Өлең, жыр, ақындар

Озып ем алға бір адым

Озып ем алға бір адым,
озбырларға да ұнадым.
Естіле түскен кеше өктем
өсектен тынды құлағым.

Толық

Біледі не дерімді ел де менің,

Біледі не дерімді ел де менің,
бет ауған жаққа лағып,
желдемедім, —
түбінен құлағымның ес кіргелі,

Толық

Майдан

Бұл да мықты,
ол да асқақ.
Екеуінен сай бар ма,
қане, қане... қол бастап,

Толық

Бұл өмірде кісімен

Бұл өмірде кісімен
болмасам да бақталас,
боқтамаса ішінен,
бірі мені мақтамас.

Толық

Ақылың бар

Ақылың бар,
айлаң бар,
жіберіпсің кімге есе,
қайыры жоқ хайуандар

Толық

Балапан

Біреулермен дүрдараз,
біреулерге айбарлы,
ауламызда бір қораз
жүрді қызыл айдарлы.

Толық

Көңіл

Құлын-тайдай тебісіп, тепкілесіп,
көңіл шіркін көлді ұрттап, кекті кешіп,
қызыл-жасыл дүние оттарына
көкпарына — дүрліккен — кетті ілесіп!

Толық

Қуыршақ театрында

Бірі құлап, біреуі бүгіледі,
жүгіреді, тірліктен түңіледі,
қуыршақтар қылығы қандай қызық,
театрға барғаным бүгін еді.

Толық

Жамбасыма жайлы тиді қай тақтай

Жамбасыма жайлы тиді қай тақтай,
жан-дүнием жаншылады жай таппай,
Тұз көгеріп жарыта алмай жатқанда,
күз де келіп қалғаны ма байқатпай!

Толық

Қызығымның былайғы тастап бәрін

Қызығымның былайғы тастап бәрін,
келіп еді тағы бір асқақтағым,
бас тартқаның демесең болды, жаным,
қашқақтадым,

Толық

Тағы да алдандым-ау, алдандым-ау

Тағы да алдандым-ау, алдандым-ау,
жанымды қайда қоям қалған мынау!
Кім екен шыбынымды шырылдатып,
қылғынтып,

Толық

Бір жыл туған төл едің

Шықпасаң да сапарға аш,
тимеді ме көмегім?—
Келе жатқан қатарлас,
бір жыл туған төл едің.

Толық

Тіріліп күндіз

Тіріліп күндіз,
түнде — өлем,
төңіректің бәрі айла,—
ит қалды ма үрмеген,

Толық

Азамат деп жүргенім

Азамат деп жүргенім,
айырылса беделден,
Сен айтпасаң —
білмедім,—

Толық

Асықпа

Шыдашы сәл-сәл, асықпа,
жанымды бекер жасытпа.
Ғашық та бол сам қайтейін,
барар жер әлі қашықта.

Толық

Сұра, балам

Сұра, балам,
сұра бәрін,
сұрап ал,
сұрағанда тұрған қандай күнә бар,

Толық

Дүңкілдеген дойырындай дүлейдің

Дүңкілдеген дойырындай дүлейдің,
көкіректі кеткен алып үрейлі үн,
тайғанадық,
жанарымды жас қарып,

Толық

Басылар ма басыбайлы өксігім

Басылар ма басыбайлы өксігім,
аспаным бір ашылар ма,—
өтші, күн,
даусымды айқын шығартпай да барады,

Толық

Жаңғырық

- А-һа-һа! Е-һе-һе!-леп,- айқайладық,
Алатау аппақ басын шайқай ма анық.—
Өз сөзім өзіме сор болды қанша,
жаңғырып,

Толық

Камшат Әбілғазықызының өлеңдері

Жердің бетін
борандатып,қарлатып,
Аспан жатты
желтоқсанда толғатып.

Толық

Жау жауын жау

Жау жауын жау ☔
Алланың нұры жауып тұр дейді.
Алла өзі қолдасын халқымызды,
Емі жоқ ауырудан сақтасын...

Толық

Сағынып келген көктем

Сағынып келген сол бір көктем
Сағындың-ба сен мені?
Көгеріп шықты айналам
Қарадың-ба сен оны?

Толық

Тас

Көгілдір, мөлдір көк аспан -
Көлеңке, сәуле ойнағы.
Ойнаса онда жылпың жел,
Жыртылад шарбы, қаймағы.

Толық

Саптыаяқ

Қарынсау, қара тегештей,
Қара қоңыр саптыаяқ.
Дөңгелек қарын, кемештеу,
Ақжем ернеу, ақ қабақ.

Толық

Сапарда

Төніп әуе,
Тұнып теңіз,
Қызықтырған басында,
Ыңсыз, желсіз,

Толық

"Құлагер" поэмасы (толық)

Тасқында, тау суындай, көңіл жыры,
Қазақтың сусындасын ойы — қыры.
Бұрқырат бұлағыңды кең далаңа,
Бастырмай шөпке — шарға тоқтап құры.

Толық

Қырман

Қылмыңдап қырға сұлу күн,
Қызуы қыздай жайнады.
Сәлемдесіп сәулемен
Су сумаңдап ойнады.

Толық

Күйші

Қамаудың хан ауылы қыр жағында,
Аңқытып ақ орданың бір жағында.
Күйші отыр домбыраны дүрілдетіп,
Құмар қып тартқан күйдің ырғағына.

Толық

Күй

Қобызшы - Молықбай шал Матайдағы,
Матайда - Кенже, Тұңғат Сақайдағы.
Қазақта қобызшының қалғаны сол,
Жорға еді маймаңдаған бақайшағы.

Толық

Көші - қон

Буалдыр бұлт ыдырап,
Сүңгілі су сылдырап,
Сабылған сабыр кепкенде;.
Бөртіп бұта бүрленіп,

Толық

Көлге

Көмкеруің көк көгал,
Күлмеңдеген күміс көл,
Көнерең кесте - құрақ, тал.
Кестеңді өртер күзгі жел.

Толық

Көктемде

Жауыны жауып, жасылы
Жарқылдайды - жаз кепті.
Өкіреді өзен тасуы,
Қаңқылдайды - қаз кепті.

Толық

Кім екен?

Бауырым, сәулем Күләнда!
Неліктен солғын ажарың?
Тұтылған айдай тұманда,
Неліктен төмен назарың?

Толық

Жас жалшыға

Туғанда алғаш анаңнан,
Балапан едің ақ үрпік.
Құндағың тері, саламнан,
Жеткіншек едің жез кірпік.

Толық

Жанартау

Зәулім-зәулім заңғар тау
Шығыс-батыс шегінде,
Лапылдақ жалын, іші қау
От ойнақшыл тегіңде.

Толық

Жайлау

Көк кілем қатипадай жасыл жайлау,
Қаз-қатар ауыл арты желі байлау.
Жайлаудың жаз мезгілін елестетіп,
Мақтаншақ мінезім бар жұртқа айқайлау.

Толық

Бұлт

Түнгі жаймен жуынып,
Көгілдір көк күлімдер,
Шөгіп шоқ-шоқ тұман, бұлт,
Шоқы сүйіп, дірілдер.

Толық

Бұлақ бойында

Сылдыр-сылдыр су сылдырар бұлақтан,
Тәңірі ме екен тауды-тасты жылатқан
Анда-санда көңіл айтып «Көк!» Көк!» деп,
Шығар даусы көкектің де жұбатқан.

Толық

Боранда

Қарлатып қатты боран қарпылдап тұр.
Үскірік-аяз қызыл
шартылдап тұр.
Қойығып, басын қоршап ыққа тығып,

Толық

Біздің күз

От жақтырды жауратып
Шыңылтар күзгі тымырсық.
Маздаған от болмаса,
Кемпір мен шал ыңырсып.

Толық