Өлең, жыр, ақындар

Қажыдым

«Жалғыздың үні,
Жаяудың шаңы
Шықпайды» деген
Мақалдың мәні

Толық

Қарызға...

Сұрадың, қарыз дедің,
Жәрдемді парыз дедім...
Ол сәтте мен ғажайып
Ақын ем, нағыз едім.

Толық

Сілкінші

Аяушы ем, білдірмеуші ем,
Жырға мұң шаққанында,
Қандым деп бұл өмірдің
Ашылмас ақ боран, ақпанында.

Толық

Бас тартайық атомнан

Талықсыды, талды әбден ел ана,
Қинады дер болсаңыздар не ғана:
Жөргегінде үзілер ме жұлыны
Дүниеге келмей жатып «Невада!»

Толық

Отандасыма

Жат жерде жүрген,
боздаған бота бауырым,
Түсінемін мен,
жүректе жараң ауырын.

Толық

Көктемде

Тау күліп, тас мажырап,
Манаурап нұр тұнады.
Ақ алмас күннен құлай
Шашырап құлпырады.

Толық

Дарқандық тойы

Оралды наурыз араңа
Жақсылық басы сана да,
Мәнісін, жұртым, сарала,
Қосылар көп нәр санаңа.

Толық

Шашуым - әнім мен жырым

Малға да, малы барға бас ұрмаған,
Кедейлік қасіретіне жасымаған.
Өмірге өзі шашу болып келіп,
Шашу боп өткен қандай асыл анам!

Толық

Япыр-ай, қаскөй тағдыр-ай

Япыр-ай, қаскөй тағдыр-ай,
Қандай еді салмағың.
Алысып бақтым,
Деп саған көнсем бе?

Толық

Әйел дейсің осалсынып

Әйел дейсің осалсынып,
Көңілің жұбап құр алдайсың.
Өзің және сол әйелсіз,
Бір күн өмір сүре алмайсың.

Толық

Ленинград

Сенде туып өспесем де,
Етпесем де сені тұрақ
Кең даламдай жатқан жырақ,
Сүйіктісің, Ленинград!

Толық

Күрті!

Күрті!
Сары қамыс.
Басында үлпілдек сары мамық үкі.
Сары құм,

Толық

Алаулап аппақ сәулесі шайып маңайды

Алаулап аппақ сәулесі шайып маңайды,
Батар күннің арайы қызыл тарайды
Біртіндеп күрең көлеңке жапқан қою түн,
Ақтанды күтеді ағарып атқан арайлы.

Толық

Еркелеп, еркін жүріп жыр елінде

Еркелеп, еркін жүріп жыр елінде,
Мұңлының шырақ жаққан жүрегінде.
Көксейсің күндеріңді қайран көңіл,
Ойлама оралмасты құр егілме.

Толық

Сенбей тұрам

Сенбей тұрам,
Ешкімге де сенбеймін.
Скептик деп кінәләсаң сен, мейлің.
Кіршігі жоқ сәби көңіл менде де

Толық

Ұлтым десем шығасың саққа жорып

Ұлтым десем шығасың саққа жорып,
Бейкүнәға күйені жақпа, қорық...
Мен намысын жоқтасам несі айып,
Көл жағасын жүрмей ме қызғыш қорып!

Толық

Пәндалық

Себебі мың ауыр мұң
Үйір болды жастайын.
Жан сыздатады әлі күн
Бүйректегі тастайын.

Толық

Ұя бұзған ұтылады

Етектен бірін-бірі басқан қауым,
Айтпайсың не екенін ашып дауын.
Бәрібір ел біледі, таластарың —
Әрқайсың өз тобыңмен шығар тауың.

Толық

Тоғыз айт, тіпті тоқсан айт

Тоғыз айт, тіпті тоқсан айт
Жоқ па деймін мұны ұққан.
Мода қуған «жалаңаш»,
Бой түзеген «аштар» жүр

Толық

Ұсақ

Дейміз ғой керегі не ұсақталып,
Ұсақтар да қадамды тұсап қалып.
Жатады
Торы сынды өрмекшінің

Толық

Сақтасын

Ақыл-көмек алатын,
Шың басына баратын.
Өзі болып алған соң
Аяғыңнан шалатын

Толық

Жыбыр сөз

Жыбыр сөз өмірге орнығып
Алғалы, достар-ау қай заман!
Ойласақ, талайға тор болып,
Талайдың бақытын байлаған.

Толық

Ең қызық өмір

Апалап келіп,
Бауырыңа еніп,
Әр қайда жүріп,
Пайдаңды көріп...

Толық

Бақыттымын дейсің

Бақыттымын дейсің,
Сенбеймін сөзіңе
Ішіңді көріп тұрмын
Қарап мұң тұнған көзіңе.

Толық

Бір ауыз сөз кеудеме құйынды алып

Бір ауыз сөз кеудеме құйынды алып
Кіргізгендей жанымды үйірді анық.
Соқыр, саңырау,
мылқау боп жүрсең-дағы

Толық

Емханада

Іс Пір екен бұл
уақыттан өткен құзырлы?
Жетелеп алыс,
желісі ойдың түзілді

Толық

Қарсылық жоқ

Қарсылық жоқ,
Сен де ұсын ат сауырын...
Айналаңның асылын тап тәуірін.
Өнер бірақ без емес, бояп сатар,

Толық

Абайла десе, ашынып

Абайла десе, ашынып,
«Ал, әйда!» — десе, тасисың.
Қылығыңды қаз қойса,
Желкенді ғана қасисың.

Толық

Дүние кең, аяулым, бұлғақта да

Дүние кең, аяулым, бұлғақта да,
Жүр осылай өлеңмен сыр бапта да.
Ақынның тек спортшы емесін ұқ,
Кейін қарай өзгені шынтақтама.

Толық

Көп пенен дөп

Тұз қатпасаң, татымсыз,
Төбетің соққан тамағың.
Көп қатын көрші тағы оны,
Кіржие қалсын қабағың.

Толық

Қыран қырымнан көреді

Қыран қырымнан көреді,
Бірақ ол көрегенмін демейді.
Еліктен сымбатты өтпейді,
Бірақ ол сұлумын демейді.

Толық

Талыс құлақ бітеді саңырауға

Талыс құлақ бітеді саңырауға,
Жыбырласа ерінің қалдың дауға.
Өкшесіне абайсыз тисе аяғың
Өзің қашқан машаяқ,

Толық

Ажуа еріккен елге

Ажуа еріккен елге,
Күлкі мол сен тұрған жерде.
Сылдыр сөз су болып аққан
Жазушы атанып сен де

Толық

Елігім

Ақшамда туған айдай ақ түсің,
Жаңа аяқтанған құлындай мүсін...
Әлде сен, қалқам, ару бейнеде
Аспаннан түскен періштемісің?

Толық

Тайталас

Күні жоқ мені тағдыр жылатпаған,
Азсынсаң, Алатауды құлат маған.
Жарыла жаздап жүрсің келісе алмай
Қадамымменен алға бір аттаған.

Толық

Сыр бөлісемін

Нар болып қаншама ауыр
Көтердім өмірдің жүгін.
Бәріне — жақын, дос, бауыр,
Сыйлап ем жанымның гүлін...

Толық

Ғибрат

Өктемдікпен келісе алмай
Тайталасып өр кеуде
Намыс буып бекініп тұр
Жарық дүние сөн деуге...

Толық

Өздерің

Ғайып бір таңдайын атқан
Пәк, сәби жанымды оятқан.
Кеудеме бұлбұл боп қонып,
Әсемдік алауын жаққан –

Толық

Махаббаттың отын алау

Махаббаттың отын алау
Құяр оған жан аз ба!
Жанып кетпей қалай тұр деп
Таңданамын қағазға!

Толық

Жаңбырдан соң орманда

Жаңбырдан соң күн жүрегі елжіреп,
Төңіректі нұрға көмді, жел жібек.
Желпіп қалып, ақ маржандар сусыды
Қарағайдың кірпігінен мөлдіреп.

Толық