Жан жаңбыры
Бозторғайды оятқан жан жаңбырың,
Түркілеген ұйқыңды таңнан бұрын,
Көңіліңде бүр атып арман гүлің,
Өзек еттің өзіңе жалған жырын.
Кендебайға
Қайран өлең қасқырдың өтін ішті,
Өлеңімнен қалғанын жетім ішті.
Өлең өліп барады өлкемдегі,
«Бұлқынғанмен бұза алмай бекіністі».
Генерал Жеңісбай Сұлтановқа
Ар алдында адалмын ба өзі мен,
Қарайыншы сырт адамның көзімен.
Талай нәрсе сіңіп еді санаға
Көпті көрген генералдың сөзінен.
Рас, көке, бұл айтқаның, таң қалатын сөз еме
Рас, көке, бұл айтқаның, таң қалатын сөз емес,
Шүлдірлеген мына бізге кімдер мылтық кеземес.
Желтоқсаггың жолбарысы көш бастаған сен едің,
Алтын басты көкбөоі едік, жылтыраға жез емес.
Төлеген Тоқбергеновке
Бұл күнде «данышпан» мен «көреген» көп,
Әкімдер көп нәрсені елеген жоқ.
Тәкен мен Асқар жүрді бізді айналып,
Бірақта Тоқбергенов Төлеген жоқ.
Маңдайыма оқ тиді
Соқыр ма мына билік, керең бе екен,
Біздің де мұңлық жырды көрер ме екен?!
Ешкім де құлақ асып жатпаған соң
Қаламмен мұңдасам да, өлеңдетем,
Толқынына телміріп ұлық Сырдың
Толқынына телміріп ұлық Сырдың,
Көріп келем жасымнан қырық сүргін.
Нем бар менің қазақтай ұлттан бөлек
Сол себепті ұлыған ұлтшылмын.
Өлеңге ауды бүгін тағы толғағым
Өлеңге ауды бүгін тағы толғағым,
Өлең еді туғаннан-ақ қорғаным.
Мына заман бетпақ, арсыз, байдікі,
Кедей ақын жырлап өтер ел қамын.
Не болды маған өлеңнен мақұрым қалып
Не болды маған өлеңнен мақұрым қалып,
Өзге нәрсе жұтқан ба ақылымды анық.
Күлігіме қамшыны баса алмай келем,
Мұнша жерге келіп ем тақымым талып.
Басым сынып барады, басым сынып
Басым сынып барады, басым сынып,
Жарым отыр жанымда жасын сығып...
Құбыжыққа айналған қоғам мынау
Барлық сөлін ап қойған ғасыр сығып.
Білмеймін бұл өмірдің сұры қандай
Білмеймін бұл өмірдің сұры қандай,
Оншалық зауқым да жоқ құнығардай.
Адамдар бар пейлінен айырылған
Әкімдердің алдында жығылардай.
Өмірімді менің де созыпты мұң
Өмірімді менің де созыпты мұң,
Әлденеден, білмеймін, көзікті ырым,
Желге беріп бетімді желпінейін,
Бара жатыр бекерге тозып түрім.
Пенделер істейді екен өз дегенін
Пенделер істейді екен өз дегенін,
Ал менің сәл бөлектеу көздегенім,
Халықтың датын айтып өтсем деп ем
Жүрекке салғаннан соң сөз көгенін.
Лебі еспей менен жаздың
Лебі еспей менен жаздың,
Ойым быт-шыт, өлең жаздым.
Сөз жүйесі жүйкелеген,
Құралмаса, неден мәзбін?
Қабылдау бөлмесі
Телефонмен шақырдың келіңіз деп,
Өзіңізге дайын ғой төріміз деп.
Салып ұрып барайын бәрін тастап,
Адамзатқа жетпейтін көңіл іздеп.
Жынды қылған бұл өлең
Жынды қылған бұл өлең
Төгіліп кетсе қайтеді.
Кеуде тұсым қақырап
Сөгіліп кетсе қайтеді.
Көп болды, компьютерге отырмадым
Көп болды, компьютерге отырмадым,
Өлеңнен кесте болып тоқылмадым.
Балдардың нәпақасын айырам деп
Ертелі-кеш әрнені қоқымдадым.
Мынау әлем бір сәтке көз ілгенде
Мынау әлем бір сәтке көз ілгенде,
Оянды ма шөлдеген сезім менде.
Сабырсыздық санамды билеп алды,
Тынышынан айрылды сезім – көл де.
Маған неге мына қыз амандаспады?
Маған неге мына қыз амандаспады?
Тазармаған жан ба едім санам қаспағы.
Қиямпұрыс ойларға қайдағы бір
Көңілімнің тап-таза таланды аспаны.
Жас кезімде қайратты едім
Жас кезімде қайратты едім, бәріне де керек ем,
Дәрежем де тең болатын ел билеген төремен.
Айқайлатып гармонымды құйқылжыдым тойларда
Қатарыма ап сұлу қызды ләззатына бөлеген.
Қаз-қаз балам, қаз балам
Қаз-қаз балам, қаз балам,
Қадам бассаң мәз болам,
Бақытты жан өзіңсің
Сенен ешкім озбаған.
Ай көрдім, аман көрдім
«Ай көрдім, аман көрдім,
Бұрынғыдай заман көрдім...»
Бұрынғыдай бұлт оранып,
Заманаға таман келдім.
Қара талдар
Таң қаламын қарап сенің сыртыңнан,
Қара талдар, ортасынан қырқылған.
Табылар деп өткен күннің елесі,
Іздеп жүрмін бір деректі жұртыңнан.
Қаратау бар қазаққа шаңырақ еді
Қаратау бар қазаққа шаңырақ еді,
Қапталда жетім қозы маңырап еді.
Басынан Қаратаудың көш көрінсе,
О баста көшті үркіткен қалмақ еді.
Шырын шумақтар
Шараптан көрмесе де кісі емделіп,
Іштім бе, іше берем, ішем келіп.
Бірауық масаңдау боп жүрген артық
Қалғанша қайғы-мұңға кісенделіп.
Ойға батып отырамын
Ойға батып отырамын,
Келмесе деп атыма мін.
Бауырымда сусындаған,
Қайда түсер жапырағым?
Бір пана тілеп тауға да бардым
Бір пана тілеп тауға да бардым,
Күркіреп құзға құладым.
Түсінбей ешкім саудада қалдым,
Қиқымнан көрпе құрадым.
Бүгін ешкім ат ізін салмады маған
Бүгін ешкім ат ізін салмады маған,
Өмірімді тағы да жалғады қалам.
Ауырғанда жолдастар есікті қақпай,
Жалғыз өзі кісінің қалғаны жаман.
Айналаға отыра қап өренім
«Айналаға отыра қап өренім,
Жыр оқыдық түніменен» деп едім.
Мырс етті де былай деді бір досым,
«Қараңғы үйде қалай болды өлеңің?»
Жетімсіреген жүзімдер
Оралып едім қайтадан,
Көп жылдан кейін ауылға.
Жұмыртқа ойды шайқаған,
Кездестім мұңды дауылға.
Әкемді еске алып...
Түсіме кірші менің, кірші менің,
Мен-дағы тіршіліктің дүрсілі едім.
Неге сен алыстадың менен, әке,
Жанымды жалғыздық жеп күрсінемін.
Өлең менен адаспаса болғаны
Өлең менен адаспаса болғаны,
Жетті-ау деймін бәрінің де толғағы.
Ал Қәландар әлемге хат жолдады,
Есі барға бақ-дәулетің қонбады.
Сендер маған ұрыспаңдар, өтінем
Сендер маған ұрыспаңдар, өтінем,
Сәл еркінсіп, серуендеп кетіп ем.
Қалам малып бал шараптың буына,
Құс өте алмас мұхиттардан өтіп ем.
Соқыр түнде жыр жазып соқыр ақын
Соқыр түнде жыр жазып соқыр ақын,
Өз әлінше мәз болып отыратын.
Елемейтін оны бір көрмегенсіп
Ары-бері өтетін тоты қатын.
Тәтті қиялға жанды жүздіріп
Тәтті қиялға жанды жүздіріп,
Шарапты іштім қанды қыздырып.
Өлең де жаздым, әнге де салдым,
Жүрегімді мәңгі қыз қылып.
Бұл фәнидің түңіліп көжесінен
Бұл фәнидің түңіліп көжесінен,
Шарап іштім әкеліп көзесімен.
Өлең да мас, мен де мас, би биледік,
Жарық дүние айрылып өз өсінен.
Басым да мың-дың
Басым да мың-дың, айналам мың-дың, мың-дыңмын,
Бір кіріп есі, бір шығып жүрген жындыңмын.
Есебін таппай тіршілік деген құрғырдың,
Жібіне жырдың қыл мойынымнан қылғындым.
Пікірлер
-
Алма
Супер -
Егемберді Каусар
Зорлық зомбылық -
Nurrr
Керемет өлең -
Каусар
Пыкыр жок
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі