам сізге мен...
Көп болды... көзде мұң жүзбеген
Көп болды, мұңнан жыр тізбегем.
Бостан күн көшкелі басымнан,

Толық

Жүрегім тірі екен ғой

Жүрегім тірі екен ғой,
Санағам тоқтағанға,
Елсізде жүр екем ғой,
Сен іздеп таппағанда.

Толық

Біздің көңіл мұңжерік...

Біздің көңіл мұңжерік...
Біздің көңіл мұңжерік...
Бояуы оңған күндерден белгісізді іздедік.
Алаңсызбын дегенім алдағаным әшейін,

Толық

Қазір менде ақыл жоқ...

Қазір менде ақыл жоқ...
Керегі не?...
Онсыз да өмір сүре алам.
Сағыныштың айналып себебіне,

Толық

Алтыбақан

Тұнығында тұнжыр сәуле жүзген күз,
Жылылықты енді қайдан іздерміз...
Бір болмашы сезімдерге алданып,
Алтыбақан теуіп тұрмыз сіз бен біз.

Толық

Мен осы соңғы кезде біртүрлімін...

Мен осы соңғы кезде біртүрлімін...
Жиі-жиі көмкеріп күлкімді мұң.
Бұрынғыдай алмайды тынышымды,
Жербетілік мазасыз күңкіл,күбір...

Толық

Тағатымды тауысып, тал бойымды тұтатқан

Тағатымды тауысып, тал бойымды тұтатқан,
Көзіңіздің қиығы.
Аңсаусыз да шаршаусыз бір мейірге жұтатқан,
Күндерім-ай бұйығы...

Толық

Күлкі болмай кетті білем, күлкім де

Күлкі болмай кетті білем, күлкім де,
Қарашаның қабағынан мұң сауып.
Қайтем енді... Ертелі-кеш бұл күнде,
Есіл-дертім сіздің жаққа тұрса ауып.

Толық

Мен сізбенен дерттімін...Сіз қалайсыз?

Мен сізбенен дерттімін...Сіз қалайсыз?
Жүз жаралап жанымды жүз жамайсыз.
Жүрсем дегем жаурамай, жалындамай,
Бір сергелдең тап болды бізге абайсыз.

Толық

Абайсызда атылған кесектерден

Абайсызда атылған кесектерден,
Оқ жыландай улаған өсектерден.
Нәпсі демі аңқыған төсектерден,
Жерігенде сезімнен есептелген.

Толық

Көріп тұрып құша алмаудың қайғысын

Көріп тұрып құша алмаудың қайғысын,
Сезіміңді тұсаулаудың қайғысын,
Қанат бітіп ұша алмаудың қайғысын,
Менен артық кім білсін?!

Толық

Сізді сүю қылмыс па?.. Солай ма, аға...

Сізді сүю қылмыс па?.. Солай ма, аға...
Жан құрбым жүр сене алмай.
Ар сәулесі шағылған шарайнада,
Дидарымды көре алмай.

Толық

Қас-қағым сәтте оянып алған

Қас-қағым сәтте оянып алған,
Ұялшақ түске боянып алған,
ессіздеу менің арманым...
Мен сенен қайтсем безер екенмін,

Толық

Менің мылқау махаббатым

Менің мылқау махаббатым,
Қалайсыз?..
Қалай жүрсіз менсіз, мұңсыз, арайсыз.
Болмысыңды сүйген едім бөлек деп,

Толық

Көңіл неден күпті еді

Көңіл неден күпті еді,
Есіркеген кімді кім?..
Талайыма біткені,
Тесік қоржын тірлігім.

Толық

Таңдайымнан тәтті уды тамызған шақ

Таңдайымнан тәтті уды тамызған шақ,
Тағатымнан үзеді тамыз моншақ.
Сіз айтатын сабырсыз ертегі мен
күз айтатын әдемі аңызды аңсап.

Толық

Қиял өртеп тұрғанымен, кейіпкері батылсыз

Қиял өртеп тұрғанымен, кейіпкері батылсыз,
Өлеңіме сене берме, ол да мендей ақылсыз.
Күйбең күндер бояп қойған көлеңкелеп, көлгір ғып,
Күлкімдегі жоқ баяғы риясыз мөлдірлік.

Толық

Сен Түнсің ғой, аяулым, мұнар қабақ

Сен Түнсің ғой, аяулым, мұнар қабақ,
Туу алыстан тұнжырап тұрар қарап,
Талықсып кеп құлаған құшағыңа,
Қайран менің сезімім сыңар қанат.

Толық

Сенесің бе?.. Көөп болды...

Сенесің бе?.. Көөп болды...
Жыламадым...
Тұңғиықта тыншыған тұма жаным.
тым биіктен үмітім құлағанын

Толық

Санаға бағынбайтын

Санаға бағынбайтын,
шындыққа жанаспайтын.
әлемнен табылмайтын,
тірі жан таласпайтын.

Толық

Мен сені ойлап тапқам

Әдейі өлең үшін,
әдейі өлмеу үшін
бақыттың дерегі үшін,
бейуақ сөнбеу үшін.

Толық

Мен сені жіберетін шығармын...

өзімнен...
Күндей бейнеңді көшіріп көзімнен
сәттерді ұмытып таппаған төзімге ем.
Сөйтетін шығармын...

Толық

Фаризаға!

Армысың апа,
Бармысың апа, байсалдым.
Жырыңмен отты оясыздарға ой салдың,
Албырт жандардың жалын арманын маздатты,

Толық

Ал ұшайық...

Көртышқанның қылығына налыдың,
Жамап алдың жүрегіңе тағы мұң.
Оның түнек кеудесінен жалғанның,
Іздеп әуре болмай- ақ қой жарығын.

Толық

Сөз заттанады

Мен бе екем ұға алмайтын сөз қадірін,
Білемін сөздің мен де заттанарын.
Ендеше осы жырды жазған бүгін,
Жүрекке сақта, жаным.

Толық

Сенім

Сендім. Сенем. Ия, жанмын сенгіштеу,
Ал үмітім алдап кетті мың рет.
Сене берем. Сенем шексіз мен іштей,
Барына да және шексіз Құдірет!

Толық

Мықты әйел

Тозаңдай ем... қара тас боп бекідім,
Тастар мендей жаралады тозаңнан.
Көлік-тірлік жүргіземін тетігін,
Шаршағаным сезіліп сәл жанардан.

Толық

Қанаттыларға қызығам

Тақ мініп шың мен құзынан,
Қағатын кездей қанатын.
Қанаттыларға қызығам,
Жерден көтеріле алатын.

Толық

Іңір суреті

Тойға бара жатқандай тым сәндене,
(Күн иегін бүкір дөңге сүйепті).
Көкжиектер көйлек киіп алды, әне,
Күлгін түсті, етегі қызыл жиекті.

Толық

Жусан жұлдым желге ырғалып қылқиған

Жусан жұлдым желге ырғалып қылқиған,
Ат тұяғының мың-сан дүбірі қиқулап.
Қойтастарға да, обаларға да,
Запырандай ащы күй тұнған.

Толық

Батыстың «қақпасы»

Батысты біреу «мәдениеттің қақпасы» деді,
Сол қақпадан енуден сақтасын.
Батыстың саталақ бояудан баттасқан өңін,
Қызықтап, көзімді сатпаспын.

Толық

Ғұнның әні

Түйелер шөккен төбелер менікі,
Қарсақ қашқан құмдар менікі.
Талыстай белдер менікі,
Күмістей көлдер менікі.

Толық

Менменшіл ғұнның қанымын МЕН

Ғұнның мын-сан найзасындай,
Күннің инесі жерге шаншылды.
Таң құшағын жайғанда бай,
Шөпке қондырдым шық қылып тамшымды.

Толық

Жан аға

Жан аға,
Жанашыр сенің жүрегіңнен болайыншы садаға,
Алдыңда сенің ұқсап та кеттім балаға.
«Ағасы бардың- жағасы бар»:

Толық

Қызыл Ай

Түсі неге қызғылт анау Айымның?
(Жүрегімде ізі де жоқ уайымның).
Білесің бе, сен шақырсаң...сенімен,
Жер түбіне баруға да дайынмын.

Толық

Білезік

Шіренген түркі ед, болды шын шын ғаріп,
Шілдің құмалағындай шашылып қалды.
Көзінің жасы моншаққа айналып,
Қу бұталарға асылып қалды.

Толық